• Back

죄는 사랑을 행하지 않는 일이다.

사랑이 없는 세상에서는 죄가 우세하게 돼야만 한다. 왜냐면 사랑에 반대되는 모든 일이 죄이기 때문이다. 죄는 사랑 위에 세워진 하나님의 질서를 어기는 모든 일이다. 사람들이 이제 더 적게 사랑의 삶을 살수록 사람들이 더 분명하게 하나님의 질서를 벗어나게 되고 그들은 죄를 짓고 세상에 죄를 가져온 자의 손에 자신을 넘긴다. 죄는 사랑없음에서 유래한 모든 불의이다. 모든 죄인은 하나님께 반항하고 영원한 사랑에 반항한다. 왜냐면 그는 의식적으로 하나님과 반대되는 일을 하기 때문이다. 그의 자기 사랑은 그가 하나님과 반대되는 일을 하도록 이끈다.

그는 하나님보다 자신을 더 사랑한다. 그는 실제 자신 안에 사랑이 있다. 그러나 그의 사랑은 하나님의 대적자에게서 물려 받은 잘못 된 방향을 향하고 있다. 하나님의 대적자는 마찬가지로 하나님을 대적하여 죄를 지었다. 왜냐면 그가 자신을 하나님 위에 두었고 이로써 타락했기 때문이다. 사랑 안에서 사는 사람은 죄를 지을 수 없다. 그는 실제 넘어질 수 있다. 즉 그는 연약함으로 인해 대적자의 유혹에 굴복할 수 있다. 그러나 사랑이 항상 그를 반복해서 일어나게 할 것이고 자신의 불의를 선하게 만들기를 원하게 될 것이다. 그는 자신의 잘못을 깨닫고 후회하게 될 것이고 그는 용서를 받게 될 것이다. 왜냐면 그의 성품 자체가 죄를 거부하고 사랑과 반대되는 의식적인 잘못에 저항하기 때문이다. 죄인은 사랑이 없는 사람이고 그는 자신 안에 사랑이 타오르게 되면 그가 비로소 자신의 죄를 깨닫고 회개하게 될 것이고 그러면 그는 비로소 죄에서 돌아 서고 비로소 영원한 질서 안으로 들어가게 된다.

사람이 사랑없음의 지배를 받는 동안에는 불의가 확산되고 사람들은 이웃을 희생시켜 자신의 이익을 추구할 것이고 강한 사람이 약한 사람을 억압하고 이용할 것이고 소유 재산을 존중하지 않을 것이고 사람들 가운데 형제애가 더 이상 없게 될 것이고 한 사람이 다른 사람을 적으로 간주하고 다른 사람에게 공개적으로 대적하거나 또는 은밀하게 대적할 것이다. 사람들이 사탄의 종이고 더 이상 하나님의 자녀여야 하고 자녀가 되야 할 하나님의 자녀가 아니다. 그러므로 종말이 가까워질수록 죄가 흥왕하게 된다. 왜냐면 사람들 사이에서 사랑이 사라지기 때문이다. 그러므로 사람들이 스스로 심판의 날을 불러들인다. 왜냐면 모든 것이 질서에서 벗어나면 법에 따라 종말이 임해야만 하기 때문이다. 이로써 하나님의 계획에 따라 질서가 회복될 수 있게 되고 이 땅에 다시 사랑과 공의가 지배하게 된다.

아멘

Zonde is een vergrijp tegen de liefde

In een wereld van liefdeloosheid moet ook de zonde hand over hand toenemen, want zonde is alles wat in strijd handelt met de liefde. Zonde is alles wat tegen de goddelijke ordening, die gebaseerd is op de liefde, ingaat. Hoe minder nu de mensen in de liefde leven, des te duidelijker treden ze uit de goddelijke ordening - ze zondigen en geven zich hem in handen die de zonde in de wereld heeft gebracht. Zonde is elk onrecht dat zijn oorsprong heeft in liefdeloosheid.

Iedere zondaar staat op tegen GOD, tegen de eeuwige LIEFDE, want hij doet bewust iets waardoor hij zich verzet tegen GOD, en zijn eigenliefde (egoïsme) verleidt hem daartoe. Hij houdt meer van zichzelf dan van GOD - hij heeft ook wel een liefde in zich, maar die is verkeerd gericht, hij heeft die van de tegenstander van GOD overgenomen, die eveneens zondigde tegen GOD, omdat hij zichzelf boven GOD stelde en daarom viel.

Een mens die in de liefde leeft, kan niet zondigen. Hij kan wel vallen, dus in zwakheid voor de verzoekingen van de tegenstander bezweken zijn, maar de liefde zal hem steeds weer laten opstaan, hij zal zijn onrecht willen goedmaken, hij zal zijn misslag inzien en er berouw over hebben, en hij zal vergiffenis krijgen, omdat zijn wezen zich verzet tegen de zonde, tegen een bewuste overtreding van de liefde. Een zondaar is zonder liefde en hij zal pas dan zijn zonden beseffen en er berouw over hebben, wanneer de liefde in hem is ontstoken. Dan pas keert hij zich af van de zonde, dan pas treedt hij binnen de wet van de eeuwige ordening.

Zolang de mensen door de liefdeloosheid worden beheerst, zal het onrecht zich uitbreiden, de mens zal zijn eigen voordeel zoeken ten koste van de medemens, de sterkere zal de zwakke in het nauw drijven en uitbuiten, het eigendom zal niet worden geëerbiedigd, er zal geen broederlijkheid meer onder de mensen bestaan, veeleer zal de een de ander als vijand beschouwen en openlijk of in het geheim tegen hem optreden.

De mensen zijn knechten van de satan, maar geen kinderen GOD's meer, die ze zijn en moeten worden. En daarom neemt de zonde hand over hand toe, hoe dichter het bij het einde komt, omdat de liefde afneemt onder de mensen en daarom trekt ze (de zonde) zelf de dag van het gericht naar zich toe. Want als alles uit de ordening is getreden, moet er ook overeenkomstig de wet een einde komen, opdat de ordening weer hersteld zal worden volgens goddelijk plan, opdat de liefde weer zal heersen op aarde en de rechtvaardigheid.

Amen