• Back

진실로 가는 길. 영적인 영향. 생각-카리스마.

모든 사람이 진리로 향하는 길은 가야 한다. 왜냐하면 단지 이 길을 통해 너희가 올바른 깨달음에 도달할 수 있기 때문이다. 하나님을 확고하게 신뢰하는 가운데 알고 있는 세력에게 질문하는 사람의 생각은 올바른 지식으로 인도받을 것이다. 그러나 의심하는 사람은 이 생각이나 저런 생각을 하고, 이를 다시 거부하고, 하나님을 믿는 것이 아니기 때문에 그의 생각은 단호하고 명확하지 않고, 혼란스럽고, 바뀐다. 왜냐하면 생각은 단지 너희에게 영향을 미치는 존재들이 영적으로 전달해준 것이기 때문이다. 너희가 스스로 너희 자신을 내어준 영의 권세가 너희에 대한 권세를 얻는다.

너희가 하나님께로 향하는 일은 너희 자신을 하나님의 영향력에 굴복시키려는 너희의 의지를 보여준다. 그러나 하느님을 거부하거나 그를 무시하는 사람은 반대의 세력을 끌어당기고, 자기 자신을 반대의 세력에 넘겨준다. 그러므로 하나님께 헌신하는, 깊은 믿음이 있는 사람의 모든 생각은 단지 진리 안에서만 움직일 수 있다. 왜냐하면 신적인 세력들이 그에게 가장 순수한 진리를 전하기 때문이다. 그러므로 사람 자신이 옳고 그른 생각의 근원이고, 그 자신이 걷고자 하는 진리의 정도를 결정하다.

인류 가운데 많은 의견들 모두가 하나님을 향한 태도에, 또한 매우 다른 형태를 가진 믿음에 근거하고 있다. 하나님과의 관계가 피상적이고 믿음이 얕을 수록, 사람이 순수한 진리에서 더 많은 멀어진다. 반면에 더욱 깊고 굳은 믿음은 항상 사람들을 더욱 깊은 깨달음으로 인도한다. 그러므로 인간이 영원한 신성 안에서 자신의 시작과 끝을 동시에 깨닫지 못한다면, 즉 그 안에 깊은 믿음이 뿌리를 내려, 그가 자신을 하나님의 피조물로서 하나님과 특정한 관계에 있고, 이런 관계는 또한 이 땅의 기간 동안 신성과 특정한 관계에 달려있음을 깨닫지 못한다면, 모든 이성의 지식은 쓸모가 없다.

단지 믿는 사람이 자신을 둘러싼 모든 질문에 대해 하나님께 깨달음을 간청한다. 그러므로 믿는 사람만이 정답을 받을 수 있고, 진리가 가장 선명하게 그에게 전달이 될 수 있다. 온전한 모든 것은 하나님과 밀접한 관계에 있다. 그러므로 온전한 모든 것은 하나님이 원하는 것 외에는 어떤 것도 방산할 수 없다. 모든 생각은 신적인 존재가 발산한 것이고, 이 땅의 사람이 이를 받아들이거나 거부할 수 있다. 왜냐하면 그의 의지가 진리를 요구하기 때문에 그에게 진리가 전달되고, 그가 자신에게 전달된 것이 진리임을 깨닫기 때문이다. 그는 순수하지 못한 영의 편에서 그에게 전해주는 것을 항상 거부할 것이다. 왜냐하면 그 안에서 역사하는 존재는 하나님으로부터 온 영이기 때문이다.

이 영은 실제 진실과 거짓을 구별하는 법을 알고 있다. 영 자신이 신성에서 나온 유출이고, 결코 거짓의 묶임에 빠질 수 없기 때문이다. 그러나 영은 언제든지 마찬가지로 신적인 진리를, 그러므로 사람 안의 신적인 영이 깨닫는 진리를 고백한다. 왜냐하면 인간이 의식적으로 하나님을 믿는 믿음으로 영원한 진리와 자신을 연결시키기 때문이다. 이런 과정이 사람이 언제 진리로 향하는 길을 갔는지, 언제 그에게 순수한 진리가 전해졌는지, 이해할 수 있게 설명해준다.

아멘

Weg naar de waarheid – Geestelijke invloed – Gedachte – Uitstraling

De weg naar de waarheid moet door iedereen betreden worden, want alleen daardoor komen jullie tot het juiste besef. De gedachten van degene, die in het vaste vertrouwen op God de vraag aan de wetende krachten richt, worden ook naar de juiste kennis geleid. Degene, die echter vermoedt, deze en gene gedachte overweegt en weer verwerpt, staat niet in het geloof in God en dus is zijn denken niet zeker en duidelijk, maar verward en wisselend. Want de gedachten zijn louter geestelijke overdrachten van die wezens, die u beïnvloeden en die geestelijke kracht krijgt u in haar macht en hieraan levert u zichzelf uit.

Uw toekeren naar God geeft blijk van uw wil om u aan de goddelijke invloed toe te vertrouwen, maar wie God afwijst of geen acht op Hem slaat, lokt zelf de tegenkrachten aan en raakt in hun macht. En zo kan al het denken van een diepgelovig, zich aan God overgevend mens zich slechts in de waarheid bewegen, daar de goddelijke krachten hem de zuiverste waarheid geven. En dus is de mens zelf de veroorzaker van zowel het juiste alsook het verkeerde denken. Hij bepaalt zelf de mate van waarheid, waarin hij voornemens is te verkeren.

De velerlei meningen onder de mensheid hebben allemaal daarin hun grondslag, dat ook de instelling ten opzichte van God, het geloof, heel uiteenlopend gevormd is. Hoe oppervlakkiger de verhouding tot God is en hoe oppervlakkiger het geloof, des te verder verwijderen de mensen zich van de zuivere waarheid. Terwijl het steeds dieper en vaster wordend geloof de mensen ook tot steeds dieper inzicht leidt.

En daarom baat al de verstandsmatige kennis de mens niet, als hij niet tegelijkertijd in de eeuwige Godheid zijn begin en zijn einde herkent. Als dus in hem het diepe geloof wortelt, dat hij als schepsel van God in een bepaalde verhouding tot Hem staat en dat deze verhouding ook een bepaald gedrag ten opzichte van de Godheid gedurende de tijd op aarde vereist. Alleen de gelovige mens wendt zich met alle vragen, die hem bezighouden, vragend tot God, zodat hem inzicht gegeven zal worden en daarom kan ook alleen maar de gelovige mens het juiste antwoord waardig zijn en de waarheid kan hem dus het duidelijkst gegeven worden.

Alles wat volmaakt is, staat in het nauwste verband met God en kan dus niets anders uitstralen dan wat door God gewild is. En elke gedachte is de uitstraling van goddelijke wezens, die de mens op aarde kan ontvangen en ook af kan wijzen. De bereidwillige, naar God toegekeerde mens zal echter aannemen, want hij herkent de waarheid van datgene, wat hem gegeven wordt, omdat zijn wil naar de waarheid verlangt en dit hem dus ook toegestuurd wordt. En hij zal steeds afwijzen, wat hem van onzuivere geestelijke zijde overgedragen zou kunnen worden, want het is de geest uit God, die in hem werkt.

En deze geest weet de waarheid wel van de leugen te onderscheiden. Hij verweert zich tegen de leugen, en wijst dus elke verkeerde gedachte af, want hij is immers zelf de uitstroming van goddelijkheid en kan nooit in de ban van de leugen geraken, maar steeds zal hij de waarheid belijden, die toch eveneens goddelijk is en dus door de goddelijke geest in de mens herkend wordt, omdat de mens zich bewust in het geloof in God met de eeuwige waarheid in verbinding stelt. Dit proces wordt op een begrijpelijke manier verklaard, wanneer de mens de weg naar de waarheid betreden heeft en wanneer hem zuivere waarheid gegarandeerd wordt.

Amen