• Zurück

"Wo zwei oder drei in Meinem Namen versammelt sind...."

" Wo zwei oder drei in Meinem Namen zusammen sind, da bin Ich mitten unter ihnen...." Welche Verheißung liegt in diesen Worten des Herrn! Er kündigt denen Seine Gegenwart an, die im Namen Jesu beieinander weilen. Und also will Er, daß sich die Menschen zusammenfinden und des Herrn gedenken.... Er will, daß sie sich gegenseitig anspornen zum Glauben, daß sie einander dienen und von Ihm reden, daß sie also Ihn im Herzen tragen und Seinen Namen im Munde führen. Und dann will Er bei ihnen sein, wenn auch unsichtbar.... Er will, daß sie um Seine Gegenwart wissen, wenngleich sie Ihn nicht sehen.... Und so ist es göttlicher Wille, daß sich in kleinem Kreis die Menschen zusammenfinden, um das göttliche Wort zu vernehmen. Doch Er setzet hinzu.... zwei oder drei.... Und es sollen dies die Menschen bedenken, daß der Herr nicht zufällig diese Worte gesprochen hat.... sie sollen bedenken, daß auch in diesen Worten ein tiefer Sinn liegt. Eine große Gebetsgemeinschaft kann nicht im Willen Gottes sein, denn es wird etwas zu mechanischem Handeln, was tiefstes innerliches Erleben sein soll. Denn wo nur wenige Menschen versammelt sind, dort finden keine Äußerlichkeiten statt, und es dringen diese tiefer ein in das göttliche Wort, weil sie einander ihre Ansichten kundtun und auch ernstlich bemüht sind, nach diesem Wort zu leben. Und dieser gute Wille schon zieht Gott an, weshalb Er mit Seiner Anwesenheit die Gläubigen beglückt. So aber große Gebetsgemeinschaften stattfinden, ist kein gegenseitiger Gedankenaustausch möglich. Es hängt ein jeder seinen eigenen Gedanken nach, und diese bewegen sich nicht immer im geistigen Reich. Es befassen sich die Menschen nicht immer mit Ewigkeitsfragen, sie sind auch oft sehr irdisch gesinnt.... Und daher wird Gott niemals unter jenen weilen, denn Er ist nur dort, wo Er in aller Innigkeit angestrebt wird. Und es werden nur wenige sein in einer solchen Gemeinschaft, die den ernstlichen Willen haben, gut zu sein, und daher Gott um Kraft bitten, ihren Willen ausführen zu können. Jene wird der Herr beglücken. Aber es sind davon nicht viele.... Die meisten erfüllen nur eine Pflicht und sind sonach mehr Form-gläubig, und an solchen kann sich nimmermehr die göttliche Verheißung erfüllen. Und darum sollen die Menschen sich an das göttliche Wort halten, sie sollen in kleinem Kreis beieinander weilen und sich stärken am Wort Gottes, sie sollen aber nimmermehr glauben, daß es Gott wohlgefällig ist, wenn ein solches Beisammensein pflichtgemäß gefordert wird, was tiefe innige Verbundenheit mit dem Herrn ausschließt, wenn der Wille nicht außergewöhnlich stark ist, so daß der Mensch alle Eindrücke, die von außen ihn berühren, außer acht läßt. Dann wird der Herr auch bei ihm sein. Doch wer nur der bloßen Form genügt, dessen Glaube ist nicht lebendig, also wird er auch jenen Worten nicht die Bedeutung zumessen, die diese Worte wirklich haben....

Amen

“Waar twee of drie in Mijn naam verzameld zijn”

Waar twee of drie in Mijn naam samen zijn, ben Ik in hun midden. Welke belofte is vervat in deze woorden van de Heer? Hij kondigt diegenen Zijn aanwezigheid aan die in de Naam van Jezus bij elkaar vertoeven. En dus wil Hij dat de mensen samenkomen en aan de Heer denken. Hij wil dat ze elkaar wederzijds aansporen om te geloven, dat ze elkaar behulpzaam zijn en over Hem spreken, dat ze Hem dus in hun hart dragen en Zijn naam in de mond hebben.

En dan wil Hij bij hen zijn, al is het ook onzichtbaar. Hij wil dat ze op de hoogte zijn van Zijn tegenwoordigheid, ofschoon ze Hem niet zien. En zo is het de goddelijke wil dat de mensen in kleine kring samenkomen om het goddelijke Woord te vernemen. Maar Hij voegt eraan toe: twee of drie. En de mensen moeten hier aan denken, dat de Heer deze woorden niet toevallig heeft gesproken. Ze moeten er aan denken dat ook deze woorden een diepe betekenis hebben.

Een grote gebedsgemeenschap kan niet volgens de wil van God zijn. Want er wordt iets tot een mechanisch handelen, wat een diepste innerlijke beleving moet zijn. Want waar maar weinig mensen bij elkaar zijn, daar vinden geen uiterlijkheden plaats. En deze dringen dieper binnen in het goddelijke Woord, omdat ze elkaar hun opvattingen meedelen en ook serieus hun best doen, te leven naar dit Woord. En deze goede wil trekt God al aan, om welke reden Hij met Zijn aanwezigheid de gelovigen gelukkig maakt.

Maar als er grote gebedsbijeenkomsten worden gehouden, is er geen wederzijdse uitwisseling van gedachten mogelijk. Ieder is voortdurend bezig met zijn eigen gedachten en deze houden zich niet steeds op in het geestelijke rijk. De mensen houden zich niet steeds bezig met eeuwigheidsvraagstukken. Ze zijn ook vaak erg aards gezind. En daarom zal God nooit onder diegenen vertoeven, want Hij is alleen maar daar, waar er in alle innigheid naar wordt gestreefd bij Hem te zijn.

En in zo’n gemeenschap zullen er slechts weinige zijn die de ernstige wil hebben goed te zijn en daarom God om kracht vragen om hun wil te kunnen realiseren. Deze zal de Heer gelukkig maken, maar het zijn er niet veel. De meesten vervullen alleen een plicht en zijn bijgevolg meer vormgelovig. En bij zulke mensen kan de goddelijke belofte nooit worden vervuld. En daarom moeten de mensen zich aan het goddelijke Woord houden.

Ze moeten in kleine kring bij elkaar vertoeven en zich sterken aan het Woord Gods. Maar ze moeten nimmer geloven dat het God welgevallig is, wanneer een dergelijk samen zijn plichtshalve wordt verlangd, wat diepe, innige verbondenheid met de Heer uitsluit wanneer de wil niet buitengewoon sterk is, zodat de mens alle indrukken die hem van buitenaf treffen, buiten beschouwing laat. Dan zal de Heer ook bij hem zijn. Maar bij wie enkel de vorm volstaat, diens geloof is niet levend. Dus zal hij ook die woorden niet de betekenis toekennen die deze woorden werkelijk hebben.

Amen