• Back

Eternal damnation....

God's mercy knows no bounds, God's love is infinite, His patience immeasurable, and for this reason His living creation cannot be lost forever or He would not be perfect. For this reason it is wrong to speak about eternal damnation, if it is to be understood as a concept of time which intends to describe something that is never-ending. For this kind of eternal damnation would then signify something completely lost to God.... thus a spiritual being would finally be relinquished to His adversary, which originally had emerged from God and was taken away from Him by His adversary.... But in that case this adversary would be greater than God, to a certain extent he would be the victor and superior to God's might and strength which, however, is and never will be possible, for no being is able to surpass His perfection, might and wisdom.

What has emerged from Him will eternally remain His in possession, it will just be separated from Him for a time, that is, it has distanced itself from Him to the greatest extent due to its own will. Yet even this distance is not a permanent condition because the being, in order to be happy, has to be affected by God's emanation of strength and.... if it lacks the will for this itself, it will be seized by God's love and mercy which wants to provide it with the state of bliss. Hence eternal damnation would contradict God's love and mercy, or they would be limited, whereby God's perfection would suffer a loss. An utterly perfect Being has no human weaknesses, but eternal wrath would be an inferior human attribute, just as every eternally lasting state of punishment could not be called a divine principle, for the Divine is characterised by love.... Love, however, saves and helps; it forgives and will never push something away from itself forever.

In contrast, the adversary lacks the divine principle of love, and it will always be his objective to pull the spiritual beings down to himself forever. He is the one who causes confusion to people's concept of eternity, who tries to portray God as merciless and harsh in order to stifle people's love for Him.... he is the one who does not know mercy himself and therefore unhesitatingly aims to render the souls miserable, who wants to deprive them of every opportunity of help in order to corrupt them forever. And he finds many followers of his doctrine of eternal damnation.... who do not recognise God in His infinite love or they would be unable to believe this teaching. Yet the truth will always be conveyed to people and the error glaringly brought to light, so that God will be recognised and loved as the most perfect Being, so that people will join Him and abhor His opponent....

Amen

Eeuwige verdoemenis

Gods barmhartigheid kent geen grenzen, Gods liefde is oneindig. Zijn geduld is onmetelijk en daarom kunnen Zijn schepselen niet voor eeuwig verloren gaan, daar Hij anders niet volmaakt zou zijn. Het is daarom ook verkeerd van een eeuwige verdoemenis te spreken wanneer daar een denkbeeld van tijd onder te verstaan is dat iets nooit eindigends moet omschrijven. Want zo'n eeuwige verdoemenis betekende dan echter: iets dat voor God geheel verloren zou zijn, dus dat het wezenlijke dat oorspronkelijk van God is uitgegaan en door Zijn tegenstander aan Hem is ontrukt, voorgoed aan Zijn tegenstander is afgestaan. Dan zou echter deze tegenstander groter zijn dan God, hij zou in zekere zin overwinnaar zijn en in macht en kracht superieur zijn aan God, wat echter nooit kan bestaan of gebeuren, want met Zijn volmaaktheid, met Zijn kracht en macht en wijsheid kan niemand zich meten.

Wat uit Hem is voortgekomen, blijft eeuwig in Zijn bezit, slechts tijdelijk van Hem gescheiden, dat wil zeggen zich op grote afstand bevindend, omdat het dit zelf zo wil. Maar ook deze verwijdering is geen toestand die blijvend is, omdat het wezen om gelukzalig te zijn, door de uitstraling van Gods kracht moet worden aangeraakt en, als het daar zelf niet de wil toe heeft, door de liefde en barmhartigheid van God wordt vastgepakt, die hem de staat van gelukzaligheid wil bereiden. Een eeuwige verdoemenis zou daarom ook in tegenspraak zijn met Gods liefde en barmhartigheid, oftewel deze zouden begrensd zijn waardoor de volmaaktheid van God aan volkomenheid zou inboeten. Een hoogst volmaakt Wezen heeft geen menselijke zwakheden, een eeuwige toorn zou echter een minderwaardige menselijke eigenschap zijn, zoals ook elke eeuwigdurende toestand van straf geen goddelijke stelregel genoemd zou kunnen worden, want het goddelijke is gekenmerkt door de liefde. De liefde echter redt en helpt, ze vergeeft en maakt gelukkig en zal nooit iets voor eeuwig van zich afstoten.

Aan de tegenstander van God daarentegen ontbreekt het goddelijke principe, de liefde, en steeds zal zijn doel zijn, het wezenlijke voor eeuwig tot zich naar beneden te trekken. En hij is het die bij de mensen het begrip van eeuwigheid verwart, die tracht God als onbarmhartig en gevoelloos voor te stellen, om de liefde tot Hem te verstikken. Hij is het die zelf geen erbarmen kent en die daarom zonder bedenken tracht de zielen ongelukkig te maken, die hun elke mogelijkheid om geholpen te worden zou willen afnemen om ze voor eeuwig te verderven. En hij vindt gewillige aanhangers van zijn leer van de eeuwige verdoemenis, die allen God in Zijn oneindige liefde niet herkennen, daar zij anders deze leer geen geloof zouden kunnen schenken. Maar steeds zal de mensen de waarheid worden overgebracht en de dwaling fel belicht, opdat God als het volmaaktste Wezen herkend en bemind zal worden, opdat de mensen zich bij Hem aansluiten en Zijn tegenstander verafschuwen.

Amen