• Back

하나님은 영원으로부터 피조물들의 의지를 안다.

나는 모든 것을 본다. 나는 영적인 존재가 자유의지 가운데 어떻게 결정할지 알았을 뿐만 아니라 얼마 동안 사람들이 나에게 저항을 할지 그들의 의지를 영원으로부터 안다. 그러나 이 지식이 내가 창조한 존재를 신적인 존재로 만드는 계획을 실천하는데 방해하지 못한다. 왜냐면 내가 내 사랑으로부터 영적인 존재를 창조 했을 때 나 자신이 세운 목표에 언젠가는 도달함을 마찬가지로 미리 보았기 때문이다.

그러나 절대로 나는 내 피조물의 자유의지를 건드리지 않을 것이다. 왜냐면 그들이 나로부터 얼마 동안 떨어져 있으려고 하던지 간에 나에게는 시간 개념이 없기 때문에 너희 사람들에게는 끝 없이 긴 시간으로 여겨지는 영원한 시간도 나에게는 단지 지나가는 순간이기 때문이다. 그러나 나로부터 아직 떨어져 있는 너희 인간들에게는 아직 온전하지 못한 너희에게는 시간개념이 너희가 다시 완성이 될 때까지 모든 제한이 사라지게 되는 너희의 원래 속성으로 변화될 때까지 유효하다. 변화될 때까지 운명은 축복된 것이라고 말할 수 없다. 왜냐면 너희가 완성에 이를 때까지 고난을 받아야만 하기 때문이다.

내가 너희를 창조할 때 내가 세운 목표는 너의 자신 스스로 도달해야만 한다. 너희 자유의지가 이를 위해 애를 써야만 한다. 그러나 이 의지가 나에게 아주 오랫동안 저항하는 일이 자주 있기 때문에 나는 저항을 포기하게 하는 수단을 써야만 한다. 이런 수단은 종종 고난이다. 고난 가운데 사람은 자신의 연약함을 깨닫고 자기를 도와주는 존재를 의존하려는 욕구를 갖게 된다. 그러면 결국 나와 전적으로 하나가 되는 목표로 인도하는 나에게 가까워지게 된다.

내가 창조한 존재들을 신적인 존재로 만들려고 하는 계획이 존재들이 나로부터 타락했을 때 이를 막지 않게 했다. 왜냐면 이런 신적인 존재가 되는 것은 존재들 스스로 자유의지 가운데 이루어야만 하기 때문이다. 그가 자신의 온전함을 버렸기 때문에 그는 자기 자신을 깊은 곳으로부터 다시 높은 것으로 끌어올리는 그래서 나에 의해서 이렇게 하게 강요 된 것이 아니고 그의 의지 스스로 추구해야만 하는 최고의 단계의 온전한 정도에 도달하기 위한 큰 역사를 완성시켜야만 한다.

내가 전적으로 자유하고 최고로 온전한 존재를 내 옆에 두려고 하는 데는 의지의 자유가 유일하게 결정적인 것이다. 그들은 이제 진정한 신적인 존재들이고 신적인 존재들로 남게 된다. 왜냐면 그들은 전적으로 내 형상이 되었기 때문이다. 나는 모든 것을 할 수 있다. 내 권세에는 제한이 없다. 그러나 나 스스로 가장 깊은 사랑과 가장 빛나는 지혜에 기초한 영원한 질서의 법을 어길 수 없다. 나는 자유의지가 없는 존재를 창조 할 수 없다. 왜냐면 나는 단지 온전한 것만을 생성할 수 있기 때문이다. 그러나 자유의지가 온전함에 속하기 때문이다. 게다가 이 존재는 이제 자신의 신성을 증명해야 한다. 그래서 자신의 온전함을 자유의지 가운데 유지하고 전적으로 모두 내 의지를 자신의 것으로 만들어서 이를 통해 온전한 가운데 남아야 한다.

그러므로 그들은 의지를 잘못 된 방향으로 향하게 할 수 있는 가능성을 가져야만 한다. 그들은 나로부터 강요 가운데 붙잡혀 있는 존재가 아니기 때문이다. 이런 결정을 나로부터 생성되어 나오는 모든 존재들이 해야만 했다. 나는 이런 의지에 시험에 성공의 여부를 알았다. 그럴지라도 나에게는 어떤 것도 불가능한 것이 없기 때문에 내 지혜가 선하면서도 효과가 충만한 것으로 깨달은 항상 단지 내 사랑에 근거한 내 모든 피조물들을 측량할 수 없게 행복하게 해주기 위한 아주 다양한 수단을 사용했다.

나는 언제든지 내 피조물의 영적인 상태를 관찰하고 있다. 그래서 그의 정체 된 귀환의 과정을 다시 진행시키기 위해 언제 결정적인 변화나 또는 근본적인 변화가 필요한지를 안다. 시간은 나에게는 아무런 의미가 없다. 왜냐면 존재들의 시간 개념이 더 이상 존재하지 않는 온전한 상태에 도달하면, 그들은 이 긴 성장의 기간을 단지 짧은 순간으로 볼 것이고 이를 극복한 것으로 인해 축복될 것이다.

그들은 다시 가장 밝은 깨달음 가운데 서게 되고 만약에 존재들이 최고의 완성인 하나님의 자녀권에 도달하려면, 영원한 질서의 법칙이 바로 이런 귀환 과정을 요구했다는 것을 알게 된다. 그러면 그들은 나를 찬양하고 경배하며 나에게 그의 모든 사랑을 바치게 된다. 그러면 존재들은 그들이 원초에 그랬던 것처럼 다시 제한이 없이 축 복된다.

아멘

God kent sinds eeuwigheid de wil van de schepselen

Alles zag Ik vooruit. Ik wist hoe de geestelijke wezens in vrije wil zouden beslissen, evenals Ik sinds eeuwigheid op de hoogte ben van de wil van de mensen, hoe lang deze Mij weerstand biedt. Doch dit weten verhinderde Mij niet het plan van de vergoddelijking van de door Mij geschapen wezens ten uitvoer te brengen, omdat Ik evenzo vooruitzag dat Ik eens het doel zal bereiken dat Ik Mij zelf heb gesteld toen Ik uit mijn liefde geestelijke wezens buiten Mij schiep. Doch nooit zal Ik de vrije wil van mijn schepselen aantasten, al houden ze zich nog zo lang van Mij verwijderd, want voor Mij bestaat het begrip tijd niet. Want in de eeuwigheid zijn het alleen maar vluchtige momenten wat u mensen voor tijdperken van eindeloos lange duur aanziet.

Maar u mensen die zich nog van Mij verwijderd houdt, u die nog onvolmaakt bent, voor u geldt nog het tijdsbesef, en wel zo lang, tot u zich weer vervolmaakt hebt, tot u zich hebt veranderd tot uw oerwezen waar alle begrenzingen zijn opgeheven. En zo lang is uw lot ook geen gelukzaligheid te noemen, want in deze tijd tot aan uw volmaaktheid zult u moeten lijden. Het doel dat Ik Me stelde toen Ik u schiep, moet door u zelf worden bereikt, uw vrije wil moet hiernaar streven. En daar deze vaak zeer lang weerspannig is tegen Mij, moet Ik middelen gebruiken die er toe leiden dat de weerstand wordt opgegeven. En zo’n middel is vaak het leed. Een leed waar de mens zijn eigen zwakheid inziet en er behoefte aan heeft steun te zoeken bij een Wezen dat hem bijstaat. Dan ontstaat er een toenadering tot Mij, die dan ook naar het doel leidt: de totale aaneensluiting (met Mij). Het plan van de vergoddelijking van de door Mij geschapen wezens weerhield Mij er ook van, de afval van de wezens van Mij te verhinderen. Want deze vergoddelijking moest het wezen zelf volbrengen in vrije wil. En daar het zijn volmaaktheid opgaf, waarin Ik het wezen had geschapen, moest het een groot werk volbrengen: zich zelf uit de diepte weer op te werken, om dan echter de hoogste graad van volmaaktheid te bereiken, waarnaar zijn wil zelf moest streven, het wezen werd dus niet van Mij uit daartoe gedwongen.

Deze vrijheid van de wil is alleen het beslissende, wil Ik volledig vrije, hoogst volmaakte wezens naast Mij hebben, die nu ware goden zijn en zullen blijven omdat zij totaal mijn evenbeeld zijn geworden. Ik kan alles, aan mijn macht zijn geen grenzen gesteld, maar Ik zelf kan niet in strijd handelen met de wet van de eeuwige ordening die op diepste liefde en stralendste wijsheid is gebaseerd. Ik kon dus geen wezens scheppen zonder vrije wil, omdat Ik alleen het volmaakte kan laten ontstaan, de vrije wil echter bij de volmaaktheid hoort. En wederom moesten deze wezens nu ook hun goddelijkheid bewijzen, dat ze dus hun volmaaktheid ook in vrije wil behielden en zich helemaal mijn wil eigen maakten en dus daardoor ook in de volmaaktheid bleven. Ze moesten daarom ook de mogelijkheid hebben hun wil verkeerd te richten, want het waren geen door Mij onder dwang gehouden wezens. En deze beslissing moest ieder van de door Mij buiten Mij geplaatste wezens nemen en Ik was op de hoogte van het resultaat van deze wilsproef.

Daar Mij echter niets onmogelijk is, gebruik Ik de meest verschillende middelen die mijn wijsheid als goed en effectief zag en die steeds alleen mijn liefde als motivatie hebben om al mijn schepselen onmetelijk gelukkig te maken. Zo overzie Ik ook te allen tijde de geestelijke toestand van mijn schepselen en Ik weet daarom ook wanneer ingrijpende veranderingen of omwentelingen nodig zijn om het vastgelopen proces van het terugvoeren weer voort te zetten. En de tijd speelt voor Mij geen rol, want zodra het wezen de staat van volmaaktheid heeft bereikt, waar het begrip tijd niet meer bestaat, beschouwt het ook deze lange tijd van vooruitgang alleen als een kort moment en is het gelukkig, deze te hebben overwonnen. Het heeft dan ook weer het helderste inzicht en dus weet het ook dat de wet van de eeuwige ordening zo’n ommekeer verlangt, wanneer het wezen de hoogste volmaaktheid - het kindschap van God - bereiken wil. Dan zal het Mij loven en prijzen en Mij heel zijn liefde schenken. En dan zal het ook weer grenzeloos gelukkig zijn, zoals het was in het allereerste begin.

Amen