• Back

Spiritual distress.... sense of responsibility.... harsh reminders....

How irresponsible people act towards their souls when they close themselves off to the right realization and reject all help sent to them. Every admonition and warning is in vain, they attach too little importance to their lives and also have no sense of responsibility. And yet God, in His longsuffering and patience, repeatedly endeavours to educate them to think correctly, but they do not recognize this. And the more stubbornly they close themselves to His word, the thicker the soul's covering becomes, and it takes very strong shocks for this covering to burst and the soul to become free. The spiritual distress is far greater than the individual person is able to recognize. Only rarely is a believer present where several are gathered, and this believer is ridiculed where he should be heard.... Only rarely does the divine word penetrate people's hearts, for the world wants to hear something else, it wants to be entertained in a worldly way, it wants to be distracted and enjoy earthly speeches, it does not want any teachings or references to the death of the body; it only wants to live, i.e. to utilize and enjoy earthly life. And the divine words are an obstacle to this, they inhibit the urge for earthly life, they inhibit the ecstasy of joy and curtail earthly enjoyment. The more limited people are, the more difficult it is to explain the divine activity to them, for then they have no understanding for spiritual experiences, and they now try to compensate for the lack of understanding with an increased desire for the world, for they perceive what is incomprehensible to them only as pressure and burden and want to escape this by paying homage to the world all the more. And without the will to recognize the truth it cannot be offered to them, and if it is offered to them then they do not understand it because they do not have the will to do so and the desire for God is only weakly developed in them. And therefore God must send them other admonishers who will silence all desire for worldly pleasures in them. He has to touch them harder because they do not pay attention to light touches, because they do not sense God's closeness when He makes Himself known to them. And so an ever harder lot will be imposed on humanity and it will have to languish under the pressure and find no compensation in the world and its supposed pleasures. Life will be so hard to bear that true comfort will only be found with God.... in His word, which promises His love and mercy to everyone who turns to Him and surrenders the world....

Amen

Geestelijke nood – Verantwoordelijkheidsgevoel – Harde vermaningen

Hoe onverantwoordelijk handelen de mensen ten opzichte van hun ziel, als ze zich voor het juiste inzicht afsluiten en elke hulp, die hun toegezonden wordt, afwijzen. Elke vermaning en waarschuwing is tevergeefs. Ze kennen te weinig betekenis aan het leven toe en ze hebben ook geen verantwoordelijkheidsgevoel. En toch spant God Zich in Zijn lankmoedigheid en geduld steeds weer in om hen tot het juiste denken op te voeden. Maar ze beseffen dit niet. En hoe koppiger ze zich voor Zijn woord afsluiten, des te dikker wordt het omhulsel van de ziel en er zijn heel grote schokken voor nodig om deze omhulsels open te laten barsten en de ziel vrij te laten komen. De geestelijke nood is veel groter, dan de individuele mens in staat is te herkennen.

Maar zelden is er, waar er meerdere mensen verzameld zijn, een gelovig mens bij en deze gelovige wordt uitgelachen, waar er naar hem geluisterd zou moeten worden. Maar zelden dringt het goddelijke woord de harten van de mensen binnen, want de wereld wil iets anders horen. Ze wil werelds vermaakt worden. Ze wil zich afleiding verschaffen en zich verheugen in wereldse praatjes. Ze wil niet onderricht worden en niet op de lichamelijke dood gewezen worden. Ze wenst alleen maar te leven, dat wil zeggen het aardse leven ten volle te benutten en te genieten. En de goddelijke woorden zijn daarvoor een hindernis. Ze bemoeilijken de drang naar het aardse leven. Ze belemmeren de roes van vreugde en verlagen het aardse genot.

Hoe bekrompener de mensen zijn, des te moeilijker is voor hen het goddelijke werkzaam zijn te verklaren, want dan hebben ze voor een geestelijke opwekken geen begrip. En ze proberen nu het ontbrekende begrip met een verhoogd werelds verlangen te compenseren, want ze ervaren hetgeen voor hen onbegrijpelijk is alleen maar als een druk en belasting en ze willen hieraan ontsnappen door de wereld nu echt toegedaan te zijn. En zonder de wil om de waarheid te kennen, kan deze hun niet aangeboden worden. En als deze hun aangeboden wordt, dan begrijpen ze het niet, omdat ze daar niet de wil toe hebben en het verlangen naar God slechts zwak in hen ontwikkeld is.

En daarom moet God hun andere vermaners sturen, die al hun verlangen naar wereldse genietingen in hen laat verstommen. Hij moet hen harder aanpakken, omdat ze geen acht slaan op de zachte aanrakingen, omdat ze de nabijheid van God niet voelen, als Hij Zich aan hen bekendmaakt. En zo wordt de mensheid een steeds zwaarder lot opgelegd en ze zal onder de druk moeten smachten en in de wereld en haar vermeende vreugden geen schadeloosstelling vinden. Het leven zal zo moeilijk te verdragen zijn, dat de ware troost alleen maar bij God te vinden zal zijn. In Zijn woord, dat Zijn liefde en barmhartigheid aan eenieder belooft, die zich naar Hem toekeert en de wereld opgeeft.

Amen