• Back

이 땅 내부의 힘. 자연의 법칙. 인간의 의지.

세상의 지혜가 이 땅의 내부를 지배하는 힘에 관한 설명을 찾기 위해 헛된 노력을 기울이는 것처럼, 너희가 이런 힘을 분석하는 일은 결코 불가능하다. 그러므로 연구되지 않은 이 땅의 힘들을 자신에게 복종시키려는 시도는 절대로 가능하지 않을 것이다. 창조주 하나님 자신이 자신의 의지가 다스리게 하고, 실제 믿는 사람이 진리에 가까워지도록 생각을 인도할 것이다. 그러나 창조주는 모든 창조물에 대한 자신의 계획을 가지고 있다. 즉 사람들은 단지 그들이 그들 자신의 의지가 그들에게 정한 것을 수행하게 하는 방식으로만, 그들의 인간적인 영향을 행사할 수 있다. 그럴지라도 그들의 행동의 결과는, 이 땅의 표면의 변화에 관한 한, 하나님의 뜻이 좋게 여기는 것과 다르게 절대로 나타날 수 없다.

왜냐하면 결국 모든 창조물은 하나님의 뜻에 종속되어 있기 때문이다. 단지 사람의 행동과 생각만이 자유롭다. 그러므로 모든 깊은 믿음을 근본 조건으로 하지 않은 생각은 최종적인 결과가 없이 머물러야만 한다. 그런 생각을 가진 사람은 항상 구하고, 구할 뿐 올바른 결과를 얻지 못할 것이다. 그러므로 사람이 어떤 방향으로 생각하든 전혀 상관이 없이, 하나님 없이 지식을 얻으려고 하는 한, 사람은 오류에 빠진다.

이 땅의 내부의 힘을 탐구할 수 있기 위한 사람의 이성의 지식은 진실로 너무 부족하다. 왜냐하면 순전히 영적 기원을 가진 이런 힘들 대부분이 아직 성장 초기 단계에 있을지라도 너무 강력하고, 단지 하나님의 뜻에 의해 묶임을 받고 있기 때문이다. 즉, 그들의 행동하려는 충동에 제한을 가하도록 강요를 받는다. 왜냐하면 구속되지 않은 존재들의 힘은, 이 힘이 자유롭게 움직일 수 있다면, 모든 것을 파괴하기에 충분할 것이기 때문이다.

그러므로 이 힘의 모든 활동은 하나님의 뜻에 달려 있다. 때문에 인간이 하나님과 반대되는 방식으로 이 힘을 사용하는 일은 불가능하다. 그럴지라도 사람이 이성으로 특히 이 땅의 내부 원소와 관련된 자연의 법칙을 알 수 있게 된다면, 이런 일은 인간의 의지이다. 단지 믿음을 가진 사람이 진리에 더 가까이 다가 간다. 그럴지라도 그는 하나님이 원하는 행동 외에는 절대로 자신의 깨달음을 오용하지 않을 것이다.

창조물에 의미가 없는 것은 없다. 그러므로 이 땅 안의 힘이 하나님의 뜻에 부합하다면, 이 땅 안의 힘은 그들의 목적을 달성한 것이다. 모든 이런 세력은 우선적으로 창조된 것을 보존하는 일을 목표로 하는 동일한 법의 적용을 받는다. 그러나 이런 힘이 파괴적인 방식으로 자신을 나타낸다면, 하나님의 의지가 또한 역사하고 있고, 대적자의 세력이나, 인간의 의지가 그런 역사를 일으킨 것이 아니고, 두가지가 단지 함께 하나님의 뜻에 반항하는 역사를 통해 시점을 정하는 정도로 단지 간접적으로 개입하는 일이 가능하다.

그러므로 모든 자연 재해는 인간의 잘못된 의지의 결과이고, 인간 자신이 일으킨 것이 아니다. 사람들이 어떤 물리적 힘에 주의를 기울이지 않는 방식이 재앙을 일으킨다고 절대로 설명할 수 없음을 거듭 강조해야만 하고, 이런 힘들을 이성적으로 헤아려 보고, 이로써 이 힘을 약하게 하거나 힘의 역사를 전적으로 막을 수 있다고 절대로 설명할 수 없음을 거듭 강조해야만 한다.

아멘

Krachten van het binnenste van de aarde – Natuurwet – Wil van de mensen

Zoals de wijsheid van de wereld zich tevergeefs inspant om een verklaring te vinden over welke kracht het binnenste van de aarde beheerst, zo zal het voor haar ook nooit mogelijk zijn deze kracht te analyseren en zal ze dus vergeefs proeven doen, die het doel hebben om de niet onderzochte aardse krachten aan hun wil te onderwerpen. De goddelijke Schepper zelf laat Zijn wil heersen en leidt weloverwogen het denken van een gelovig mens zo, dat hij dicht bij de waarheid komt.

Hij heeft echter Zijn plan met elke schepping en dus kunnen de mensen slechts op die manier hun menselijke invloed doen gelden, dat ze uitvoeren wat hun eigen wil hun voorschrijft, maar dat de gevolgen van hun handelen, voor zover ze een verandering van het scheppingswerk betreffen, dus veranderingen van het aardoppervlak, nooit anders zichtbaar kunnen worden, dan wanneer de wil van God het goedvindt. Want uiteindelijk is de totale schepping ondergeschikt aan de goddelijke wil. Alleen het handelen en denken van de mensen is vrij.

Dus moet al het denken, dat niet het diepe geloof als basisvoorwaarde heeft, zonder definitief resultaat blijven. De mens met dergelijke gedachten zal steeds alleen maar zoeken en zoeken, maar nooit de juiste conclusie trekken. Dus de mens dwaalt, zolang hij zonder God kennis op wil doen. Het is geheel om het even welke richting zijn denken neemt.

Om nu de krachten van het binnenste van de aarde te kunnen onderzoeken is de verstandelijke kennis van de mensen werkelijk te gering. Want deze krachten, die van puur geestelijke oorsprong zijn, ofschoon ze voor het grootste deel aan het begin van hun ontwikkeling staan, zijn enorm en ze worden alleen door de wil van God aan banden gelegd. Dat wil zeggen, ze worden gedwongen om hun drang tot activiteit te beperken, want de kracht van deze niet verloste wezens zou voldoende zijn om alles te verwoesten, als hen vrije werkzaamheid toegestaan zou zijn.

Omdat dus elke werkzaamheid van deze krachten afhankelijk is van de wil van God, is het weer onmogelijk, dat de menselijke wil zich op een manier, die tegenovergesteld is aan de wil van God, van deze krachten zou kunnen bedienen, wat toch de menselijke wil zou zijn, als hij verstandsmatig de natuurwetten binnen zou kunnen dringen, die in het bijzonder de elementen van het binnenste van de aarde betreffen. Alleen een in het geloof staand mens komt dichter bij de waarheid. Deze mens zal echter nooit zijn kennis misbruiken door iets anders te doen dan wat God wil.

Niets in de schepping is zonder bedoeling. En dus zullen ook de krachten in de aarde dan hun doel te vervullen hebben, zodra het met de goddelijke wil overeenkomt. Maar al deze krachten zijn onderworpen aan dezelfde wet, die in de eerste plaats de instandhouding van het geschapene op het oog heeft. Maar als deze krachten een verwoestende uitwerking hebben, dan is daar ook de goddelijke wil aan het werk en is noch de kracht van de tegenstander, noch de menselijke wil de reden van dit werkzaam zijn. Maar beiden slechts in zoverre indirect, als ze het moment veroorzaakt hebben door een gezamenlijk werkzaam zijn tegen de wil van God.

Alle natuurrampen zijn dus wel een gevolg van het verkeerde willen van de mens, maar het wordt niet door de mens zelf teweeggebracht. En steeds weer moet benadrukt worden, dat een ramp nooit zo uitgelegd kan worden, dat één of andere veronachtzaming van natuurkundige krachten van de zijde van de mens er de aanleiding van is. En dat deze krachten dus verstandsmatig doorgrond en overeenkomstig afgezwakt of in haar uitwerking volledig opgeheven zouden kunnen worden.

Amen