• Back

환생의 교리. (탄트라 계시)

너희가 알기 원하는 내용에 대한 답을 얻기 위해 너희의 질문을 나에게 하면, 너희에게 알려질 것이다. 사람이 이 땅의 삶에서 혼의 성장을 목표로 삼는 일이 모든 사람에게 가장 중요한 일이고, 사람이 언젠가 이 땅의 삶을 얼마나 활용을 했는 지에 대해 공의한 하나님 앞에 책임을 져야만 한다는 것을 굳게 믿는 일이 모든 사람에게 가장 중요한 일이다. 이런 믿음이 사람들을 최고로 영적인 활동을 하도록 자극한다.

그러므로 이 땅으로 여러차례 육신을 입는 일을 통해 자주 성장할 수 있다는 가능성을 믿는 믿음이 사람이 하는 자신의 혼에 대한 작업을 게을리하게 하고, 이런 믿음이 위험하다는 사실은 이해할 수 있는 일이다. 왜냐면 이런 믿음은 가능한한 최대로 혼을 성장시키기 위한 노력을 어느 정도 감소시키기 때문이다. 게다가 공의에 의문이 들게 하기 때문이다. 왜냐면 이 땅의 모든 사람에게 다시 육신을 입는 일을 허용하지 않았다면, 내가 어떻게 이런 저런 사람에게 실제 책임을 물을 수 있겠느냐? 내가 실패한 사람에게 한번 또는 여러차례 성장을 위해육신을 입을 수 있는 기회를 준다면, 이 땅의 삶 동안에 내 뜻대로 자신을 사랑으로 만든 사람에게 내가 어떻게 상급을 줄 수 있겠느냐? 그러므로 모든 사람이 결국에 가서는 같은 정도의 성장에 도달하게 되었을 것이다.

빛의 강한 정도가 영의 나라에서 행복한 정도를 정한다. 인간이 자유의지로 이 땅에서 도달한 빛의 강도는 영의 나라에서 그에게 주어지는 활동 영역을 정한다. 영의 나라에서 그는 지혜와 힘이 점점 더 증가할 수 있고, 이로써 축복이 증가할 수 있다. 그가 하는 일은 영의 나라뿐만 아니라 이 땅에서 빛이 없고, 힘이 없고, 도움이 필요한 존재들에게 다시 빛과 힘을 공급하는 일이다. 이런 일이 말할 수 없게 행복하게 하고, 이로써 그들은 이 일을 이 땅의 어떤 일과도 견줄 수 없게 된다.

이를 통해 빛과 힘을 굶주린 혼들에게 분배할 수 있는 모든 존재는 이 일을 수행하기를 원한다. 왜냐면 이 일이 그를 말할 수 없게 행복하게 하기 때문이다. 왜냐면 그가 나로부터 힘을 받고, 그가 어떤 면에서 내 힘의 발산을 전해주는 기관이기 때문이다. 모든 존재가 단지 작은 깨달음을 얻는다면, 즉 존재가 더 이상 영의 가장 깊은 어두움 속에 거하지 않는다면, 모든 존재가 이런 행복하게 해주는 과정을 수행하려고 시도한다. 그러면 그는 절대로 영의 나라에 머무르는 일을 이 땅에 머무르는 일과 자원하여 바꾸지 않고, 그는 절대로 물질로 된 겉형체로 돌아 가기를 원하지 않게 된다. 왜냐면 희미한 깨달음이라도 얻은 사람에게 사랑을 행하려는 의지가 한번 깨어나면, 영의 나라에서도 성장할 가능성이 마찬가지로 있기 때문이다.

혼에게 육신을 입을 의지가 있고, 육신을 입는 일이 이웃 사람에게 도움을 제공하는 일이나 또는 혼이 더 높은 정도의 성장에 도달하는 일을 방해하는 큰 빚을 갚는 고귀한 목적을 가지고 있다면, 혼은 실제 육신을 입을 수 있다. 그러면 내 의지가 아니라 혼의 의지 자신이 다시 육신을 입는 일에 결정적이다. 이런 육신을 입는 일은 가장 큰 위험이 함께 한다. 왜냐면 모든 혼은 이제 혼에게도 알려주는 것을 기억할 능력을 박탈당하기 때문이고, 혼이 마찬가지로 자유의지로 타락할 수 있기 때문이다. 왜냐면 혼이 모든 사람들처럼 성장 과정을 거쳐야만 하고, 혼이 육신을 입게 만든 죄와 동일한 유혹이 혼에게 다가오는 곳에서 혼의 육체적인 본능이 특별하게 나타나기 때문이다.

혼이 영의 나라에서 실제 서서히 그러나 확실하게 성장 정도를 높여주는 일에 저항하면, 이 땅에 묶여 있게 되고, 반면에 혼이 영의 나라에서 성공한다면, 다시 육신을 입는 일이 의문시된다. 그러나 이 땅에 묶여 있는 혼은 그럴지라도 이 땅의 혼을 받아드리고 그들의 운명을 돌보고, 항상 자신이 이 땅에서 실패한 곳에서 돕는 개입을 한다. 그러므로 같은 혼이 다시 인간으로 육신을 입는다고 영접하는 일은 오류이다.

이 땅에서 사람에게 자신을 높이 성장시킬 수 있는 모든 기회가 주어지고, 그에게 무한하게 은혜가 공급되고, 사람의 의지가 강하게 되어 모든 실패가 불가능하게 되고, 그러므로 그가 높은 수준의 빛에 도달하는 일이 그에게 전적으로 자유롭게 되고, 그러면 이런 특별한 도움을 다시 받기 위해 맘대로 이런 특별한 도움을 거부할 수 없다는 것으로 이런 오류를 항상 반박해야만 한다.

인간은 자유의지를 가지고 있고, 그는 언젠가 자유의지의 사용에 대한 책임을 져야만 하고, 그는 또한 저세상에서 서로 다르게 주어지는 운명으로 나타나고, 그가 맘대로 다시 육신을 입는 일을 통해 피할 수 없는 결과를 감당해야만 한다. 그의 재차 육신을 입는 일이 성공할지는 다시 의문시된다. 왜냐면 그에게서 모든 옛 기억이 제거되기 때문이다. 그의 의지가 실제 결정을 한다. 그러므로 그가 원하면, 육신을 입게 된다. 그러나 이런 의지를 갖는 일은 희귀하다. 그러므로 자주 육신을 입는 일이 있다고 말할 수 없다. 게다가 이런 가르침은 또한 사람들에게 위험하여, 사람들이 일어나지 않는 다시 육신을 입는 일을 항상 생각하면서 그들의 이 땅의 과정을 충분히 진지하게 여기지 못하게 한다.

아멘

De leer van de reïncarnatie

Wat u verlangt te weten zal u bekend worden gemaakt, zodra u uw vragen ter beantwoording aan MIJ voorlegt. Het is voor alle mensen van de grootste betekenis, als zij zich tot doel stellen in het aardse leven hun ziel tot voltooiing te brengen. Als zij er vast in geloven dat zij zich eens moeten verantwoorden voor een rechtvaardige GOD, in hoeverre zij hun aardse leven benut hebben.

In geestelijk opzicht spoort dit geloof de mens aan tot de grootste activiteit. Dus is het begrijpelijk dat een geloof aan meerdere mogelijkheden van een opwaartse ontwikkeling, de mens lauwer laat worden in de arbeid aan zijn ziel. En dat dit geloof een ernstige gevaar is omdat het in zekere zin het streven naar de hoogst mogelijke zielerijpheid vermindert, en bovendien ook Mijn Rechtvaardigheid in twijfel trekt.

Want hoe zou IK de een of ander tot verantwoording kunnen roepen, wanneer IK niet voor ieder mens de her-belichaming op aarde zou toelaten? Op welke manier moest dan de beloning wel plaats vinden van hen die zich naar Mijn Wil tot liefde omvormen tijdens hun leven op aarde, wanneer IK hem die gefaald heeft dezelfde gelegenheid zou geven zich een of meermalen te belichamen, met het doel zich opwaarts te ontwikkelen. Dan zou ieder mens ten laatste dezelfde graad van volmaaktheid hebben bereikt!

De lichtsterkte bepaalt in het geestelijke rijk ook de graad van zaligheid. De lichtsterkte, die de mens in vrije wil op de aarde heeft bereikt is beslissend voor het arbeidsveld dat hem in het geestelijke rijk wordt toegewezen, waar hij nu meer en meer kan toenemen in wijsheid en kracht - dus ook in zaligheid.

En zijn werkzaamheid is weer het brengen van licht en kracht tot die wezens die licht- en krachteloos zijn, die dus hulp nodig hebben zowel op aarde als ook in het geestelijke rijk. Deze bezigheid is bovenmate verblijdend, zo dat geen werkzaamheid op aarde aan haar gelijkgesteld kan worden. Daaruit volgt, dat ieder wezen dat in staat is om licht en kracht aan behoeftige zielen uit te delen deze bezigheid ook wil verrichten, omdat het zichzelf daarmee onuitsprekelijk gelukkig maakt. Want het neemt die kracht van MIJ op, en is dus in zekere zin een doorgeefstation van Mijn Krachtuitstraling.

Deze gelukkigmakende ontwikkelingsgang tracht elk wezen te verwezenlijken zodra het maar een sprankje van inzicht heeft, dus niet meer in het diepste duister van de geest verkeert. Dan echter ruilt het wezen nooit meer vrijwillig het verblijf in het geestelijke rijk om voor een leven op de aarde. Het verlangt nooit meer naar het stoffelijke omhulsel terug, want de mogelijkheden op opwaarts te gaan zijn in het geestelijke rijk evengoed aanwezig, wanneer de wil tot liefde eenmaal ontwaakt is bij hen die al een spoortje inzicht hebben.

Zich belichamen kan de ziel wel, als zij zelf de wil daartoe heeft en er een edel motief aan deze belichaming ten grondslag ligt. Hulpverlening aan de medemensen, of het aflossen van een grote schuld die belemmerend tegenwerkt om een hogere graad van zielerijpheid te bereiken. Dan is dat geen terugplaatsen naar de aarde door Mijn Wil, maar de wil van de ziel zelf is doorslaggevend.

Daar nu echter iedere ziel het vermogen zich iets te herinneren van vroeger ontnomen wordt, is zo'n belichaming met het grootste gevaar verbonden omdat de ziel evenzogoed kan wegzinken door haar vrije wil, omdat zij net als ieder mens de ontwikkelingsgang moet afleggen en haar vleselijke lusten zullen daar in het bijzonder naar voren komen, als ze in dezelfde verleiding komt die haar schuldig liet worden in haar vorige belichaming.

Stelt de ziel de werkzaamheid in het geestelijke rijk daartegenover, die haar langzaam maar zeker deze graad van rijpheid bezorgt - terwijl een geestelijk succes door een herhaalde belichaming twijfelachtig is, dan kiest zij veel eerder het lot in het geestelijke rijk. Maar zij blijft toch met de aarde verbonden, inzoverre, dat zij zich om de zielen op de aarde bekommert en hun lot begeleidt. Zij zal steeds helpen waar zij zelf op aarde gefaald heeft, om welke reden echter de veronderstelling fout is dat dezelfde ziel zich weer als mens belichaamd heeft. Want steeds moet er tegen ingebracht worden dat de mens op aarde elke gelegenheid wordt geboden zich opwaarts te ontwikkelen, dat de toevoer van genade onbegrensd is, dat de wil van de mens door het Verlossingswerk een sterker worden kan ervaren die elk falen onmogelijk maakt. Dat het hem dus helemaal vrij staat deze hoge lichtgraad te bereiken en dat deze voordelen niet willekeurig mogen worden afgewezen - om er dan opnieuw weer om te vragen.

De mens heeft een vrije wil en hij moet zich eens voor het gebruik ervan verantwoorden. Hij moet ook de gevolgen ervan dragen die uit uiteenlopende soorten lotsbeschikking in het hiernamaals bestaan, en die hij niet eenvoudig kan omzeilen door een hernieuwde belichaming. Want hiervan is het gevolg weer twijfelachtig omdat elke herinnering aan vroeger hem is ontnomen.

Toch is zijn wil beslissend en hij wordt dus belichaamd als hij wil. Maar deze wil is een zeldzaamheid, waardoor dus van een meermalige incarnering niet gesproken kan worden. Bovendien is deze leer een groot gevaar voor de mensen als zij hun aardse levensgang niet ernstig genoeg nemen, altijd rekening houdend met een herhaling, die echter achterwege blijft.

Amen