• Back

Acceptance of faith without recognition.... Living faith.... Blessing....

If you take part in all events, you will also continue to gain experiences, which will always only serve you, because you will either have to reject or agree, and in any case you have sharpened your power of judgement, without which recognition is not easily possible even in the spiritual....

The patriarchs taught the silent, unquestioning acceptance of faith.... This sure is good, if man can confess himself inwardly to it, but it is never good to accept something blindly without own judgement, because this has as good as no value at all.... This acceptance would then be less of one's own will, but rather a certain indolence of thought, and such a belief can neither have a beneficial effect nor become stronger in itself.... It will therefore never be able to act as a force.... and hence the blessings of such a faith are very limited.

Only when man himself has awakened, when the spirit becomes active in him and he deals with spiritual questions, faith also begins to come alive.... Everything that was dead words so far, when not rejected.... comes to life and constantly stimulates the spirit.... It must now inevitably begin an eager striving to put into practice everything that faith teaches.... The connection with the Divine Father is established, and now the earthly child is supported by Divine grace in it's striving, and no opportunity passes by to take up spiritual food and to strengthen itself through it.... because the Father considers all those who seek Him.... and wants to pave their way that leads to Him.

So the faith that becomes a deed is first the real faith, everything else is dogmatic.... whatever does not find the way to the innermost heart, is worthless until the power of the Holy Spirit could have an illuminating effect on a willing human child.... Only then does the Father give His blessing to this child and helps him to strengthen in firm faith.... and to learn through this faith to regard everything he encounters on his earthly career as a wise act of providence of the Father, and the heart can then approach the Father much more intimately, because deep faith also brings him knowledge about his relationship with the heavenly Father....

The rest of life will then always only be a leaning against the Father's heart, which embraces this child with deep love.... and if faith has brought about this, then the earthly child is never abandoned, because it finds in Him all help in need, Who always provides it....

Amen

Aanname van het geloof zonder inzicht - Levend geloof - Zegen

Toon belangstelling voor alle gebeurtenissen, dan zullen jullie ook voortdurend ervaringen opdoen die alleen maar nuttig voor jullie zijn. Want jullie zullen ze moeten afwijzen of erin toestemmen. En in ieder geval hebben jullie je onderscheidingsvermogen verfijnd, zonder welke een inzicht ook op geestelijk gebied niet goed mogelijk is.

De traditionelen onderwijzen een stilzwijgend, protestloos aannemen van het geloof. Dit is weliswaar goed wanneer de mens dit geloof zelf innerlijk kan belijden, maar het valt nooit goed te keuren zonder eigen oordeel iets blindelings aan te nemen, want dit heeft zo goed als geen waarde. Deze aanname zou dan niet zo zeer van een eigen wil getuigen, maar van een bepaalde traagheid van denken. En een dergelijk geloof kan geen bevorderlijke uitwerking hebben, noch kan het vanuit zichzelf sterker worden. Het zal dan ook nooit als kracht kunnen werken. En zodoende zijn de zegeningen van dit geloof van zeer bescheiden omvang.

Pas wanneer de mens zelf is ontwaakt, wanneer de Geest in hem actief wordt en hij zich bezighoudt met geestelijke vragen, begint ook het geloof levendig te worden. Alles wat tot nu toe dode woorden waren, ook al werden ze niet afgewezen, staat nu op ten leven en wekt onafgebroken de Geest op. Noodgedwongen moet er nu een ijverig streven aanvangen om alles wat het geloof leert, om te zetten in daden.

De verbinding met de goddelijke Vader is tot stand gebracht. En nu wordt het mensenkind in zijn streven ondersteund door de goddelijke genade. En het laat geen gelegenheid voorbijgaan om geestelijke spijs op te nemen en zich hierdoor te sterken, omdat de Vader aan allen geeft, die Hem zoeken en Hij voor hen de weg wil effenen die naar Hem voert.

Daarom is het geloof dat tot daad wordt, pas het echte geloof. Al het dogmatische, wat echter niet de weg naar het binnenste van het hart vindt, is daarentegen zo lang waardeloos, totdat de kracht van de heilige Geest een verlichtende uitwerking kan hebben op een bereidwillig mensenkind. Dan geeft de Vader pas Zijn zegen aan dit kind en helpt Hij hem om sterker te worden in vast geloof en om door dit geloof alles wat het in zijn aardse levensloop tegenkomt, te leren zien als de wijze beschikking van de Vader.

En dan kan het zijn hart veel inniger aan de Vader aanbieden, omdat het diepe geloof hem ook inzicht brengt in de verhouding waarin het tot de hemelse Vader staat. In het verdere leven zal het dan altijd alleen maar tegen het hart van de Vader aanleunen, dat dit kind met innige Liefde omvat. En als het geloof dit tot stand heeft gebracht, dan wordt het kind nooit in de steek gelaten. Want het vindt in alle nood de weg naar Hem, die hem te allen tijde te hulp komt.

Amen