• Back

하나님의 질서. 죄.

하나님의 질서에 따라 사는 일은 하나님이 자신의 모든 창조물을 위해 준 법에 주항하지 않고 순응하는 일을 의미한다. 동시에 내면의 음성이 사람에게 무엇을 하라고 말하는 지에 주의를 기울여야만 한다. 그러면 사람은 또한 하나님의 질서를, 다시 말해 하나님의 뜻을 존중하고, 순종하게 될 것이다. 그러면 그는 또한 더 높은 성장 과정을 가게 된다. 인간을 제외한 모든 창조물은 하나님의 질서 안에 있다. 왜냐하면 창조물의 의지가 묶여 있기 때문이다. 다시 말해 창조물이 이제 모든 일이 하나님의 뜻을 행해야만 하고, 그러므로 하나님이 영원으로부터 준 법을 따른다.

단지 사람만이 이 법을 뒤집을 수 있다. 다시 말해 법을 어길 수 있다. 왜냐하면 그의 의지는 자유롭고, 그의 의지를 또한 하나님의 뜻과 하나님의 질서에 위배되는 방식으로 사용될 수 있기 때문이다. 그러나 이런 하나님의 질서의 위반은 더 높은 성장과정을 위험에 빠뜨리면서, 심지어 자주 성장을 못하게 하면서, 그의 혼에게 해로운 영향을 미친다. 왜냐하면 하나님은 그의 지혜로 인간들 자신이 피해를 입히지 않고 임의로 변경할 수 없도록 모든 일을 정리해 두었기 때문이다. 오히려 하나님의 질서를 정확히 따르는 삶이 사람이 성장과정에서 전진하는 일을 유일하게 보장한다.

그가 이제 심장의 음성이 자신을 인도하게 한다면, 그는 결코 하나님의 질서를 위반하지 않을 것이다. 왜냐하면 내면의 음성은 그의 인생의 길에서 나지막이 인도하고, 경고해주는 역활을 하기 때문이다. 내면의 음성은 사람이 하나님이 원하는 질서를 벗어날 위험이 있는 곳에서 말을 한다. 인간은 이제 인간에게 하나님의 법이 실행 불가능하게 보이면, 하나님이 자신의 법을 바꾸었다고 믿어서는 절대로 안되고, 인간이 하나님의 질서에 따라 살고자 한다면, 그는 자기를 방해하는 장애물을 극복하기 위해 자기 편에서 모든 일을 해야만 한다. 그는 그 일을 하기 위해 필요한 힘을 요구해야만 한다. 왜냐하면 저항을 극복하는 일이 높이 성장하는 일을 보장해주기 때문이다. 그러면 그는 어려움에도 불구하고 하나님의 질서 안에 머물게 될 것이다. 그러므로 그는 하나님의 뜻에 따라 살게 될 것이다.

하나님의 뜻에 공개적으로 반항하는 일은 하나님의 질서를 위반하는 일이고 따라서 죄이다. 사람이 단지 자신의 모든 행동과, 생각과, 말이 하나님의 질서에 어긋나는 지를 기준으로 삼기만 한다면, 그는 죄로 간주될 수 있는 것을 아주 잘 판단할 수 있는 능력을 갖게 된다. 그러므로 하나님 앞에서 잘못된 일이 죄이다. 사람이 하나님의 뜻을 어기고, 그의 뜻이 하나님의 뜻에 반하는 방식으로 일하면, 그는 하나님의 뜻을 어긴 것이다. 그러면 그는 하나님의 질서를 어기고, 죄를 범한 것이다.

하나님의 질서에 따라 사는 일은 높은 곳에 도달하는 것을 의미한다. 반면에 하나님의 질서를 위반하는 일은 필연적으로 깊은 곳을 향해 가는 것을 의미한다. 왜냐하면 죄가 사람을 하나님으로부터 멀어지게 하기 때문이다. 다시 말해 그가 묶임을 받은 의지로 하나님의 질서를 따라 살면서 이미 벗어나게 된 자에게 돌아 가게 하기 때문이다. 자유의지를 가진 단계는 존재에게 위험하다. 왜냐하면 존재가 더 이상 하나님의 질서에 따라 살도록 강요받지 않고, 자신의 자유의지를 남용하여 하나님의 질서에 대항하여 살 수 있기 때문이다. 그러나 하나님을 향한 의지가 하나님의 뜻에 어긋나는 모든 행동으로부터 존재를 보호한다. 그러므로 인간은 자신이 하나님께 향하기를 갈망한다면, 자신이 하나님의 질서를 어길까 봐 두려워할 필요가 없다.

아멘

Goddelijke ordening – Zonde

Te leven in de goddelijke ordening betekent zich zonder tegenwerking aan de wet aanpassen, die God voor al Zijn scheppingswerken gegeven heeft. Er moet als het ware acht geslagen worden op de innerlijke stem, wat die de mens voorschrijft te doen, dan zal de mens zich ook binnen de goddelijke orde bevinden, dat wil zeggen de goddelijke wil eerbiedigen en in acht nemen. En dan ontwikkelt hij zich ook opwaarts.

Elk scheppingswerk buiten de mens bevindt zich binnen de goddelijke orde, omdat de wil gebonden is. Dat wil zeggen dat het alles moet doen, wat de goddelijke wil is en wat dus overeenstemt met de wetten, die God van eeuwigheid af gegeven heeft. Alleen de mens is in staat om deze wet nietig te verklaren, dat wil zeggen in strijd te handelen met deze wet, omdat zijn wil vrij is en deze ook op een manier gebruikt kan worden, die indruist tegen de goddelijke wil, de goddelijke ordening.

Maar zo’n handelen in strijd met de goddelijke ordening heeft een schadelijk effect op zijn ziel, doordat het de opwaartse ontwikkeling in gevaar brengt. Ja, deze zelfs vaak tot stilstand brengt. Want God heeft in Zijn wijsheid alles zo geordend, dat het niet willekeurig door de mensen veranderd kan worden, zonder dat het schade oplevert. Het strikt leven volgens de goddelijke ordening is er veeleer de enige garantie voor, dat de mens voorwaarts schrijdt op zijn weg omhoog. Als hij zich door de stem van het hart laat leiden, zal hij nooit in strijd handelen met de goddelijke ordening, want deze is de stille leider en vermaner op zijn levensweg, die daar van zich laat horen, waar de mens dreigt af te wijken van de door God gewilde ordening.

De mens mag nu op geen enkele manier geloven dat God Zijn wetten verandert, als ze voor de mens onuitvoerbaar lijken, maar de mens moet alles doen om van zijn kant de hindernissen te overwinnen, die in de weg gaan staan, als hij genegen is binnen de goddelijke orde te leven. Hij moet om de daarvoor noodzakelijke kracht vragen, omdat juist door het overwinnen van weerstand de weg omhoog gegarandeerd is. Dan zal hij zich ondanks moeilijkheden voortdurend binnen de goddelijke orde bevinden, hij zal dus overeenkomstig de goddelijke wil leven.

Een zich openlijk hiertegen verzetten is een handelen in strijd met de goddelijke ordening en dus een zonde. En de mens kan nu heel goed beoordelen, wat nu tot zonde gerekend kan worden, wanneer hij zich maar de maatstaf aanlegt in hoeverre al zijn handelen, zijn denken en zijn spreken tegen de goddelijke orde ingaan. Wat dus onrechtvaardigheid is voor God, is zonde. Wanneer de goddelijke wil genegeerd wordt en daarvoor in de plaats de eigen wil actief wordt op een manier, die tegen de goddelijke wil in gaat, dan handelt de mens tegen de goddelijke orde en zondigt hij.

Leven binnen de goddelijke ordening betekent dus de hoogte bereiken, terwijl een in strijd handelen met de goddelijke orde onvermijdelijk een stap naar de diepte betekent, omdat de zonde de mens van God verwijdert, dus weer naar dat leidt waaraan hij al ontsnapt was door te leven binnen de goddelijke ordening, waar de wil gebonden was.

Het stadium van de vrije wil is in dit opzicht een gevaar voor het wezen, omdat het niet meer gedwongen is om binnen de goddelijke orde te leven, maar zijn wilsvrijheid ook misbruiken en in strijd met de goddelijke ordening leven kan, hetgeen hem echter een achteruitgang in de opwaartse ontwikkeling oplevert. Maar de wil naar God beschermt het wezen tegen elke handeling die tegen Zijn wil in gaat en de mens hoeft daarom niet te vrezen om in strijd te handelen met de goddelijke ordening, als hij naar God verlangt.

Amen