• Back

Knowledge of Christ's teaching obliges us to accept.... grace....

This is the adversary's activity, that he awakens or strengthens people's will to reject all teachings concerning Jesus Christ and the act of salvation. And once he has achieved this it is also easy for him to completely destroy faith in God as creator and sustainer of all things, for those who reject Jesus Christ as saviour willingly hand themselves over to his power and are therefore likewise opponents of God, since the adversary can impose his will on people without encountering resistance. Once faith in Jesus Christ has been taught, where people have been informed of Him and His act of salvation, the human being can no longer detach himself from Him without putting his soul in extreme danger. A lack of knowledge relieves him of responsibility, yet having knowledge also obliges him to accept faith in Jesus Christ, for the transmission of Christ's teaching is a favour from God which was offered to him due to the soul's certain state of maturity when it was embodied as a human being. Countless people lack the knowledge of this because their souls are not yet receptive to this greatest of all graces. Not all souls are shaped in the same way because the course of higher development in the bound will is not the same for all beings, and therefore the being in the stage as man must first have reached a certain maturity of soul before the knowledge about Jesus Christ and His work of redemption can be made accessible to it. It should indeed be offered to all people as long as they are on earth, but people who are still lagging behind in their spiritual development are often still too burdened by lower instincts to be receptive to a teaching which is intended to develop divine instincts in the human being....

The instinctive life of such people must sometimes still be called animalistic, and in such a low spiritual state a teaching which only demands love is incomprehensible to them and therefore unacceptable. Their course of development is not yet completed with earthly life because they have still carried over too strong instincts from the preliminary stages into earthly life and need a considerably longer time to overcome them. The concept of unselfish neighbourly love can sometimes not be made comprehensible to them in this life, but this does not exclude the possibility that they can likewise only be redeemed through love and that the work of redemption then only begins in the beyond. But Jesus Christ also died for these people, and the knowledge of the work of redemption will also be imparted to them in the beyond if it could not be made accessible to them on earth. The spiritual state of maturity before the embodiment as a human being determines where and under which living conditions the human being may take up residence on earth. God knows about the former resistance and the will of each individual being and accordingly places it where it has the most opportunities to mature its soul. Understandably, where the teaching of Christ is offered to people, the path to the heights is much easier to travel, but on the other hand, this grace also obliges.... If God deems a person worthy of being able to avail himself of the grace of the work of redemption, then he will also be called to account if he disregards this grace.... if, when he is informed of Jesus Christ's work of love, he does not recognize it and denies Him, i.e. denies His divinity. Then he is visibly under the influence of the adversary, whose endeavour it is to get the beingness under his spell again. And he also succeeds if the person is willing to reject Christ as the son of God and saviour of the world. He thereby forfeits eternal bliss.... for without Jesus Christ the soul can never be redeemed....

Amen

Kennis van de leer van Christus verplicht tot aannemen hiervan – Genade

Het is het werkzaam zijn van de tegenstander, dat hij in de mens de wil om alle leringen, die Jezus Christus en het verlossingswerk betreffen, af te wijzen, opwekt of versterkt. En als hij dit bereikt heeft, dan is het ook makkelijk voor hem om het geloof in God als Schepper en Instandhouder van alle dingen geheel te verwoesten, want degenen die Jezus Christus als Verlosser afwijzen, begeven zich bereidwillig in zijn macht en zijn derhalve eveneens tegenstanders van God, omdat de tegenstander zijn wil op de mensen over kan dragen, zonder weerstand te ontmoeten.

Waar ooit het geloof in Jezus Christus onderwezen werd, waar de mensen in kennis gesteld werden van Hem en Zijn verlossingswerk, daar kan de mens zich niet meer van Hem losmaken, zonder zijn ziel in het uiterste gevaar te brengen. Een ontbrekende kennis ontheft hem van de verantwoordelijkheid, maar kennis te hebben verplicht ook tot de aanvaarding van het geloof in Jezus Christus, want het overdragen van de leer van Christus is een genade van God, die hem aangeboden werd, gebaseerd op een bepaalde staat van rijpheid van de ziel bij de belichaming als mens.

Talloze mensen ontberen om deze reden kennis, omdat hun zielen nog niet in staat zijn deze grootste van alle genaden op te nemen. Niet alle zielen hebben dezelfde ontwikkeling doorgemaakt, omdat de voorafgaande gang van de opwaartse ontwikkeling met een gebonden wil niet voor alle wezens dezelfde was en daarom moet het wezen tijdens het stadium als mens eerst een bepaalde rijpheid van de ziel bereikt hebben, voordat hem de kennis van Jezus Christus en Zijn verlossingswerk dichterbij gebracht kan worden.

Het moet wel alle mensen aangeboden worden, zolang ze op aarde verblijven, maar degenen, die nog wat achterlopen in de geestelijke ontwikkeling, worden vaak nog te zeer door lage instincten belast, dan dat ze in staat zouden zijn om een leer te aanvaarden, die de goddelijke drijfveren in de mens tot ontwikkeling brengt.

De driften in het leven van zulke mensen moeten soms nog dierlijk genoemd worden en in zo’n lage geestelijke toestand is voor hen een leer, die alleen maar liefde eist, onbegrijpelijk en onaanvaardbaar. Hun ontwikkelingsgang is met het aardse leven nog niet afgesloten, omdat ze uit de voorstadia nog te sterke driften naar het aardse leven hebben meegenomen en voor de overwinning hiervan een aanzienlijk langere tijd nodig hebben. Het begrip onbaatzuchtige naastenliefde kan hun in dit leven soms niet begrijpelijk gemaakt worden, wat echter niet uitsluit, dat ze eveneens enkel door de liefde verlost kunnen worden en het verlossingswerk dan pas in het hiernamaals begint. Maar ook voor deze mensen is Jezus Christus gestorven en ook hun wordt de kennis van het verlossingswerk in het hiernamaals overgedragen, als het hun op aarde niet dichterbij gebracht kon worden.

De geestelijke staat van rijpheid van voor de belichaming als mens is bepalend, voor waar en onder welke levensomstandigheden de mens op aarde mag verblijven. God kent de vroegere weerstand en de wil van elk individueel wezen en past het dienovereenkomstig daar in, waar het de meeste mogelijkheden voor het uitrijpen van zijn ziel biedt. Begrijpelijkerwijs is de weg omhoog aanzienlijk makkelijker af te leggen, waar de leer van Christus de mens aangeboden wordt. Anderzijds schept deze genade ook een verplichting.

Wanneer God de mens waardig acht om zich te kunnen bedienen van de genaden van het verlossingswerk, dan zal deze ter verantwoording geroepen worden, wanneer hij geen aandacht schenkt aan deze genade. Wanneer hij, als hij in kennis gesteld wordt van het liefdeswerk van Jezus Christus, deze niet erkent en Hem zelfs ontkent, dat wil zeggen Hem de goddelijkheid ontzegt. Dan staat hij zichtbaar onder de invloed van de tegenstander, wiens streven het is om het wezenlijke weer in zijn ban te krijgen. En het lukt hem ook, als de mens bereid is om Christus als Gods zoon en Verlosser van de wereld af te wijzen. Hij verliest daardoor de eeuwige gelukzaligheid, want zonder Jezus Christus kan de ziel nooit verlost worden.

Amen