• Back

창조물의 과정을 여러 번 가는 일. 하나님의 구원의 계획. 빛의 나라에 대한 깨달음.

영적인 존재는 인간으로 육신을 입는 마지막 삶의 시험에 들어가기 전에 먼 길을 가야만 했다. 그는 많은 형체를 거쳐야만 했고, 하나님의 의지에 복종해야만 했고, 자유를 빼앗겼고, 따라서 어떤 의미에서 이런 이 땅의 과정을 가도록 강요를 받았지만, 그러나 최종적으로 자유를 되찾는 최종 목표를 가지고 먼 길을 갔다. 인간으로 육신을 입는 일이 존재가 최종적으로 자유를 얻기 위해 자신을 증명해야 하는 마지막 시험이 되야 한다. 영적인 존재가 의무의 단계에서 행한 일인 섬기는 일을 이제 영향을 받지 않고 자신의 자유의지로 행하도록 가르쳐야 한다. 그가 사랑의 자극을 받아 스스로 섬기는 일을 해야 한다.

존재가 이제 사랑 안에서 섬기는 길을 갈 준비가 되었다면, 그는 짧은 시간 내에 마지막 형체를 극복할 수 있고, 그가 다시 자유롭고 행복 속에서 방해받지 않고 일할 수 있는 빛의 영역에 들어갈 수 있다. 이렇게 되는 일이 창조물의 과정을 거치는 목표이고 목적이다. 이런 목표가 이제 존재에게 자유의지를 요구하기 때문에, 당연히 존재가 자유의지를 올바르게 사용하지 않으면 그가 실패할 수 있다. 그는 목표에 도달할 수 없고, 목표에서 멀리 떨어진 잘못된 길로 갈 수 있다. 그러면 한번 창조물을 거치는 과정으로 충분하지 않고 목표에 도달하기 위해 마침내 자유를 되찾을 때까지 창조물을 거치는 과정을 다시, 때로는 여러 번 가야만 한다.

모든 창조물을 거치는 과정이 새롭게 성숙할 가능성들을 제공하고, 이 가운데 존재가 높이 성장하는 과정을 갈 수 있는 다른 조건들을 요구한다. 이 것이 영원한 구원의 계획이다. 사람들의 영이 깨어남으로 영적인 존재의 원래의 시작과 끝을 알게 되면, 그들이 비로소 이해할 수 있게 된다. 그러면 그들이 비로소 하나님의 무한한 사랑과 긍휼과 그의 위대함과 전능함과 그의 위대한 지혜를 이해할 수 있게 된다. 그러나 빛의 나라에서 그들의 눈 앞의 모든 베일이 사라지고 그들의 이 땅의 과정을 되돌아보게 되면, 그들이 영원한 창조주의 자신의 피조물을 향한 무한하게 충만한 사랑의 돌봄을 알고, 구속받지 못한 상태에 있는 영적인 존재들의 강퍅함과 영의 나라의 영광에 대해 알게 되면, 그들이 비로소 하나님을 깨닫게 될 것이다.

존재하는 모든 것은 그 안의 영적인 존재를 하나님께 돌아가게 하는 목적을 가지고 있다. 이 영적인 존재가 한때 대적자의 의지를 통해 하나님을 떠났다. 하나님은 또한 대적자에게도 완전한 자유를 주었다. 성숙한 영적인 존재는 이 전의 자신의 부족함과 하나님과의 간격을 알고, 하나님이 자신을 그런 상태에 두지 않고, 모든 수단을 동원해서 자신을 다시 얻기 위해 시도한 것에 대해 영원히 감사하고 하나님께 순복하게 된다. 그는 자신의 저항과 하나님의 큰 사랑에 대해 알게 되고, 그는 이제 영적으로 깊은 곳에 자신을 구한 하나님을 향한 사랑으로 거의 죽을 것 같이 된다.

이 땅의 과정이 무한히 긴 시간 동안 지속될지라도, 이 과정이 영적인 존재에게 헤아릴 수 없는 고통을 줄지라도, 존재 자신은 자신의 창조주에게 자신이 이런 과정을 가게 한 것에 감사하고, 자신에게 마지막 목표에 도달하고 하나님을 볼 수 있게 할 기회를 준 것에 대해 감사한다. 왜냐면 이 축복이 영적인 존재가 자신의 저항 가운데 겪은 모든 고통보다 더 크기 때문이다. 그러므로 모든 새로운 창조물은 아직 하나님을 알지 못하는 영적인 존재를 영원토록 행복하게 만들기 위해 지식으로 인도하기 원하는 하나님의 사랑의 증거이다.

아멘

Meervoudige gang door de schepping - Heilsplan Gods - Het herkennen in het lichtrijk

Het geestelijke had een lange weg te gaan voordat het werd toegelaten tot de laatste levensproef, tot de belichaming als mens. Het moest door vele andere vormen heengaan. Het moest zich voegen naar de goddelijke wil. Het was van zijn vrijheid beroofd en dus legt het deze weg over de aarde in zekere zin gedwongen af, doch met het laatste doel dat het weer de uiteindelijke vrijheid ten deel valt. De belichaming als mens moet de laatste proef zijn waarin het wezen zich moet waarmaken om de definitieve vrijheid te verkrijgen. Dat wat het in de toestand van gedwongen wil heeft gedaan - dienen - moet het nu uit vrije wil doen. Niet beïnvloed, alleen erop gewezen. Het moet dienend werkzaam zijn uit eigen aandrang, aangespoord door de liefde. Is nu het wezen bereid deze dienende weg in liefde te gaan, dan kan het in korte tijd zijn laatste vorm overwinnen en het kan binnengaan in de sferen van het licht, waar het weer vrij en ongehinderd kan werken in gelukzaligheid. Dit is doel en zin van de levenswandel door de schepping.

Daar het doel nu de vrije wil van het wezen vereist, kan het wezen begrijpelijkerwijs ook falen wanneer het de vrije wil niet juist gebruikt. Het kan het doel niet bereiken, maar een verkeerde weg gaan die ver van het doel af voert. Dan is één gang door de schepping niet voldoende, maar het moet ten behoeve van het bereiken van het doel deze gang opnieuw afleggen. Ja, zo nu en dan meerdere keren, tot het uiteindelijk zijn vrijheid weer heeft teruggekregen. En voor elke gang door de schepping zijn nieuwe mogelijkheden vereist om rijp te worden. Steeds weer zijn er andere voorwaarden gesteld waaronder het wezen de opwaartse ontwikkelingsgang aflegt. En dit is het eeuwige heilsplan dat voor de mensen pas begrijpelijk wordt wanneer ze op de hoogte zijn van de oorsprong en het einddoel van het geestelijke, door het wekken van hun geest. Alleen dan zijn ze in staat de oneindige liefde en barmhartigheid van God te begrijpen, Zijn grootte en almacht en Zijn overgrote wijsheid. Maar herkennen zullen ze God pas in het rijk van het licht, wanneer alle sluiers voor hun ogen zullen wegvallen en ze terugblikken op de afgelegde gang over de aarde, wanneer ze op de hoogte zijn van de oneindig liefdevolle zorg van de eeuwige Schepper tegenover Zijn schepselen, van de hardnekkigheid van deze in de niet verloste toestand en de heerlijkheden van het geestelijke rijk.

Alles wat bestaat, heeft alleen als doel het geestelijke naar Hem terug te voeren, dat voor Hem eens verloren ging door de wil van de tegenstander die Hij toch eveneens volledige vrijheid gaf.

Het rijpe geestelijke kent zijn onvolmaaktheid en zijn afstand tot God van voorheen en is eeuwig dankbaar en aan God toegewijd, dat Hij het niet in deze toestand liet, maar met alle middelen het terugwinnen ervan trachtte te bereiken. Het kent de eigen weerspannigheid en de overgrote liefde Gods en het wordt nu bijna verteerd door de liefde voor Hem die het redde uit de geestelijke diepte. En al duurde de gang over de aarde ook oneindige tijden, al bracht hij het wezen ook mateloze kwellingen, het wezen zelf is zijn Schepper dankbaar dat Hij het deze weg liet gaan, dat Hij het de mogelijkheid gaf het laatste doel te bereiken en te komen tot het aanschouwen van God. Want deze gelukzaligheid weegt op tegen alles wat het wezen in zijn weerspannigheid heeft ondergaan.

En daarom is elke nieuwe schepping een bewijs van de liefde van God die het geestelijke dat Hem nog niet herkent tot inzicht wil brengen, om het gelukzalig te maken voor alle eeuwigheid.

Amen