• Back

삶과 활동. 죽음과 활동이 없음.

저세상의 삶과 죽음은 이 땅의 삶의 결과이다. 그러므로 인간의 책임이 엄청나게 크다. 왜냐하면 그런 결과가 마음대로 끝낼 수 있는 짧은 기간이 아니라, 영원한, 다시 말해 말할 수 없을 정도로 오랜 동안 지속되는 상태이기 때문이다. 이 땅의 삶의 모든 것은 시간적으로나 공간적으로 제한이 되어 있다. 그러므로 사람이 "영원" 이라는 단어의 의미를 이해할 수 없다. 그는 항상 끊임없이 살아 있거나, 생명이 없이 머무는 것이 무엇을 의미하는 지, 전혀 상상할 수 없다.

그러므로 그는 이 땅의 삶이 끝없이 긴 기간 동안을 결정한다는 사실에 주의를 기울이지 않고, 종종 이 땅의 삶을 그렇게 심각하게 받아들이지 않는다. 저세상에서 살 자격이 있는 혼은 자신의 삶의 임무를 완수했고, 이제 저세상에서 새로운 사명을 맡는다. 그러나 이런 사명은 더 이상 이 땅에서와 같이 의무를 의미하지 않고, 최고의 행복을 불러일으키는, 따라서 행복한 상태를 의미한다.

그러므로 이 땅에서 활동하지 않은 혼은 같은 상태가 된다. 단지 혼이 이 땅에서는 스스로 활동하지 않는 상태를 선호한 반면에, 저세상에서는 활동하지 못하는 저주를 받는다. 왜냐면 활동하는 일이 행복을 의미하고, 혼에게 행할 권리가 없기 때문이다. 혼에게 다시 행복하게 되는 활동을 할 수 있게 되기까지 영원한 시간이 지날 수 있다. 왜냐하면 이 땅에서 일하지 않은 혼은 자신을 변화시키기가 말할 수 없을 정도로 어렵기 때문이다.

혼에게 처음으로 자신의 주변이 아주 빛이 없게 된다. 다시 말해 혼에게 전혀 지식이 없다. 혼에게 이렇게 된 원인이나, 자신의 황폐한 상태를 바꿀 가능성에 관한 지식이 없다. 그러므로 혼은 활동하지 않고 머문다. 다시 말해 혼은 자신의 상태에서 해방되려는 의지가 없다. 그러나 의지가 없이는 혼은 활동할 수 없고, 그러므로 모든 것이 살아있는 나라에 들어갈 수 없다.

이 땅의 삶 가운데 아주 자주 사람에게 그의 혼에 대한 책임이 있고, 그가 자신의 삶의 방식을 통해, 저세상에서 자신의 혼의 운명을 결정한다는 것을 알려준다. 그러나 그는 이런 가르침에 주의를 기울이지 않는다. 왜냐면 그가 이를 믿지 않기 때문이다. 그러나 믿지 않는 사람에게 육체의 죽음 후에 어떤 일이 일어날 지에 대해 전혀 알려줄 수 없다. 그러나 어떤 사람도 죽음 후에 대해 들은 적이 없다고 말할 수 없다. 왜냐면 그가 스스로 사랑을 행하지 않는 동안에는, 그에게 그의 계속되는 삶에 대해 생각하도록 그에게 경고해주는 모든 것을 거부하기 때문이다. 모든 사랑을 행하는 사람은 믿게 될 것이다.

이 땅의 삶에서 이웃 사람의 운명을 염려하는 사람은 누구나 삶을 멈출 수 없다는 확신을 갖게 될 것이다. 그는 이제, 비록 무의식적이라 할지라도, 영원히 이 땅에서 살게 될 것이다. 왜냐면 사랑을 행하는 사람의 생각은 인도를 받고, 그가 또한 빛이 없는 상태에 있게 되지 않을 것이기 때문이다. 그러므로 그는 이 땅에서 자신의 과제와 자신의 육체의 죽음 후에 저세상에서 해야 할 과제를 알게 될 것이다.

그러나 자신을 위해서만 사는 사람은, 이 땅에서 단지 자신을 편안하게 하려는 충동을 가지고, 이웃 사람의 필요를 지나치는 사람은 죽음 이후의 삶에 대해 그에게 주는 것을 진리로 받아들이지 않을 것이다. 결과적으로 그에게 어떤 빛도 밝혀줄 수 없게 될 것이다. 그는 이 땅에서 이미 영의 어두움 속에서 살고, 그의 죽음 후에는 그렇게 되지 않을 수 없다. 그의 주변은 어둡고, 그의 생각도 또한 어둡게 된다. 빛이 있는 곳에 단지 생명이 있다. 그러나 어두움이 있는 곳에 죽음이 있다._>아멘

Leven-Actief zijn – Dood-Passief zijn

Leven of dood in het hiernamaals is het resultaat van het leven op aarde en daarom is de verantwoordelijkheid van de mens enorm groot, omdat het niet een toestand van korte duur is die naar believen beëindigd kan worden, maar eeuwig, of beter gezegd, een onnoemelijk lange tijd aanhoudt.

In het aardse leven is alles begrensd, zowel qua tijd als qua ruimte en daarom kan de mens de betekenis van het woord “eeuwig” niet begrijpen. Hij kan het zich in de verste verte niet voorstellen wat het betekent om zonder ophouden te leven of levenloos te zijn. En daarom hecht hij niet veel betekenis aan zijn aardse leven, ongeacht het feit dat hij daarmee het eindeloos lange leven in de eeuwigheid bepaalt.

De ziel, die in het hiernamaals gerechtigd is te leven, heeft haar levensopdracht vervuld en neemt nu in het hiernamaals een nieuwe taak op zich, die echter niet meer zoals op aarde een plicht voor haar betekent, maar de hoogste gelukzaligheid veroorzaakt en zodoende een gelukzalige toestand betekent.

En zo treft de op aarde passieve ziel hetzelfde aan, behalve dan dat ze op aarde zelf de voorkeur gaf aan de staat van passiviteit, terwijl ze er in het hiernamaals toe verdoemd is om passief te zijn, omdat actief zijn geluk betekent en de ziel daar geen recht op heeft. En voordat ze tot de gelukkig makende activiteiten toegelaten wordt, kunnen er eeuwige tijden voorbijgaan, want een ziel die op aarde passief was, valt het onnoemelijk zwaar om te veranderen.

Eerst is het zonder licht rondom haar. Dat wil zeggen dat ze geen enkele kennis heeft, noch van de oorzaak, noch van de mogelijkheid tot een verandering van haar troosteloze toestand en daarom volhardt ze in de passiviteit. Dat wil zeggen dat ze niet de wil heeft om daarvan bevrijd te worden. Maar zonder haar wil kan ze niet actief worden, dus in het rijk komen, waar alles leeft.

Het wordt de mens in het aardse leven zo vaak bekendgemaakt dat hij een verantwoordelijkheid heeft ten opzichte van zijn ziel. Dat hij door zijn levenswandel het lot van zijn ziel in het hiernamaals bepaalt. Maar hij slaat geen acht op deze wenken, omdat hij niet gelooft. De ongelovige kan er op geen enkele manier kennis van gegeven worden, wat hem na zijn levensdood wacht. Er kan evenwel geen mens zeggen, dat hij hier niets over gehoord heeft. Want hij wijst alle waarschuwingen af om aan zijn toekomstige leven te denken, zolang hij niet zelf in de liefde werkzaam is.

Elk mens, dat in liefde actief is, zal ook geloven. Degene die in het aardse leven het lot van de medemensen in het oog houdt, zal er ook van overtuigd zijn dat het leven niet op kan houden en hij zal nu, ofschoon ook onbewust, op aarde leven voor de eeuwigheid. Want de gedachten van degene, die in liefde actief is, worden ook geleid en hij zal ook niet in een toestand zonder licht zijn. Hij zal dus zijn opdracht kennen, zowel op aarde als ook na zijn lichamelijke dood in het hiernamaals.

Maar wie nu voor zichzelf leeft, wie op aarde alleen maar de drijfveer heeft om zichzelf geneugten te bezorgen en aan de nood van de medemens voorbijgaat, die zal nooit als waarheid accepteren, wat hem over het leven na de dood ter overweging gegeven wordt. En bijgevolg wordt in hem geen licht ontstoken. Hij gaat al in duisternis van de geest over de aarde en dit kan na zijn dood niet anders zijn. Het is duister om hem heen en ook duister in zijn denken. En enkel waar licht is, is leven, maar duisternis betekent dood.

Amen