Sentimentul cel mai profund din om este ghidul pentru modul său de viață. Atâta timp cât omul se întreabă, el nu neagă și nici nu afirmă, și atunci se exprimă vocea din el, de care trebuie doar să țină cont pentru a fi pe calea cea bună. A fi capabil să afirmi este adesea foarte dificil atâta timp cât lipsește credința, dar numai voința aduce decizia. Dacă acest lucru este bun, atunci ființa umană acceptă fără ezitare ceea ce îi spun sentimentele sale cele mai intime, pentru că prin întrebarea sa și-a deschis inima la influența prietenilor de dincolo. Dar ființa umană a cărei voință este încă sub puterea adversarului își închide inima la aceste șoapte. Prin urmare, el se împotrivește și respinge, adică neagă. Numai persoana care este dispusă să facă ceea ce este corect va acorda atenție vocii inimii sale. Pentru că el pune întrebări și așteaptă răspunsuri. Persoana care nu vrea trăiește fără să pună astfel de întrebări care privesc cunoașterea spirituală, pentru că neagă tot ce este spiritual, adică o viață în afara vieții pământești. Și nici un răspuns nu poate fi dat unei persoane care nu pune întrebări. Gândirea omului este preocupată mai ales de lucrurile pământești și consideră că timpul pentru cercetarea spirituală este un timp pierdut. Dar atunci el este încă atât de preocupat de aspectele materiale încât nu simte vocea subtilă din el însuși. Și de aceea nu acordă atenție impulsurilor cele mai intime. Astfel, vocea interioară va suna în primul rând acolo unde dragostea pentru lume, sentimentul pentru tot ceea ce este pământesc, pentru materie, începe să se diminueze..... Căci abia atunci omul se ocupă cu gânduri mai profunde, iar acestea au ca efect faptul că el își pune adesea întrebări în interiorul său.... încât acum, ca să zicem așa, își dă și el însuși răspunsul care, de fapt, i-a fost transmis mental de către prietenii săi spirituali..... Căci de îndată ce voința lui este bună și nu se leapădă de Dumnezeu, el va primi și mental adevărul și va putea urma cu încredere glasul inimii..... adică sentimentul său cel mai intim.... și să facă acum ceea ce este determinat să facă. Doar voința trebuie să lupte pentru bine.... el trebuie să vrea să facă ceea ce este corect, atunci i se va arăta inevitabil și calea pe care trebuie să meargă....
Amin
TraducătorHet diepste gevoel in de mens is het richtsnoer voor zijn levenswandel. Zolang de mens vragen heeft, is hij noch afwijzend, noch aanvaardend. En dan uit de stem zich in hem, waarop hij alleen maar acht hoeft te slaan om op de juiste weg te zijn. Zolang het geloof ontbreekt, is het vaak heel moeilijk te kunnen aanvaarden. Doch pas de wil zorgt voor de beslissing. Is deze goed, dan neemt de mens zonder bezwaar aan wat het innerlijke gevoel hem zegt. Want door zijn vraag heeft hij het hart geopend voor de invloed van de vrienden in het hiernamaals. Maar de mens van wie de wil zich nog in de macht van de tegenstander bevindt, sluit zijn hart voor die influisteringen. Hij biedt er dus weerstand aan en verwerpt ze, dat wil zeggen: hij ontkent. Alleen de mens die bereidwillig is het juiste te doen, zal steeds acht slaan op de stem van zijn hart. Want deze stelt vragen en wacht op de beantwoording hiervan.
De onwillige mens leeft zonder zulke vragen te stellen die geestelijk weten betreffen, omdat hij al het geestelijke - dat wil zeggen een leven buiten het aardse - afwijst. En aan iemand die niet vraagt, kan geen antwoord worden gegeven. Het denken van de mens houdt zich meestal bezig met aardse zaken. En de tijd voor geestelijke onderzoekingen beschouwt hij als een verloren tijd. Maar dan is hij nog zo materialistisch ingesteld, dat hij geen gevoel heeft voor de fijne stem in zich. En daarom let hij ook niet op de innerlijke opwellingen. Dus zal de innerlijke stem voornamelijk daar klinken, waar de liefde voor de wereld, het gevoel voor al het aardse, voor de materie, begint af te nemen.
Want dan pas houdt de mens zich bezig met diepere gedachten. En deze leiden ertoe, dat hij zich vaak dingen afvraagt. Dat hij nu als het ware zichzelf ook het antwoord geeft, dat echter de geestelijke vrienden eigenlijk door middel van gedachten aan hem hebben overgebracht. Want zodra zijn wil goed is en zich niet afwijzend tegenover God gedraagt, zal hem ook de waarheid door middel van gedachten toekomen. En hij kan met een gerust hart de stem van het hart, dus zijn diepste gevoel, geloof schenken en nu datgene doen, waartoe het hem aanzet. Alleen de wil moet het goede nastreven. Hij moet willen, dat hij het juiste doet. Dan zal hem ook onomstotelijk de weg worden getoond die hij moet gaan.
Amen
Traducător