• Back

긴밀한 아버지의 사랑. 미지근한 사람들을 돌보는 일. 수단.

하나님 아버지가 자녀를 돌보는 사랑을 말로 표현할 수 없다. 아버지는 항상 자신의 피조물들에 대해 항상 걱정을 하고, 그들이 자신에게 다가와 모든 영원에까지 머물도록 하기 위해 그들의 사랑을 얻기를 원한다. 아버지의 돌봄은 특히 큰 위험에도 불구하고 이런 흐름에 합류하여, 이 땅의 삶에서 그에게 기댈 수 있는 지지대인 하나님을 믿는 믿음을, 시대의 조류에 휩쓸려, 발 밑에 굳은 땅을 잃는 사람들을 염려한다. 그들의 의지는 선이나 악으로 향하지 않고, 악을 추구하지 않는다. 그러나 그들은 또한 악이 자신에게 접근할 때 저항하지 않는다.

그들은 또한 분명하게 선을 멀리하지 않는다. 그러나 사랑의 역사에 참여하지도 않는다. 그들은 덥지도 춥지도 않고, 스스로 행동하려는 특별한 충동이 없다. 그러므로 그들은 염두에 둔 목표가 없고, 하나님 아버지가 그들의 게으른 휴식을 방해하기 원하지 않는다면, 그들의 삶은 텅 비게 되고, 쓸모 없이 살게 될 것이다. 이런 사람들은 그들의 같은 마음을 잃고, 생각을 바꾸기 전에, 매우 세게 맞아야만 한다. 단지 가장 깊은 외로움과 가장 고통스러운 고통만이 이런 혼들에게 인상을 남길 수 있고, 그의 결과는 자주 단지 분개나 비통함이다.

왜냐하면 그들은 이웃 사람의 고통에 눈과 귀를 감고, 이런 이웃사람들을 향한 연민을 갖지 않기 때문이다. 그러므로 하나님은 인간에게 고난과 슬픔을 의미하는 방식으로 눈에 띄게 자신을 나타내야만 한다. 왜냐하면 사람들이 그의 가장 긴밀한 사랑을 깨닫지 못하고, 염려하지 않는 가운데 하나님께 향한 길을 더 이상 찾지 못하기 때문이다. 그들이 걷는 길은 오류로 인도한다. 그러므로 환란의 때에 아직 하나님의 손길을 깨닫지 못하는 사람들에게, 그들이 자신에게서 스스로 느끼는, 말할 수 없는 비참함을 겪게 될 것이다.

주님은 사람의 심장에서 나오는 부름이 그에게 도달할 때까지 기다릴 것이다. 이런 시간은 축복된 시간이 될 것이다. 영적으로 깨어나는 일이 고난의 결과가 될 것이다. 사람은 이런 고난 가운데 하나님께 가는 길을 찾는다. 왜냐하면 사람이 이제 추구하기 시작하고, 자신의 혼을 돌보는 일을 시작하기 때문이다. 그는 더 이상 의지가 없이 삶의 소용돌이 속에 빠지지 않고, 발 밑에 굳은 땅을 갖게 된다. 그는 믿음을 갖게 되었고, 이제 항상 어디서나 하나님을 찾는다.

아멘

Innige Vaderliefde – Zorg om degenen die slap zijn – Middel

Woorden zijn niet in staat om uit te drukken met welke liefde de Vader in de hemel voor Zijn kinderen zorgt. Hij is voortdurend om Zijn schepselen bezorgd en Hij wil steeds alleen maar hun liefde verkrijgen, opdat ze tot Hem komen en tot in alle eeuwigheid bij Hem blijven.

En Zijn zorg betreft in het bijzonder degenen, die zich onbezorgd mee laten drijven op de stroom van de tijd, die ongeacht het grote gevaar zich bij deze stromingen aansluiten en de vaste bodem onder hun voeten verliezen: het geloof in God, Die voor hen houvast en ondersteuning in het aardse leven is. Hun wil is noch naar het goede, noch naar het kwaad toegekeerd. Ze zoeken het kwaad niet, maar ze bieden er ook geen weerstand tegen, als ze er mee geconfronteerd worden. Ze hebben zich ook niet duidelijk van het goede afgekeerd, maar ze houden zichzelf ook niet bezig met werken van liefde. Ze zijn noch heet, noch koud, maar ze zijn zonder elke eigen drang om werkzaam te zijn. En dus hebben ze geen doel voor ogen en hun leven is leeg en zou nutteloos geleefd zijn, als de Vader in de hemel hen niet in hun trage rust zou willen storen.

Deze mensen moeten vaak heel hard getroffen worden, voordat ze hun kalmte verliezen en naar een ander denken streven. Alleen de diepste eenzaamheid en het smartelijkste leed zijn in staat om een indruk op deze zielen achter te laten en vaak is daar slechts ook alleen maar woede of verbittering het resultaat van. Want ze sluiten hun ogen en oren voor het lijden van de medemensen en niets wekt, wat dit betreft, hun medelijden op.

Dus moet God op een manier de aandacht trekken, die nood en narigheid voor de mens betekent. Want Zijn innigste liefde wordt niet herkend en de mens vindt in zijn zorgeloosheid de weg naar Hem niet meer terug. En de weg, die hij gaat, brengt hem op een dwaalspoor. Onuitsprekelijke ellende zal de mensen, die in de nood van de tijd de hand van God nog niet herkennen, daarom treffen. Onuitsprekelijk leed, dat ze zelf zullen voelen.

En de Heer zal wachten tot de roep uit het hart van de mens tot Hem doordringt. En het uur, waarin de mens de weg naar God vindt, zal gezegend zijn en een geestelijk ontwaken zal het gevolg van dit lijden zijn. Want nu pas begint hij te streven en aan zijn ziel te denken. Want hij drijft niet meer willoos in de maalstroom van het leven, maar hij heeft vaste bodem onder de voeten. Hij is gelovig geworden en zoekt God nu altijd en overal.

Amen