• Zurück

Größe der Schuld der Menschen erkannte Jesus Christus....

Die Größe eurer Schuld Gott gegenüber könnt ihr Menschen nicht ermessen, und daher ist euch auch das Erlösungswerk Christi nicht in seiner ganzen Bedeutung klarzumachen, bevor ihr nicht in geistiges Wissen eingedrungen seid. Und deshalb ist auch der Ablehnungswille oft so stark, weil der Erlösungsgedanke nicht vereinbar ist mit dem Freiheitsgefühl, das im Menschen stark entwickelt ist. Also er kennt die Gebundenheit seines Willens nicht an, solange ihm das Wissen darüber fehlt.... folglich auch nicht Den, Der ihn aus der Gebundenheit erlöste, weil er den gebundenen Zustand auf Erden nicht als Qual empfindet, da er doch freien Willen hat. Er weiß es nicht, daß er sich aus diesem gebundenen Zustand ewige Zeiten hindurch nicht befreien könnte, wenn Jesus Christus durch Seinen Tod am Kreuze nicht das Erlösungswerk für ihn vollbracht hätte. Er weiß nicht um die Macht des Bösen, der großen Einfluß hat auf seinen Willen, solange er auf Erden weilt, und daß er, trotzdem sein Wille frei ist, diesem Einfluß verfällt, weil er selbst zu schwach ist, um Widerstand entgegensetzen zu können. Und er weiß nicht um die Auswirkung, um die entsetzlichen Folgen eines Versagens dieses freien Willens.... Er weiß es nicht, daß der Widersacher ihn wieder in Ketten schlägt Ewigkeiten hindurch und daß er in unerträglicher Qual schmachten muß im Jenseits, wenn er das einstige Unrecht gegen Gott selbst abbüßen müßte, denn er weiß nicht um die Größe seiner Schuld.... Jesus Christus aber erkannte diese als Mensch, d.h., der Mensch Jesus war durch Seinen Lebenswandel in Liebe eingedrungen in das tiefste Wissen um den Urzustand alles Wesenhaften, um seine übergroße Verfehlung und dessen Auswirkung, daß Er erkannte den schwachen Willen des Menschen und dessen Widerstandslosigkeit dem Feind seiner Seele gegenüber. Und Er wollte den Menschen verhelfen zu einem starken Willen, der den Versuchungen des Feindes standhält und die Zeit seines Erdenwandels nützen kann zur endgültigen Freiwerdung von ihm und seiner Gewalt, d.h. seinem Einfluß. Und um diese verstärkte Willenskraft für die Menschen zu erkaufen, gab Er Sein Leben hin am Kreuz. Sein Blut war der Kaufpreis, der den Menschen Erlösung bringen sollte aus größter Not, die Er in Seiner Vollkommenheit wohl übersah und daher von jedem einzelnen Menschen abwenden wollte. Seine übergroße Liebe wollte das Leid der unerlösten Seelen im Jenseits verringern, denn Er wußte, daß kein Mensch aus eigener Kraft sich auf Erden frei machen konnte von der entsetzlichen Schuld, die das Wesen auf sich geladen hatte durch seinen Abfall von Gott. Das Erkennen dieser Schuld trieb Seinen Willen zu äußerster Betätigung an, und Er vollbrachte ein Werk, das nie ein Mensch zuvor auszuführen bereit war, weil dies tiefste Liebe erforderte, und das auch nie ein Mensch zuvor auszuführen fähig war, denn es setzte dieses Erlösungswerk eine ungeheure Willenskraft voraus, die der Mensch Jesus durch Sein Wirken in Liebe und Seinen Lebenswandel zur höchsten Entfaltung brachte. Und an diesem Erlösungswerk sollte die ganze Menschheit Anteil haben. Er starb nicht nur für eine Generation, sondern für alle Menschen, die als unerlöste Wesen den Gang durch das Erdenleben gehen müssen, um endgültig frei zu werden. Doch die Bereitwilligkeit, sich erlösen zu lassen, muß vorausgehen, um auch der Segnungen des Erlösungswerkes teilhaftig werden zu können. Es muß der Mensch das Erlösungswerk sowohl als auch den göttlichen Erlöser Jesus Christus anerkennen, will er zu denen gehören, von denen die entsetzliche Schuld gegen Gott genommen wurde durch Jesus Christus, Der Sich Selbst als Sühne hingab, um die Sündenschuld aller Wesen zu verringern und ihnen Erlösung zu bringen....

Amen

Jezus Christus zag de grootte van de schuld van de mensen in

De grootte van jullie schuld tegenover God kunnen jullie mensen niet in zijn volle omvang beseffen en daarom is voor jullie het verlossingswerk van Christus niet in zijn gehele betekenis duidelijk te maken, zolang jullie niet in de geestelijke kennis binnengedrongen zijn. En daarom is de wil om af te wijzen vaak ook zo sterk, omdat de gedachte aan de verlossing niet verenigbaar is met het gevoel van vrijheid, dat sterk in de mens ontwikkeld is. Zodoende erkent hij de gebondenheid van zijn wil niet, zolang hem de kennis daarover ontbreekt. Bijgevolg erkent hij ook niet Degene, Die hem uit de gebondenheid verloste, omdat hij de gebonden toestand op aarde niet als kwelling ervaart, omdat hij toch de vrije wil heeft.

Hij weet niet, dat hij zich voor eeuwige tijden niet uit deze gebonden toestand zou kunnen bevrijden, als Jezus Christus het verlossingswerk door Zijn dood aan het kruis niet voor hem volbracht had. Hij kent de macht van het kwaad niet, die grote invloed op zijn wil heeft, zolang hij op aarde verblijft en dat hij, ondanks zijn vrije wil, aan deze invloed ten prooi valt, omdat hij zelf te zwak is om hier tegenstand aan te kunnen bieden. En hij kent het effect van de verschrikkelijke gevolgen van een falen van deze vrije wil niet. Hij weet niet dat de tegenstander hem weer gedurende eeuwigheden aan de ketting legt en dat hij in ondraaglijke kwellingen smachten moet in het hiernamaals, als hij moet boeten voor het vroegere onrecht ten opzichte van God, omdat hij de grootte van zijn schuld niet kent.

Maar Jezus Christus zag de grootte van deze schuld als mens in. Dat wil zeggen dat de mens Jezus door Zijn levenswandel in liefde binnengedrongen is in de diepste kennis van de oertoestand van al het wezenlijke. Van haar enorme misstap en diens effect. Dat Hij de zwakke wil van de mens herkende en diens gebrek aan verzet tegen de vijand van zijn ziel. En Hij wilde de mensen aan een sterke wil helpen, die tegen de verleidingen van de vijand standhoudt en de tijd van zijn gang over de aarde gebruiken kan voor het definitieve vrijkomen van hem en zijn macht, dat wil zeggen zijn invloed.

En om deze versterkte wilskracht voor de mensen te verwerven, gaf Hij Zijn leven aan het kruis. Zijn bloed was de koopsom, die de mens de verlossing zou moeten brengen uit de grootste nood, die Hij in zijn volmaaktheid wel overzag en daarom van ieder afzonderlijk af wilde wenden. Zijn enorme liefde wilde het leed van de niet verloste zielen in het hiernamaals verminderen, want Hij wist dat geen mens op aarde zich uit eigen kracht vrij zou kunnen maken van de vreselijke schuld, die het wezen op zich geladen had door zijn afval van God.

Het beseffen van deze schuld zette Zijn wil tot uiterste werkzaamheid aan en Hij volbracht een werk, dat een mens daarvoor nooit bereid was uit te voeren, omdat dit de diepste liefde vereiste en voor die tijd was er ook geen mens ooit in staat om dit uit te voeren, want dit verlossingswerk vereiste een enorme wilskracht, die de mens Jezus door Zijn werkzaam zijn in liefde en Zijn levenswandel tot de hoogste ontplooiing bracht.

En aan dit verlossingswerk moet de gehele mensheid deelhebben. Hij stierf niet slechts voor één generatie, maar voor alle mensen, die als niet verloste wezens de gang door het aardse leven moeten gaan om definitief vrij te komen. Maar de bereidwilligheid om zich te laten verlossen, moet eraan voorafgaan om ook aan de zegeningen van het verlossingswerk deelachtig te kunnen worden. De mens moet zowel het verlossingswerk alsook de goddelijke Verlosser Jezus Christus erkennen, als hij bij diegenen wil horen, van wie de vreselijke schuld tegenover God weggenomen wordt door Jezus Christus, Die Zichzelf als genoegdoening overgaf om de zondenschuld van alle wezens te verminderen en hun verlossing te brengen.

Amen