• Back

특별한 일로 다시 육신을 입는 것에 관해.

한때 타락했던 원래의 영은 자유의지로 스스로 자신을 완성에 이르게 만들어야만 한다. 가장 깊고도 깊은 곳에서 높은 곳으로 성장하는데 끝 없이 긴 기간이 필요하다. 이런 성장 과정은 항상 내 도움이 필요한 과정이다. 왜냐면 존재가 초기에 전혀 어떤 능력도 없어서 너무 연약하기 때문이다.

그러므로 이런 성장 과정을 가능하게 하기 위해 내 도움이 함께해야만 한다. 나는 타락한 존재들이 그들에게 주어진 사명을 성취할 수 있을 정도로 능력을 항상 제공해야만 한다. 그들이 섬기는 일을 할 수 있게 해야만 한다. 영적인 존재들은 거절할 수 없이 자신의 성장 과정 가운데 성장해 나간다. 나는 항상 또 다시 너희에게 왜 이런 섬기는 일을 해야만 하는지 타락한 존재들이 인간으로 육신을 입을 수 있기까지 생각할 수 없는 긴 기간이 필요한지 설명했다.

그러나 마지막 단계인 인간으로써 원래의 존재는 다시 마지막 성장을 이룰 수 있거나 깊은 곳으로 또 다시 타락할 수 있는 자유의지를 갖는다. 자유의지로 형체로부터 남김 없이 자유롭게 될 수 있게 추구할 수 있다. 그러면 완성의 역사를 수행할 수 있게 사람에게 능력이 제공될 것이다. 그러면 그는 빛이 충만한 영으로써 영원으로 들어갈 것이다. 그는 내 빛과 축복의 나라에 들어가게 되고 이제 계속하여 높은 곳으로 나아 가게 된다.

왜냐면 온전한 단계에서는 제한이 없기 때문이다. 나를 향한 추구는 절대로 중단되지 않고 말할 수 없이 축복되기 때문이다. 이 땅에서 사람이 자신의 마지막 의지의 시험에 실패를 하면, 그럴지라도 그의 육체의 죽음으로 이 땅에서 존재는 끝나게 된다. 그가 저세상에 가게 될지라도 그는 빛이 충만한 영역의 입구를 찾지 못한다. 혼의 성장 정도에 따라 그는 어두움 가운데 거하거나 또는 여명의 빛 가운데 거한다. 그러나 항상 그가 이 땅에서 살았던 삶의 방식에 따라 달라지게 된다.

이제 혼은 결과를 짊어져야만 한다. 혼에게 축복이 주어질 수 없다. 왜냐면 영원한 질서의 법칙이 공의를 요구하기 때문이다. 어떠한 빛도 없는 혼들은 대부분 이 땅의 영역에 거하고 있다. 그들은 아직 자주 이 땅에 묶여 있어 사람들에게 달라붙고 이제 사람들을 자기 자신의 의지와 관점에 따라 사람들이 행하게 결정하려고 시도한다. 그래서 실제적인 사람의 주인인 그의 혼은 물러나게 되고 형체가 그를 소유를 하게 되고 이 땅에서 이렇게 할 권한이 없이 어느 정도 두 번째 삶을 산다.

실제 사람의 혼은 자신을 관철시켜서 이런 악한 영을 자신에게서 쫓아낼 힘이 없다. 혼이 나와 강력한 연결을 이루는데 성공하여 내가 악한 영을 내보낼 수 있을 때까지 그는 악한 영이 그에게 주는 모든 종류의 고통과 고난을 받는다. 이로써 악한 영은 이제 자신이 더 이상 이 땅에서 사는 것이 아니라는 것을 깨닫는다.

이런 이 땅에 묶여 있는 혼들에게 이제 다시 한번 이 땅에 돌아가는 것을 허락하는 것은 단지 확실하게 새롭게 실패하는 결과를 줄 것이다. 왜냐면 이런 혼들은 모든 과거의 기억이 없이 그러나 다시 자유의지를 가지고 이 땅에 임해야 하기 때문이다. 너희 사람들은 이렇게 다시 육신에 입는 것을 절대로 영접해서는 안 된다. 만약에 혼들이 이 땅에서 실패를 했거나 또는 어느 정도 완성에 도달하지 못해서 이제 도달할 수 있는 것으로 믿고서 자신의 완성을 목적으로 혼들이 이 땅에 다시 임하는 것을 너희는 절대로 믿어서는 안 된다.

너희 사람들은 내가 너희에게 제공해 주는 내 은혜의 분량에 제한이 없음을 생각하라. 내가 너희를 위해 구속사역을 완성했다는 것을 모든 혼들이 구속을 받고서 이 땅을 떠나는 것이 가능하다는 것을 이런 혼들은 진실로 저세상에서 높은 것으로 성장할 수 있고 측량할 수 없이 축복될 수 있다는 것을 생각하라.

모든 혼의 자유의지가 저세상에서도 존중을 받을 것이다. 혼이 이 땅을 갈망하면, 그에게 이런 갈망은 성취되게 될 것이다. 그러나 그는 깊은 곳으로 타락할 수 있는 큰 위험을 짊어지게 된다. 왜냐면 이 땅에 사는 동안 자유의지가 다시 결정해야 하기 때문이다. 그러나 단지 아주 작은 빗줄기라도 가지고 있는 혼은 저세상에서 성장할 수 있는 기회를 깨닫는다.

혼은 다시 한번 육신을 입는 것을 거절한다. 전적으로 빛이 없는 혼에게는 절대로 이 땅에 다시 임하는 것이 허용되지 않는다. 왜냐면 그는 먼저 생각의 변화를 증명해야만 하기 때문이다. 그러면 그는 더 이상 스스로 새롭게 이 땅의 과정을 갈 자세가 되어 있지 않게 된다. 그러나 종말의 때는 다시 육신을 입는 경우가 허용이 된다. 여기에는 특별한 이유가 있다: 한가지는 큰 영적인 위험 때문에 빛의 존재가 사명 때문이다. 그러나 그들이 육신을 입은 것이 사람들로 하여금, 모든 혼들이 높은 성장을 목적으로 이 땅에 다시 귀환한다는 믿음을 갖게 해서는 안 된다.

그러나 그들에게 작은 깨달음이라도 비추어 지면 그들이 이 땅에서 지은 큰 죄를 깨닫게 된다. 큰 속죄를 필요로 하는 몇 가지 경우에는 비록 저세상에서도 해결할 수 있을지라도 그러나 이런 혼들은 아주 간절하게 이 땅에서 죄를 상쇄하려고 청하고 동시에 섬기는 사명을 성취시킬 자세를 가지고 있다.

그러나 절대로 이런 경우를 일반화시켜서는 안 된다. 왜냐면 이는 단지 사람들에게 불행한 일을 줄 수 있는 아주 큰 오류로 인도하기 때문이다. 이런 혼들은 특별하게 고통스러운 운명을 짊어져야만 한다. 이 때문에 그의 이웃들이 내 사랑을 의심하기도 한다. 그러나 그의 실제적인 이 땅의 삶의 이유인 이 혼의 큰 죄짐 때문인 것으로 설명할 수 있다.

예수 그리스도와 그의 구속사역을 깊게 생명력이 있게 믿는 믿음이 예수의 피로 이런 죄를 구속할 수 있는 보장한다. 그러나 이런 혼들은 예수 그리스도를 통한 구속을 이 땅의 삶 가운데 찾지 못했다. 그러므로 영의 나라로 큰 죄짐을 가지고 간다. 그러나 이런 혼들이 이 땅의 과정을 다시 갈 수 있기 위해 어느 정도 빛의 정도에 도달해야만 한다.

그는 저세상에서 예수 그리스도를 향한 길을 찾아야만 하고 혼은 이런 죄에 대한 용서를 구해야만 한다. 그러면 전적인 자유의지 가운데 구속사역을 하려는 결정하고 이를 나에게 구할 수 있다. 그렇지 않고서는 그가 다시 이 땅에 임하는 것은 거절 받는다.

나는 항상 이 땅에서 온전하지 못하게 이 땅을 떠난 모든 사람에게 다시 육신을 입는 것을 적용을 하면, 잘못 된 가르침이라고 말한다. 나는 항상 이런 다시 육신을 입는 이유를 설명해주는 특별한 근거를 말했다. 내 사랑의 은혜를 영접하지 않거나 활용하지 않은 것은 새롭게 내 사랑에 대항해 죄를 지은 것이다. 이에 대한 속죄를 너희는 다시 한번 맘대로 이 땅에 임함으로써 해결할 수 없다. 너희가 이 땅에 거하는 동안에 예수의 피로 모든 죄짐으로부터 너희를 깨끗하게 할 수 있는 가능성을 가지고 있다.

너희가 온전함에 이르게 돕기 위해 내 사랑이 너희에게 진실로 모든 것을 행한다. 너희는 이런 사랑을 거절해서는 안 된다. 거절하면, 너희는 저세상에서 비록 내 사랑이 아주 커, 너희가 언젠가 빛에 도달하게 너희를 돕는다 할지라도 내 공의가 요구하는 대로 고통이 충만한 운명을 맞이할 것이다. 왜냐면 내 사랑도 단지 신적인 질서 안에서 역사할 수 있기 때문이다.

아멘

Herbelichaming vanuit een bijzondere motivatie

Iedere eens gevallen oergeest moet zichzelf in vrije wil tot voltooiing brengen. En dat vraagt een eindeloos lange tijd van ontwikkeling uit de diepste diepte omhoog. Dit ontwikkelingsproces is een gebeuren, dat Mijn voortdurende hulp nodig heeft, omdat het wezen aanvankelijk zo zwak is, omdat het over geen enkele kracht beschikt, zodat Mijn kracht moet meehelpen, om deze positieve ontwikkeling mogelijk te maken. Ik moest de gevallen wezens steeds zoveel kracht doen toekomen, dat ze een aan hen toegewezen bestemming konden nakomen. Er moest voor hen een dienende bezigheid mogelijk worden gemaakt en het geestelijke ging onherroepelijk vooruit in zijn ontwikkeling. Steeds weer heb Ik u uitgelegd, waarom deze dienende bezigheid moest worden verricht en dat er ondenkbaar lange tijden voor nodig waren, tot het gevallen oerwezen zich als mens mocht belichamen. In dit laatste stadium als mens bezit het oerwezen echter de vrije wil, die zowel de laatste voltooiing tot stand kan brengen, alsook de hernieuwde afval in de diepte kan veroorzaken. De vrije wil kan dus de totale vrijwording uit de vorm nastreven en de mens zal dan ook de kracht worden toegestuurd, het werk van voltooiing uit te voeren. En zij gaat dan als Geest vol van licht de eeuwigheid binnen, ze betreedt Mijn rijk van licht en gelukzaligheid en gaat nu ook steeds verder omhoog, omdat de graad van volmaaktheid geen begrenzing kent, omdat het dichter bij Mij komen nooit ophoudt en toch onuitsprekelijk gelukkig stemt.

Faalt de mens op aarde in zijn laatste wilsproef, dan is desondanks zijn bestaan op aarde beëindigd met de dood van zijn lichaam. Hij gaat het rijk hierna binnen, maar wordt niet opgenomen in sferen vol van licht. Hij vertoeft in de duisternis of ook in de schemering, al naar gelang de graad van rijpheid van de ziel, maar steeds in overeenstemming met zijn levenswandel, die de mens op aarde heeft geleid. En nu dus moet de ziel de gevolgen dragen. Er kan haar geen gelukzaligheid worden verleend, omdat de wet van de eeuwige ordening ook rechtvaardigheid eist. De zielen, die zonder enig licht zijn, houden zich meestal nog op in aardse sferen. Ze zijn vaak nog aan de aarde gebonden, zodat ze zich aan mensen vastklampen en dezen nu ertoe trachten te brengen, geheel naar hun wil en hun opvattingen te handelen, zodat ze vaak het eigenlijke wezen van de mens - diens ziel - verdringen, dus zelf bezit nemen van de vorm en nu in zekere zin een tweede leven leiden op aarde, zonder enig recht. En de eigenlijke ziel van de mens heeft geen kracht om zich te handhaven en om deze destructieve geest uit zich te verdrijven. De mens wordt geplaagd door lijden en smarten van allerlei aard, die zo’n lage geest over hem brengt, tot het deze ziel lukt een sterke band met Mij tot stand te brengen, die het Mij dan mogelijk maakt, de verderfelijke geest uit te drijven, die nu ook inziet, dat hij niet meer op aarde leeft.

Zulke aan de aarde gebonden zielen nu nog eens een terugkeer naar de aarde toe te staan, zou alleen een stellig nieuw falen tot gevolg hebben, daar deze zielen zonder enige herinnering aan vroeger en toch weer in het bezit van de vrije wil naar de aarde zouden komen. Zo’n hernieuwde belichaming zult u, mensen, dus nooit mogen aannemen. U zult ook niet aan een terugplaatsing van de ziel naar de aarde mogen geloven, met het doel zich te vervolmaken, wanneer ze op aarde faalde of de graad van voleinding niet bereikte en deze nu meent te bereiken.

U, mensen, denk eraan, dat de mate van Mijn genade, die Ik u ter beschikking stel, onbegrensd is. Denk er ook aan, dat Ik voor u het verlossingswerk heb volbracht; dat het voor iedere ziel mogelijk is, verlost van deze aarde te scheiden en dat zo’n ziel nog waarlijk in het hiernamaals op kan klimmen en onmetelijk gelukkig kan worden. Nu wordt er ook wel aandacht geschonken aan de vrije wil van iedere ziel in het geestelijke rijk en verlangt nu de ziel terug naar de aarde te gaan, dan wordt haar het verlangen vervuld. Maar ze neemt een groot risico op zich, dat ze ook kan terugzinken in de diepte, omdat de vrije wil in het aardse leven weer bepalend is. Maar een ziel, die slechts een klein schijnsel licht kan laten zien, ziet de mogelijkheden om rijp te worden in het hiernamaals in en ze verzet zich ertegen, nog eens een vleselijk lichaam te dragen. En een ziel geheel zonder licht wordt de terugkeer naar de aarde nooit toegestaan, want ze moet eerst getuigen van een verandering van opvatting en dan is ze zelf ook niet meer bereid, de gang over de aarde opnieuw te gaan.

Doch in de eindtijd zijn gevallen van herbelichaming toegestaan, maar die hun bijzondere beweegreden hebben: een keer met het doel van een missie, waarbij zich lichtwezens naar de aarde begeven, vanwege de grote geestelijke nood, maar wier belichaming niet in de mens het geloof mag laten opkomen, dat zo’n ziel terugkeert naar de aarde, met het doel van een grotere rijpheid. Maar er zijn ook zielen, die - zodra hun een glimpje inzicht verlicht - hun grote schuld inzien, die ze in het leven op aarde op zich hebben geladen. Op zichzelf staande gevallen, die grote boetedoening eisen, die weliswaar ook in het hiernamaals zou kunnen worden afgelost, maar die zulke zielen aanzet het grote verzoek te doen, op aarde deze schuld te mogen aflossen en die ook bereid zijn, tegelijkertijd een dienende missie te vervullen. Maar nooit mogen zulke gevallen veralgemeend worden, omdat dit een grote misleiding is, die een noodlottige uitwerking op de mensen kan hebben. En deze zielen zullen ook ongewone lotgevallen met veel lijden op zich moeten nemen, die vaak de medemensen aan Mijn Liefde zouden kunnen laten twijfelen, maar die juist vanuit de grote schuld van die zielen zijn te verklaren, die de eigenlijke beweegreden van hun leven op aarde is. Het diepe levende geloof in Jezus Christus en Zijn werk van verlossing is er de garantie voor, dat elke schuld door Zijn Bloed is uitgewist. Maar die zielen werden in hun leven op aarde niet verlost door Jezus Christus en namen daarom de grote schuld mee over in het geestelijke rijk. Doch om zo’n hernieuwde gang over de aarde te mogen gaan, moet de ziel al tot een bepaalde graad van licht zijn gekomen. Ze moet de weg naar Jezus Christus in het hiernamaals hebben gevonden, ze moet vergeving van deze schuld hebben afgesmeekt en dan in geheel vrije wil besloten hebben het werk van verzoening te verrichten en dit van Mij hebben afgebeden, daar haar anders een terugkeer naar de aarde wordt geweigerd.

Steeds zeg IK, dat de leer van een herbelichaming een dwaalleer is, wanneer ze wordt aangewend voor alle mensen, die onvolmaakt van deze aarde zijn heengegaan. En steeds heb Ik van bijzondere beweegredenen gesproken, die zo’n hernieuwde belichaming rechtvaardigen. De genade van Mijn Liefde niet te hebben aangenomen of er geen gebruik van te hebben gemaakt, is een hernieuwd zondigen tegen Mijn Liefde en deze zonde zult u niet naar believen met een hernieuwde terugkeer naar de aarde kunnen afdoen. U hebt de mogelijkheid om u door Jezus’ Bloed schoon te wassen van alle schuld, zolang u op aarde vertoeft. En Mijn Liefde voor u doet waarlijk alles om u te helpen volmaakt te worden. En deze Liefde zult u niet mogen afwijzen, daar u anders in het hiernamaals een smartelijk lot wacht, zoals Mijn Rechtvaardigheid het verlangt, zelfs wanneer Mijn Liefde overgroot is en u ook dan nog helpen zal, dat u eens het licht bereikt. Want ook Mijn Liefde kan alleen in het kader van de goddelijke ordening werkzaam zijn.

Amen