• Back

영적인 일이 가장 중요한 일이다. 과제. 기쁨으로 희생하려는 의지.

계속 받는 가르침과 항상 자신의 내면의 음성을 듣는 일이 큰 성공을 하게 할 것이다. 가르치는 세력이 사람에게 절대로 소모될 수 없는 풍부한 영적인 지식을 제공한다. 왜냐하면 위에서 주어지는 것은 단지 가르침을 위한 것이고, 영적인 지식을 증가시키는 것이기 때문이다. 그럴지라도 전해준 존재의 영적인 재물이 줄어들지 않게 된다. 이런 일은 하나님의 뜻이고 하나님의 은혜의 선물이다. 사람은 이런 선물을 자신이 옳게 생각하는 대로 사용하고, 증가시킬 수 있다.

그러나 이 선물은 항상 유익하게 사용되어져야만 한다. 사람은 절대로 이를 통해 자기 자신을 풍요롭게 한 것으로 충분하다고 믿어서는 안 된다. 그러면 그는 지식의 원천이 마르게 되고, 자신도 더 이상 기를 수 없는 위험에 처하게 되고, 이로써 하나님의 은혜의 흐름이 중단되게 된다. 왜냐면 영적인 지식을 전파하는 일이 하나님의 뜻이기 때문이다. 다시 말해, 사람이 스스로 자신이 받은 지식을 전하기 위해 모든 기회를 사용해야 한다. 왜냐면 그러면 이런 일이 비로소 이웃를 향한 사랑의 역사이기 때문이다.

영적인 지식은 실제 사람들이 스스로 원하지 않는 한, 그들이 받을 가치가 없는 은혜의 선물이다. 그럼에도 불구하고 그들에게 최소한 깨달음을 줘야 한다. 이로써 그들이 영적인 지식을 추구할 것인지, 거부할 것인지 스스로 결정할 수 있게 해야 한다. 그러므로 항상 그들의 혼을 돌보도록 반복적으로 그들에게 권면이 주어진다.

모든 영적인 일은 영적인 성공을, 즉 영원한 성공을 가져온다. 왜냐하면 영적인 일은 남아 있는 것이기 때문이다. 인간이 한번 자신 안으로 영접한 것은 영원히 더 이상 그로부터 빼앗을 수 없기 때문이다. 그러므로 영적인 일이 하나님 앞에서 유일하게 중요한 일이다. 왜냐면 영적인 내용을 자신 안으로 영접하는 사람이, 이런 영적인 지식을 사랑으로 그의 이웃사람에게 전해준다면, 그에게 주어진 이 땅의 과제를 전적으로 모두 완수하는 것이기 때문이다.

그러므로 그가 하나님 자신이 그에게 전해준 것을, 또한 하나님 자신이 그에게 준 것이기 때문에, 실제 또한 가장 중요한 것이어먄 하는 것을 전파하는 일에 헌신한다면, 그는 시간을 충분하게 활용하지 않았을까 봐 두려워할 필요가 없다. 위로부터 계시를 받는 일은 과제와 연결이 되어 있다. 다시 말해 이런 과제를 성취시키려는 의지에 받는 일이 달려있고, 그러므로 또한 이런 의도가 실행이 되어야만 한다.

받고, 주는 일이 비로소 하나님의 선물이 하나님의 선물이 되게 한다. 왜냐면 받고, 주는 일이 자신의 이성의 활동을 양육하고, 이로써 사람이 자신이 받은 축복 안으로 들어가기 때문이다. 그렇지 않으면 그가 받은 것이 그에게 힘과 영향을 주지 못하는 죽은 말로 남기 때문이다. 사람이 받는 것을 자신의 심장 안으로 영접했을 때, 즉 그에게 제공된 내용을 스스로 신중하게 생각하고, 이제 인정을 할 때, 비로소 그의 영적인 재물이 된다. 그러면 그는 비로소 받은 것을 생명력이 있는 진리로 전할 수 있다. 그는 그가 말하는 것을 확신을 가지고 대변할 수 있고, 동시에 이웃 사람이 생각하도록 자극해줄 수 있다. 이로써 이웃사람도 영접할 수 있고, 하나님의 선물을 음식과 음료로 받아드릴 수 있게 된다.

하나님의 말씀을 받는 일에 또한 희생이 필요한 선교하는 일을 자원하여 행하는 일을 포함되어 있다. 왜냐하면 하나님의 은사를 전할 수 있게 되려면, 사람은 이 땅의 모든 것을 희생할 수 있어야만 하기 때문이다. 왜냐하면 그는 같은 것을 이웃사람에게 소개해야 하기 때문이다. 그는 이 땅의 삶에서 모범이 되어야 한다. 다시 말해 그가 이제 선포하는 말씀에 따라 살아야 한다.

이일은 이 땅의 모든 기쁨을 자원하여 포기하는 일이 포함되어 있다. 이 땅이 제공하는 모든 즐거움에 맞서 싸우려면, 강하게 자신을 다스리는 일이 필요하다. 왜냐면 사람이 세상 즐거움을 더 쉽게 버릴수록, 위로부터 그에게 제공되는 귀중한 재물을 더 잘 받아들이기 때문이다. 그러므로 그는 또한 자신이 받은 것 안으로 더 깊숙이 들어갈 수록, 그는 더욱 확신을 가지고, 자신이 받은 것을 전파할 수 있다.

사람이 비로소 희생을 하게 되면, 그는 하나님을 섬길 수 있다. 그러면 그에게 그가 할 수 있는 일이 맡겨지게 될 것이다. 그러면 성공하지 못하게 되지 않을 것이다. 저세상의 가르치는 새력들이 이 땅의 사람들의 협력을 통해 넓은 영역에서 역사하게 될 것이다. 그러므로 사람들이 전하는 사람의 모범을 받아들이고, 따르려고 노력하는 곳에서 하나님의 말씀이 전파될 것이다. 그러므로 세상 재물을 희생하는 일은 모든 충만한 영적인 재물과 교환하는 일을 의미한다._>아멘

Geestelijke activiteit is het belangrijkste – Opdracht – Offervaardigheid

Het voortdurende onderwijzen en dus ook het voortdurend naar zijn innerlijk luisteren, zal grote successen opleveren. De onderrichtende krachten geven de mens een geestelijke kennisschat, die nooit opgebruikt kan worden, want wat er ook van afgegeven wordt, het draagt alleen maar bij aan het onderricht en dus aan de toename van geestelijke kennis, zonder echter het geestelijke eigendom van de eerste te verminderen. En het is de goddelijke wil en Zijn genadegeschenk, dat de mens naar eigen goeddunken gebruiken en vergroten kan.

Maar deze goederen moeten altijd nuttig gebruikt worden. De mens mag nooit geloven, dat het voldoende is dat hij zichzelf daarmee verrijkt. Hij loopt dan het gevaar dat de bron van kennis opdroogt. Dat hij dan ook niet meer mag putten en dat dus de toestroom van goddelijke genade ophoudt. Want het is ook de goddelijke wil dat de geestelijke kennis verspreid wordt en de mens moet zelf elke gelegenheid benutten om het hem toevertrouwde geschenk te verspreiden. Dat wil zeggen de kennis, die hij zelf ontvangen heeft, doorgeven. Want dit is dan pas een werkzaam zijn in liefde voor de naaste.

Dit is weliswaar weer een genadegeschenk, dat de mensen niet verdienen, zolang ze er geen verlangen naar dragen. En toch moet hun een minimale kennis gegeven worden, zodat ze zelf kunnen kiezen of ze daarnaar willen streven of het af willen wijzen. En daarom wordt hun steeds weer de waarschuwing toegestuurd om aan hun ziel te denken.

Elk geestelijk werk levert geestelijk, dat wil zeggen eeuwig, succes op, want dit is duurzaam en wat de mens eenmaal in zich opgenomen heeft, kan hem eeuwig niet meer afgenomen worden. Voor God is daarom alleen geestelijke werkzaamheid belangrijk. Tegenover dit moeten alle bedenkingen zwijgen, want wie geestelijke goederen in zich opneemt, vervult de hem gegeven taak geheel en al, zodra hij deze goederen ook in liefde aan zijn naasten doorgeeft. Hij hoeft dus ook nooit te vrezen de tijd niet voldoende benut te hebben, als hij zich voor de verspreiding inzet van wat God hem Zelf geeft en wat dus wel ook het belangrijkste moet zijn, omdat God Zelf het hem geeft.

Het in ontvangst nemen van de boodschappen van boven is met een taak verbonden. Dat wil zeggen dat het ontvangen afhankelijk is van de wil om deze taak te vervullen. Het voornemen moet dus ook uitgevoerd worden. Pas nemen en geven maakt het geschenk van God tot dat, wat ze is. Want hieruit wordt de eigen verstandelijke activiteit ontwikkelt en daardoor ontvangt de mens de zegen van dat, wat hij ontvangen heeft, omdat ze anders dode woorden blijven, zonder kracht en invloed op de mensen.

Want wat de mens ontvangt, wordt pas dan geestelijk eigendom, wanneer hij het zelf met het hart opgenomen heeft. Dat wil zeggen wanneer de inhoud van hetgeen hem geboden werd, door hemzelf in gedachten doorgenomen is en nu aanvaard wordt. Pas dan kan hij het als levende waarheid doorgeven. Hij kan met overtuiging opkomen voor dat, wat hij zegt en eveneens de medemensen tot een actief zijn van de gedachten aansporen, opdat ook zij in staat zullen zijn om op te nemen en het goddelijke geschenk als spijs en drank in ontvangst nemen.

Bij het in ontvangst nemen van het goddelijke woord behoort verder nog de bereidwilligheid om een missie te vervullen, die offers vereist. Want om het geschenk van God uit te kunnen delen, moet de mens al het aardse op kunnen geven, omdat hij hetzelfde aan de medemensen bekend moet maken. Hij moet voorbeeldig in zijn aardse levenswijze zijn. Dat wil zeggen volgens het woord van God leven, dat hij nu verkondigt.

En daartoe behoort een gewillig opgeven van alle aardse vreugden. Het vereist een grote zelfoverwinning om tegen alles te strijden, wat aards genot biedt. Want hoe gemakkelijker de mens dit opgeeft, des te ontvankelijker is hij voor de kostbare goederen, die hem van boven aangeboden worden. En zodoende kan hij dit des te overtuigender verspreiden, naarmate hij er zelf dieper in binnengedrongen is. Pas wanneer de mens offers brengt, is hij in staat om God te dienen en dan wordt het werk hem zo toegewezen, zoals hij dat aankan. Maar dan zal succes niet uitblijven.

Het werkzaam zijn van de onderwijzende krachten in het hiernamaals zal door de medewerking van de aardse mensen de grootste afmetingen aannemen en het goddelijke woord zal dus daar verspreid worden, waar de mensen gewillig zijn om het op te nemen en zich inspannen om het voorbeeld van degenen die overdragen te volgen en dus de aardse goederen voor geestelijke goederen in alle overvloed inruilen.

Amen