• Zurück

Brücke von der Erde zum Jenseits....

Die Brücke, die von der Erde ins Jenseits herüberführt, wird sehr selten begangen und wäre doch der natürlichste Weg zu Gott.... Es ist den Menschen das Bewußtsein der Entfernung von Gott so begreiflich gemacht worden, daß sie Ihn nun auch nur in der Ferne suchen. Sie schaffen sich dadurch einen noch weiteren Abstand, indem sie jede Möglichkeit, sich Ihm nähern zu können, abweisen, d.h. jede Aufklärung darüber für unglaubwürdig halten. Viel glaubhafter erscheint es ihnen, daß Gott Seine kleinen Geschöpfe unbeachtet läßt, daß sie nur Seine Schöpfungen beleben auf kurze Zeit und daß die ewige Gottheit zu erhaben sei, als daß Sie Sich der Menschenkinder annehmen möchte in der Weise, daß Sie zu ihnen in Verbindung tritt. Es können aber solche Verbindungen nur dann zustande kommen, wenn der Glaube daran vorhanden ist. Die Brücke hat Jesus Christus durch Sein Erlösungswerk Selbst vom ewigen Reich zur Erde geschlagen, und es darf ein jeder sie betreten, den es verlangt nach Gott und nach jenen Regionen, wo seines Geistes wahre Heimat ist. Doch wie selten wird die Brücke betreten, sie wird nicht erkannt als solche, und die Gnade, die Jesus für die Menschen erworben hat, wird nicht beachtet und nicht begehrt. Unentwegt suchen die Wesen des Jenseits, die Menschen hinzuleiten; sie suchen die Gedanken derer nach oben zu lenken und wollen so mit ihnen in Verbindung treten, um sie nun auf die große Gnade aufmerksam zu machen und in ihnen das Verlangen zu erwecken, selbst mit Gott zu sprechen.... Denn dann haben sie die Brücke betreten, die von der Erde zum Jenseits führt.... Jedes Gebet ist bewußtes Verbinden mit Gott, es ist die stille Zwiesprache des Kindes mit seinem Vater.... Jeder Gedanke an das Jenseits ist gleichfalls das Betreten dieser Brücke, denn wo immer der Mensch hinüberverlangt in geistige Regionen, dort ist ein Zugang zu jener Brücke, die durch göttlichen Willen das Jenseits mit der Erde verbindet. Und es ist keineswegs anmaßend, den Weg zum Vater direkt gehen zu wollen. Er wird Seinem Kind entgegenkommen, das in gläubigem Vertrauen den Weg zu Ihm genommen hat, denn Er ist nahe denen, die Ihm nahe zu sein begehren, und Er ist ferne denen, die sich weit entfernt von Ihm wähnen. Der Glaube stellt die Verbindung her, und wo der Glaube nicht ist, wo die Möglichkeit einer Verbindung angezweifelt wird, dort richtet der Mensch sich selbst die Schranken auf, für ihn ist diese Verbindung auch nicht möglich. Doch welch ein Segen bedeutet es für die Menschheit, so Gott Selbst offensichtlich zur Erde herabsteigt und die Brücke deutlich kennzeichnet, auf daß der Mensch leichter zum Glauben findet, so er nur den guten Willen dazu hat.... Er gibt immer wieder Beweise Seiner Fürsorge, die Seinen Geschöpfen gilt. Er will ihre irrige Ansicht zunichte machen, daß Er für die Menschen unerreichbar sei.... Er wirbt um ihre Liebe, weil Er sie mit Seiner Liebe beglücken möchte.... Und also gibt Er Sich ihnen kund in offensichtlicher Weise, und Er ermahnet sie, den gleichen Weg zu gehen, die Brücke zu nützen, die zu Ihm führt, die Er in Seiner übergroßen Liebe, Güte und Barmherzigkeit aus dem Reich des Ewigen zur Erde geschlagen hat, um ihnen die lange Pilgerfahrt auf Erden abzukürzen, denn das Weilen in geistigen Gefilden entrückt sie gewissermaßen dem Erdenleben....

Amen

Brug van de aarde naar het hiernamaals

Er wordt zelden gebruik gemaakt van de brug, die van de aarde naar het hiernamaals gaat en die zou toch de meest natuurlijke weg naar God zijn. Het bewustzijn van de afstand tot God werd de mensen zo begrijpelijk gemaakt, dat ze Hem nu ook alleen maar in de verte zoeken. Ze veroorzaken daardoor voor zichzelf een nog grotere afstand, doordat ze elke mogelijkheid om Hem te kunnen naderen, afwijzen. Dat wil zeggen dat ze elke opheldering daarover voor ongeloofwaardig houden. Het lijkt hen veel geloofwaardiger, dat God geen acht slaat op Zijn kleine schepselen. Dat ze alleen maar Zijn schepping voor korte tijd bewonen en dat de eeuwige Godheid te verheven is, om Zich te willen bekommeren om de mensenkinderen op die manier, dat Ze Zich met hen verbindt. Maar zulke verbindingen kunnen alleen maar dan tot stand komen, wanneer het geloof daarin aanwezig is. Die brug heeft Jezus Christus door Zijn verlossingswerk Zelf vanaf het eeuwige rijk naar de aarde geslagen en iedereen, die naar God en naar deze regionen verlangt, waar het ware vaderland van zijn geest is, mag deze brug betreden.

Maar hoe zelden wordt de brug betreden. Ze wordt niet als zodanig herkend en op de genade, die Jezus voor de mensen verworven heeft, wordt geen acht geslagen en er wordt niet naar verlangd. Onophoudelijk proberen de wezens in het hiernamaals de mensen daarheen te leiden. Ze proberen hun gedachten naar boven te leiden en willen zo met hen in verbinding treden om hen nu op de grote genade opmerkzaam te maken en in hen het verlangen op te wekken om zelf met God te spreken. Want dan hebben ze de brug betreden, die van de aarde naar het hiernamaals leidt.

Elk gebed is een bewust verbinden met God. Het is de stille dialoog van het kind met zijn Vader. Elke gedachte aan het hiernamaals is eveneens het betreden van deze brug, want waar de mens steeds verlangt naar geestelijke regionen, daar is een toegang tot deze brug, die door de goddelijke wil het hiernamaals met de aarde verbindt. En het is op geen enkele manier aanmatigend om de weg naar de Vader rechtstreeks te willen gaan. Hij zal Zijn kind, dat in gelovig vertrouwen de weg naar Hem genomen heeft, tegemoetkomen, want Hij is in de nabijheid van degenen, die ernaar verlangen in Zijn nabijheid te zijn en Hij is ver verwijderd van degenen, die menen ver van Hem verwijderd te zijn. Het geloof brengt de verbinding tot stand. Er waar er geen geloof is, waar aan de mogelijkheid van een verbinding getwijfeld wordt, daar richt de mens voor zichzelf een barrière op. Voor hem is de verbinding ook niet mogelijk.

Maar wat een zegen betekent het voor de mensheid als God Zelf duidelijk naar de aarde afdaalt en de brug duidelijk kenbaar maakt, opdat de mens de weg naar het geloof makkelijker vindt, als hij maar de juiste wil daartoe heeft. Hij geeft steeds weer bewijzen van Zijn zorg, die Zijn schepselen betreft. Hij wil hun verkeerde opvatting, dat Hij onbereikbaar is voor de mensen, tenietdoen. Hij dingt naar hun liefde, omdat Hij hen met Zijn liefde gelukkig zou willen maken.

En zodoende maakt Hij Zich op een duidelijke manier bekend en maant Hij hen om dezelfde weg te gaan. De brug te gebruiken, die naar Hem leidt, die Hij in Zijn enorme liefde, goedheid en barmhartigheid vanuit het eeuwige rijk naar de aarde geslagen heeft om voor hen de lange pelgrimstocht op aarde in te korten, want het verblijf in geestelijke streken onttrekt hen in zekere zin aan het aardse leven.

Amen