• Zurück

Wissen ohne Liebe totes Gut....

Das, was euch Menschen wissenswert erscheint, suchet ihr euch verstandesmäßig anzueignen, und ihr verfolget also ein Ziel, das jedoch nicht unbedingt wichtig zu sein braucht, sofern ihr ein Wissen anstrebt, das keinen besonderen Wert hat für die Höherentwicklung der Seele. Es soll dem Menschen das Licht leuchten, d.h., er soll im Wissen stehen um göttliche Weisheiten, um Seine unendliche Liebe, um Sein Walten und Wirken im Weltall und um Seine Schöpfung.... Es soll dieses Wissen dazu beitragen, Gott zu erkennen, Ihn zu lieben und Ihm aus dieser Erkenntnis und der Liebe zu Ihm heraus mit vollem Willen zu dienen.... Es soll das ganze Bestreben des Menschen sein, sich Gott in inniger Kindesliebe hinzugeben und alles zu tun, was Gott von Seinen Erdenkindern verlangt. Im Wissen zu stehen heißt also, zu wandeln im Licht. Und es ist dies eine übergroße Gnade, die sich der Mensch wieder erst erringen muß durch seinen Lebenswandel und die er sich erbitten muß durch inniges Flehen zu Gott. Sie steht einem jeden Menschen zu, doch es muß der Mensch das seinige dazu tun, die göttliche Gnade empfangen zu dürfen. Also muß er sich zuvor bilden, d.h. seine Seele so gestalten, daß ihm die göttliche Gnade vermittelt werden kann.... d.h., es muß die Seele in einem gewissen Reifezustand sein, um nun belehrt werden zu können, also wissend zu werden. Es kann der Mensch niemals geistiges Wissen entgegennehmen, solange seine Seele nicht so gestaltet ist, daß sie empfangsfähig ist für das Wissen um göttliche Weisheit. Und es ist die Seele so lange nicht dazu fähig, wie sie noch außerhalb der Liebe steht. Sie kann wohl schulmäßig ein Wissen in sich aufnehmen, also durch Verstandesdenken sich ein Wissen zu eigen machen; es hat aber dieses Wissen keinerlei Einfluß auf die Höherentwicklung der Seele. Es ist eine Gedankenarbeit, die nichts mit dem Erwachen des göttlichen Geistes im Menschen zu tun hat. Was der Verstand in sich aufgenommen hat, braucht nicht der Wahrheit zu widersprechen, und doch ist es totes Gut, solange nicht gleichzeitig die Liebe im Menschen rege wird.... Nur durch das Betätigen in uneigennütziger Nächstenliebe gewinnt es Leben, und dann erst steht der Mensch im Licht, denn nun strahlt dieses Licht aus nach allen Seiten.... Der liebetätige Mensch wird von seinem Wissen weitergeben wollen und es auch tun, denn ihn drängt es, sein Licht leuchten zu lassen, ihn drängt es, die Mitmenschen teilnehmen zu lassen an dem Wissen, das ihn beglückt. Und Gott legt auch in einen liebenden Menschen das rechte Erkennen dessen, was Wahrheit und was Lüge ist.... Er wird also im rechten Wissen stehen und die Wahrheit von der Lüge wohl zu unterscheiden vermögen, während der Mensch, der nur rein verstandesmäßig geistige Weisheiten in sich aufnimmt, urteilslos alles als Wahrheit entgegennimmt, was ihm schulmäßig vermittelt wird, denn ihm gibt es nicht der Geist aus Gott, sondern Menschen geben weiter, was sie ebenso entgegengenommen haben. Und das ist die große Gefahr, daß sie nicht zu trennen vermögen Menschenwerk von rein göttlichen Sendungen, daß sie aber auch keiner Belehrung zugänglich sind, sondern einzig und allein die Wahrheit dort suchen, wo jedoch keine Garantie für reine Wahrheit gegeben ist. Denn so der Geist aus Gott am Werk ist, darf jeder Zweifel schwinden, wo aber das Wissen nur durch Verstandesarbeit erworben wurde, dort kann die Wahrheit angezweifelt werden mit Berechtigung. Nur das ist über alle Zweifel erhaben, was Gott Selbst den Menschen auf Erden vermittelt, denn Gott ist die Wahrheit, und die ihre Herzen Gott zuwenden und um Seinen Geist bitten, werden also von Gott unterwiesen werden und in der Wahrheit stehen....

Amen

Kennis zonder liefde is een dood goed

Dat, wat jullie mensen wetenswaardig lijkt, proberen jullie je verstandsmatig eigen te maken en jullie jagen een doel na, dat echter beslist niet belangrijk hoeft te zijn, voor zover jullie kennis nastreven, die geen bijzondere waarde heeft voor de opwaartse ontwikkeling van de ziel.

Het licht moet voor de mens schijnen. Dat wil zeggen dat hij kennis moet hebben van goddelijke wijsheden, van Zijn eindeloze liefde, van Zijn heersen en werkzaam zijn in het heelal en Zijn schepping. Deze kennis moet ertoe bijdragen God te herkennen, Hem lief te hebben en Hem vanuit dit inzicht en de liefde voor Hem met volledige wil te dienen. Het hele streven van de mens moet zijn zich met de innige liefde van een kind aan God te wijden en alles te doen, wat God van Zijn mensenkinderen verlangt.

Kennis te hebben, betekent wandelen in het licht. En dit is een enorm grote genade, die de mens zich eerst door zijn levenswandel moet verwerven en waar hij om moet vragen door een innig smeken tot God. Ze komt elk mens toe, maar de mens moet zijn deel doen om de goddelijke genade te mogen ontvangen.

Derhalve moet hij zich eerst vormen. Dat wil zeggen zijn ziel zo vormen, dat hem de goddelijke genade gegeven kan worden. Dat wil zeggen dat de ziel een bepaalde staat van rijpheid moet hebben om nu onderwezen te kunnen worden, dus wetend te worden.

De mens kan nooit geestelijke kennis in ontvangst nemen, zolang zijn ziel niet zo gevormd is, dat ze in staat is om kennis van de goddelijke wijsheid in ontvangst te nemen. En de ziel is daar net zo lang niet toe in staat, als ze nog buiten de liefde staat. Ze kan wel schools kennis in zich opnemen, dus zich door een verstandsmatig denken kennis eigen maken, maar deze kennis heeft geen enkele invloed op de opwaartse ontwikkeling van de ziel. Het is denkwerk, dat niets met het ontwaken van de goddelijke geest in de mens van doen heeft.

Wat het verstand in zich opgenomen heeft, hoeft niet in tegenspraak te zijn met de waarheid en toch is het een dood goed, zolang niet tegelijkertijd de liefde in de mens actief wordt. Alleen door het beoefenen van onbaatzuchtige naastenliefde wint het leven en pas dan staat de mens in het licht, want nu straalt dit licht naar alle zijden uit. De in liefde werkzame mens zal zijn kennis door willen geven en het ook doen, want in hem is de drang om zijn licht te laten schijnen. In hem is de drang om de medemensen deel te laten hebben aan de kennis, die hen gelukkig maakt.

En God legt ook het juiste inzicht in dat, wat waarheid en wat leugen is, in een liefhebbend mens. Hij zal dus de juiste kennis hebben en de waarheid goed van de leugen weten te onderscheiden, terwijl de mens, die enkel puur verstandsmatig geestelijke wijsheden in zich opneemt, alles zonder oordeel als waarheid in ontvangst neemt wat hem schools gegeven wordt, want de geest uit God geeft hem dit niet, maar mensen geven door, wat ze op dezelfde manier in ontvangst genomen hebben. En er bestaat het grote gevaar, dat ze niet in staat zijn om mensenwerk te onderscheiden van zuiver goddelijke zendingen, maar dat ze ook voor geen enkel onderwijs toegankelijk zijn, maar enkel en alleen de waarheid daar zoeken, waar echter geen garantie voor de zuivere waarheid gegeven is.

Want als de geest uit God aan het werk is, mag elke twijfel verdwijnen. Maar waar de kennis alleen door verstandelijke arbeid verworven werd, kan de waarheid met recht in twijfel getrokken worden. Alleen dat, wat God Zelf de mensen op aarde geeft, is boven alle twijfel verheven, want God is de waarheid en degenen, die hun hart op God richten en om Zijn geest bidden, zullen dan ook door God onderwezen worden en in de waarheid staan.

Amen