• Back

국가에 내는 세금.

너희 사람들은 얼마나 자주 너희에게 주어지는 도움에 의존하느냐? 얼마나 자주 너희 사람들에게 이런 도움을 갑는 일이 가능하느냐? 아무도 홀로 자신을 유지할 수 없고 모두가 자신의 이웃의 도움이 필요하다. 마찬가지로 모두 사람이 자신의 이웃을 도울 상황에 처하게 된다. 그러나 사람이 추구하는 일은 이웃으로부터 완전히 독립하려는 일이고 모든 도움을 주는 일을 떠넘기려고 하는 일이다. 그들은 자발적으로 해야 할 어떤 일을 법에 따라 해결하려고 시도하고 모든 사람이 이런 법을 통해 자신을 위해 가능한 가장 큰 혜택을 다시 얻으려고 한다. 자신의 유익을 구하지 않는 사랑으로 각 사람의 혼에게 아주 높이 평가되야 할 일이 자발적이지 않은 기부로 바뀌고 이런 일이 자유의지로 사랑을 행하지 않는 모든 일인 동안에는 이 가운데 혼은 어떤 유익을 얻지 못한다.

인간의 판단에 따르면, 이런 방식으로 세상의 모든 비참함이 사람들에게서 사라지게 할 수 있고 사람들의 곤경에 책임을 느끼는 사람들이 실제 이런 일을 추구한다. 왜냐면 사람들의 곤경을 숨길 수 없고 사람들에게 짐이 되기 때문이다. 인류 가운데 사랑 없음이 지배하는 동안에는 그런 노력은 사람들이 비참하게 되지 않게 하는 면에서 축복이다. 그러나 이런 방식으로 영적으로 저조한 사람들의 상태를 치료할 수 없다. 왜냐면 치료를 위해 자신의 유익을 구하지 않는 이웃 사랑이 필요하기 때문이다. 사람들이 이웃의 고통에 마음을 움직여야만 한다. 이로써 그들 안에 사랑이 불타올라야 한다.

사람들 사이에 사랑을 행하기 원하는 사람이 사랑을 행하도록 자극하는 종류의 고난이 있어야만 한다. 위로하는 격려와 사랑으로 동정하는 일을 통해 행동으로 지원하는 일을 통해 여러가지 방식으로 이웃에게 도움을 줄 수 있다. 그러나 인간의 삶에서 특별히 중요한 일은 물질을 극복하는 일이고 자기 사랑을 자신의 유익을 구하지 않는 이웃사랑으로 변화시키는 일이다. 사람은 위험에 처한 이웃에게 주기 위해 자신에게 갈망할만 하게 보이는 것으로부터 자유롭게 되야 한다. 그러므로 이런 주려는 의지를 갖도록 자극해주기 위해 재물이 불평등하게 분배되었다. 왜냐면 사람이 동시에 물질을 극복하는 일을 연습할 수 있고 그가 이웃의 고난을 줄여 주기 위해 물질적인 재물을 희생하면, 이를 통해 자신에게 가장 큰 선물을 주기 때문이다.

단지 자유의지로 희생하는 일이 사람이 풍성한 보상을 받게 할 것이다. 왜냐면 단지 자유의지가 사랑을 증명하는 반면에 인간이 행해야만 하는 다른 모든 베푸는 일에는 사랑이 전혀 없고 오히려 사람의 심장을 강퍅하게 할 수 있기 때문이다. 이로써 그 안의 모든 주려는 의지를 사라지게 할 수 있다. 왜냐면 그가 이웃의 유익을 위해 충분히 행했다고 믿기 때문이다. 그러나 사람들이 이런 방식으로 경제적 어려움을 덜기 위해 아주 열심히 노력할지라도 다른 방식으로 어려움이 사람들에게 임한다. 이런 일이 한편으로는 사람 자신의 축복을 위해서 일어나고 다른 한편으로는 이웃의 심장이 다시 도움 주는 일을 하도록 만들기 위해 일어나고 심장에 감동을 줘서 사랑의 불씨를 타오르게 하고 사람 가운데 사랑이 완전히 식지 않도록 하기 위해 일어난다.

그들의 심장이 강퍅한 사람들은 자주 물질적 성격이 아닌 위험에 처하고 그들이 도움을 받으려면, 그들은 다른 길을 가야만 한다. 그들은 그들 자신이 다른 사람의 고난을 덜어주기 위해 베풀기 원하지 않은 이 땅의 소유물로 인한 기쁨을 빼앗기고 그들이 더 이상 이런 소유물을 즐길 수 없게 되고 물질은 이제 그 가치를 잃게 된다. 물질을 가지고 올바른 방식으로 일하는 사람에게 이제 복이 있고 고난을 당하는 사람에게 물질을 주기 위해 자발적으로 희생하는 사람과 종말의 때에 유일하게 영원에까지 그를 뒤따르는 선행을 통해 이웃의 사랑을 얻은 사람에게 복이 있다. 그러면 그의 고난이 그의 혼을 위한 성공을 하게 만든다.

아멘

Sociale lasten - Naastenliefde

Hoe vaak bent u mensen er op aangewezen dat u hulp wordt verleend en hoe vaak is het u mogelijk die te beantwoorden, want geen mens kan alleen op zichzelf steunen, ieder heeft de hulp van zijn medemens nodig zoals ook ieder weer in omstandigheden komt zijn medemens te helpen. Maar het streven van de mensen is er op gericht zich geheel onafhankelijk te maken van zijn naaste en ook elke hulpverlening van zich af te schuiven. Zij proberen dat wat vrijwillige hulpverlening zou moeten zijn, wettelijk te regelen, en een ieder probeert uit deze regeling weer voor zichzelf het grootst mogelijke voordeel te trekken. Dat, wat als onbaatzuchtige naastenliefde bovenal hoog gewaardeerd zou worden voor de afzonderlijke ziel, wordt veranderd in een onvrijwillige heffing en levert voor de ziel geen enkel voordeel op zolang elke vrijwillige liefdadigheid is uitgeschakeld.

Naar menselijke maatstaf zou op deze manier elke aardse nood van de mensen kunnen worden afgewend. En dit is ook wel het streven van hen die zich verantwoordelijk voelen voor de noodsituatie van de mensen, omdat die niet geheim gehouden kan worden en deze belasten. En zolang de liefdeloosheid heerst onder de mensheid zijn zulke pogingen ook tot zegen, in zoverre dat de mensen niet in ellende ten onder gaan, maar toch kan het lage geestelijke niveau van de mensen daardoor niet worden opgeheven, want daarvoor is een werkzaam zijn in onbaatzuchtige naastenliefde nodig. De mensen moeten geraakt worden door de ellende van de medemens opdat deze liefde in hen ontstoken wordt. Er moet nood zijn onder de mensen, zodanig dat dit een tot liefde bereidwillig mens aanspoort tot liefdadigheid. Hulp kan de mens op elke manier verleend worden door troostende woorden, door liefdevol medeleven of door daadwerkelijke bijstand. Maar in het menselijke leven gaat het in het bijzonder om de overwinning van de materie, om de omzetting van de eigenliefde naar onzelfzuchtige naastenliefde.

De mens moet zich losmaken van wat voor hemzelf begerenswaardig is, om het de medemens te geven die in nood verkeert. Daarom ook is het aardse bezit ongelijk verdeeld, om juist de wil tot geven aan te sporen, omdat dan de mens zelf zich tegelijkertijd kan oefenen in het overwinnen van de materie en omdat hij zichzelf daardoor het grootste geschenk geeft als hij zich bevrijdt van stoffelijk bezit om de nood van de medemens te lenigen. Alleen dat wat vrijwillig wordt weggegeven zal de mens rijkelijk worden vergoed, want alleen de vrije wil bewijst de liefde, terwijl bij de belastingen die de mens moet opbrengen, de liefde geheel ontbreekt, ja deze zelfs eerder het hart van een mens kunnen verharden en hij elke wil tot geven in zich terugdringt, omdat hij gelooft genoeg gedaan te hebben voor het welzijn van de medemensen. Maar al zijn de mensen nog zo bezig de economische nood op deze manier te lenigen, toch komt de nood weer in een andere vorm op de mensen toe. Enerzijds hem zelf tot zegen, maar anderzijds om weer het hart van de medemens tot hulpvaardigheid te bewegen, om het te beroeren zodat de liefdesvonk tot ontbranding komt, zodat de liefde onder de mensen niet geheel bekoelt.

En vaak worden juist die mensen door noden van niet materiële aard getroffen wier harten zeer verhard zijn, zodat zij een andere weg moeten inslaan als zij geholpen willen worden. Van hen wordt de vreugde die ze hebben van hun aardse bezittingen weggenomen. Wat zij niet zelf wilden weggeven om de nood van anderen te lenigen, daar kunnen zij nu zelf niet meer van genieten. De materie verliest nu haar waarde en gezegend is de mens die daar nu op de juiste wijze mee omgaat, die er nu vrijwillig afstand van doet om het aan de noodlijdende medemens te laten toekomen. Gezegend die zich nog in de laatste tijd de liefde van de medemensen verwerft door goede daden, want alleen die volgen hem na in de eeuwigheid. Dan was zijn nood niet vruchteloos voor zijn ziel.

Amen