• Back

영의 세계와 이 땅의 세계는 반대이다.

땅의 세계와 영의 나라는 서로 대립하고 있다. 그러므로 인간을 향한 그들의 요구도 반대이고, 인간은 절대로 두 가지 요구를 모두 충족시킬 수 없고, 그는 무조건 한 세계의 요구에 복종해야만 한다. 영의 나라는 당연히 영적인 재물만을 분배할 수 있고, 이런 일이 세상의 욕망에 저항하는 조건 아래 이뤄진다. 반면에 세상은 세상의 재물을 추구하는 사람들에게 이 땅의 재물을 제공한다.

그러나 세상의 욕망은 육체적 즐거움과 육체적 안녕을 우선에 두고, 혼이 영의 나라를 추구하는 일을 어렵게 하거나, 완전히 불가능하게 하는 점에서 영의 나라의 요구에 위배된다. 왜냐면 혼은 영의 나라의 요구를 충족시켜야만 하고, 육체가 같은 갈망을 갖게 해야만 하기 때문이다. 그러나 이를 위해 세상에 대한 욕망을 포기해야만 한다. 이렇게 두 세계가 서로 마주하고 있고, 인간은 어떤 세계를 선택할지 기로에 놓여 있다. 한 세계는 항상 다른 세계를 포기하는 일을 요구할 것이고, 항상 몸의 요구나 또는 혼의 요구를 들어줘야만 한다. 다시 말해 혼이 사람으로 이 땅에 사는 동안 자신을 위하는 일이 육체의 행복보다 더 중요한지를 정해야만 한다.

영의 나라는 혼에게 비록 인간으로서 온전한 가치를 측량할 수 없지만, 영의 나라에서 자신의 행복을 위해 사용할 수 있는, 혼에게 재물을 의미하는, 쇠하지 않은 가장 귀한 은사를 제공한다. 세상은 또한 육체에게 실제 보물을 제공한다. 그러나 이런 보물들은 헛된 것이고, 영의 나라로 가지고 갈 수 없고, 사라진다. 이는 마치 혼이 이 땅의 세계를 떠나 영의 나라로 넘어갈 때, 육체가 사라지는 것과 같다. 혼은 이 땅에서 단지 한 나라를 공급을 받을 수 있기 때문에, 혼이 이 땅의 나라에 경의를 표했다면, 혼에게 영의 나라에서 재물이 부족하게 될 것이다.

자유의지로 이 땅의 재물을 희생하는 일이 혼이 필연적으로 영적인 재물을 소유하게 한다. 왜냐면 혼 안의 사랑이 역사할 때 혼이 비로소 세상 재물을 포기하기 때문이다. 그렇지 않으면 세상의 재물을 향한 욕망이 우세하게 된다. 사랑이 깨어난 곳에서 혼은 무의식적으로 영의 나라를 추구하고, 이 땅의 재물을 경시한다. 따라서 인간의 혼은 혼이 이 땅에 사는 동안 추구할 목표로 이 땅의 나라를 선택하거나 또는 영의 나라를 선택해야 한다. 혼의 결정에 따라 혼이 자신의 이 땅의 시험 기간이 끝났을 때, 들어가는 영의 나라에서 혼의 운명을 정하고, 부유하거나 빈곤한 상태가 되고, 행복한 상태가 되거나 비참한 상태가 된다. 그러나 축복은 세상의 모든 것을, 즉 일시적인 모든 것을 극복하는 일을 요구한다.

아멘

De geestelijke en de aardse wereld

De aardse wereld en het geestelijke rijk staan tegenover elkaar, daarom zijn ook de eisen aan de mensen van zo tegenstrijdige aard. Nooit kan de mens beantwoorden aan de aanspraken van beide, hij moet onvoorwaardelijk voor een kant kiezen.

Het geestelijke rijk kan begrijpelijkerwijs alleen geestelijke goederen uitdelen en dit onder voorwaarden, die indruisen tegen de begeerten van de wereld, terwijl de wereld de mensen aardse schatten biedt. De wensen van de wereld staan echter de eisen van het geestelijke rijk in de weg, in zover ze lichamelijk genot en behagen op de voorgrond stelt en de ziel het streven naar dit geestelijke rijk moeilijk of zelfs geheel onmogelijk maakt. Want de ziel moet de eisen van het geestelijke rijk nakomen en het lichaam voor dezelfde verlangens zien te winnen, wat echter het opgeven van aardse verlangens met zich meebrengt.

Zodoende staan twee werelden tegenover elkaar, en de mens is voor de keuze gesteld voor welke wereld hij kiest. En steeds zal de ene wereld het prijsgeven van de andere eisen. Want steeds zal of het lichaam of de ziel zich moeten uitspreken, d.w.z. de ziel moet beslissen wat belangrijker is, haar eigen vorming of het welbehagen van het lichaam gedurende de tijd van het leven op aarde als mens. Het geestelijke rijk schenkt haar kostbare gaven die zij weliswaar als mens naar de volle waarde niet begrijpen kan. Die echter onvergankelijk zijn en voor de ziel een rijkdom betekenen die zij in het geestelijke rijk benutten kan voor haar eigen geluk.

De wereld biedt het lichaam ook wel schatten, maar deze zijn vergankelijk en kunnen niet meegenomen worden in het geestelijke rijk. Ze vergaan zoals het lichaam vergaat, wanneer de ziel het verlaat en van de aardse wereld heengaat naar het geestelijke rijk. En omdat de ziel op aarde alleen van Mijn rijk ontvangen kan, is zij dan in het geestelijke rijk arm aan goederen, wanneer zij de aardse wereld voorrang gaf. Daarentegen levert het vrijwillige prijsgeven van aardse goederen haar onvermijdelijk geestelijke bezittingen op, want zij geeft pas dan aardse dingen op als de liefde in haar werkzaam wordt - daar anders de begeerte naar aardse zaken overheersend is.

Waar de liefde echter ontwaakt is, streeft de ziel bewust of onbewust naar het geestelijke rijk, en zij schenkt dan geen aandacht aan aardse goederen.

Dus is de ziel van de mens voor de keus gesteld gedurende haar aardse leven de aardse wereld, of het geestelijke rijk tot doel van haar streven te maken.

En naar gelang haar beslissing is, is ook haar lot in het geestelijke rijk. Waar zij binnen gaat als de proeftijd op aarde voor haar afgelopen is en waar dan geestelijke rijkdom of armoede, zaligheid of 'n betreurenswaardige toestand haar wachten. Maar de zaligheid vereist het overwinnen van alles wat aan de wereld toebehoort, en dus vergankelijk is.

Amen