• Zurück

Sorge des Vaters um Seine Kinder.... Gotteskindschaft....

Alle Menschen sind Meine Kinder, und alle erfasse Ich mit gleicher Liebe, weil Meine Liebe zu Meinen Geschöpfen niemals aufhören kann und keine Ausnahme kennt. Und doch sind noch unzählige Menschen so weit von Mir entfernt, daß sie die Kraft Meiner Liebe nicht mehr spüren, dies jedoch aus eigenem Willen, weil sie selbst sich abwenden von Mir und Meiner Liebe Strahlen nur ein geöffnetes Herz berühren kann. Diese also sind Kindern gleich, die das Vaterhaus verlassen haben, die in die Fremde gezogen sind, weil sie die Liebe des Vaters entbehren zu können glaubten. Und diese Kinder will Ich wieder zurückgewinnen, weil Meine Liebe sich nach ihnen sehnt und Ich auch weiß, daß sie außerhalb des Vaterhauses in Not und Elend leben, weil Ich Meine Kinder kenne und ihren unheilvollen Zustand, der ihr Los ist, solange sie von Mir getrennt sind. Ich suche sie zurückzugewinnen, Ich werbe um ihre Liebe, und das so lange, bis sie wieder Mein sind, bis sie in den Armen des Vaters selig sind.... Doch endlos lange Zeit kann vergehen, ehe Ich Mein Ziel erreicht habe, doch Ich bin langmütig und geduldig, und Meine Liebe kennt keine Grenzen. Was Ich nicht bald erreiche, erreiche Ich später, aber einmal wird auch das letzte Kind zurückgefunden haben, wenn auch in endlos langer Zeit. Ich erreiche Mein Ziel sicher, Meine Geschöpfe aber müssen noch unsäglich leiden, solange sie ferne von Mir sind, und darum suche Ich, ihren Leidenszustand zu verkürzen, und wende alle Mittel an, ihren Starrsinn zu brechen und Mich ihnen als liebevollsten Vater zu erkennen zu geben.... doch immer unter Beachtung des freien Willens, den sie als Meine rechten Kinder behalten müssen, um vollkommen zu werden.

Die Kindschaft Gottes sollen sie erreichen, in allem Mir ähnlich werden, sie sollen als rechte Kinder das Erbe des Vaters antreten, sie sollen mit Mir schaffen und gestalten und ewig glückselig sein. Nur auf Erden können die Seelen das Ziel erreichen, zu Meinen rechten Kindern heranzureifen. Das höchste und schönste Ziel ist ihnen gesetzt.... Doch wie wenig wird es angestrebt von den Menschen, denen Ich als Vater das herrlichste Los bereiten möchte. Sie waren einstmals Meinem Gegner hörig und ließen sich von ihm beeinflussen, und dieses Hörigkeitsverhältnis müssen sie zuvor lösen, ehe sie Aufnahme finden im Vaterhaus, sie müssen der Welt entsagen, die sein Reich ist, d.h., sie dürfen nicht diese irdische Welt mit ihren Reizen und Freuden begehren, sondern sie müssen ihren Willen zu Mir richten, sie müssen wie verirrte Kinder sich sehnen nach väterlichem Schutz und väterlicher Liebe. Dann komme Ich ihnen entgegen, um ihnen den Weg zu zeigen, der sicher zu Mir, zurück ins Vaterhaus führt. Einmal kehrt jede Seele zu Mir zurück, doch Meine Liebe sucht die Zeit der Entfernung von Mir abzukürzen, weil es eine Zeit ist ohne Seligkeit, eine Zeit der Dunkelheit des Geistes und der Kraftlosigkeit. Und da Ich alle Meine Geschöpfe liebe, trete Ich auch allen Menschen nahe, auf daß sie ihren Vater erkennen lernen und sie sich Seinem Willen fügen. Wer aber dennoch Mir widersteht, den zwinge Ich nicht. Er selbst aber bereitet sich ein schweres Los, er beraubt sich der himmlischen Glückseligkeit, er gibt kostbare Schätze auf um vergänglichen irdischen Besitzes willen.... und er bleibt noch ewige Zeiten von Mir getrennt und ist also in der Gewalt Meines Gegners.... doch stets aus eigener Schuld....

Amen

Kindschap GOD's

Alle mensen zijn Mijn kinderen - en alle pak IK vast met dezelfde Liefde, omdat Mijn Liefde voor Mijn schepselen nooit kan ophouden en geen uitzondering kent. En toch zijn nog ontelbare mensen zo ver van Mij verwijderd, dat ze de kracht van Mijn Liefde niet meer gewaarworden, maar dit wel uit eigen wil, omdat ze zichzelf nog steeds van MIJ afwenden, en de stralen van Mijn Liefde alleen maar een geopend hart kunnen raken.

Dezen zijn dus gelijk aan kinderen die het VADERhuis hebben verlaten en naar den vreemde zijn getrokken daar ze meenden de Liefde van de VADER te kunnen missen. En deze kinderen wil IK weer terugwinnen omdat Mijn Liefde vurig naar hen verlangt en IK ook weet dat ze buiten Mijn VADERhuis in nood en ellende leven - omdat IK Mijn kinderen en hun rampzalige toestand, die hun lot is zolang ze van MIJ gescheiden zijn, ken.

IK probeer hen terug te winnen, IK tracht hun liefde te winnen en dat zolang tot ze weer van MIJ zijn, tot ze zalig zijn in de Armen van hun VADER. Doch een eindeloos lange tijd kan verstrijken, eer IK Mijn doel bereikt heb, maar IK ben lankmoedig en geduldig en Mijn Liefde kent geen grenzen. Wat IK niet spoedig tot stand breng, bereik IK later, maar eens zal ook het laatste kind de weg terug hebben gevonden, al duurt dit een eindeloos lange tijd. IK bereik Mijn doel zeker, maar Mijn schepselen moeten nog onuitsprekelijk lijden zolang ze nog ver van MIJ zijn, en daarom probeer IK hun lijdensweg te verkorten en wend alle middelen aan om hun stijfkoppigheid te breken en voor hen de liefdevolle VADER te zijn, maar steeds met inachtname van de vrije wil, die ze als Mijn ware kinderen moeten behouden om volmaakt te worden.

Het kindschap GOD's moeten ze bereiken, in alles op MIJ gelijkend, ze moeten als ware kinderen Mijn erfenis, het erfdeel van hun VADER aanvaarden, ze moeten met MIJ scheppen en vorm geven en eeuwig gelukkig zijn. Alleen op aarde kunnen de zielen het doel bereiken om tot Mijn ware kinderen te rijpen. Het hoogste en schoonste doel is hun gesteld. Maar hoe weinig wordt het nagestreefd door de mensen, die IK als VADER het heerlijkste lot zou willen bereiden.

Eens waren ze afhankelijk van Mijn tegenstander en lieten zich door hem beïnvloeden en deze afhankelijkheidsrelatie moeten ze eerst verbreken voordat ze weer opgenomen kunnen worden in het VADERhuis. Ze moeten afstand doen van de wereld, welke satan's rijk is, d.w.z. ze mogen deze aardse wereld met zijn bekoringen en vreugden niet begeren. Integendeel moeten ze hun wil op MIJ richten, ze moeten als verdwaalde kinderen vurig verlangen naar Mijn VADERlijke bescherming en Mijn VADERlijke Liefde. Dan kom IK hen tegemoet om ze de weg te wijzen die zeker naar MIJ, terug in het VADERhuis voert.

Eenmaal keert iedere ziel naar MIJ terug, maar Mijn Liefde probeert de tijd dat ze van MIJ verwijderd is, te verkorten omdat het een tijd is zonder gelukzaligheid, een tijd waarin de geest zich in duisternis bevindt en krachteloos is. En daar IK al Mijn schepselen liefheb, kom IK dan ook alle mensen nader, opdat ze MIJ, hun VADER leren kennen en ze zich voegen naar Mijn Wil. Wie MIJ echter toch nog weerstand biedt, die dwing IK niet. Hij zelf bereidt zich echter een zwaar lot, hij berooft zich van de hemelse gelukzaligheid, hij geeft kostbare schatten op terwille van vergankelijk aards bezit - en hij blijft nog eeuwige tijden van MIJ gescheiden en bevindt zich dus in de macht van Mijn tegenstander, maar steeds uit eigen schuld.

Amen