• Back

혼은 스스로 머무를 곳을 선택한다.

혼은 자신이 육체 안에 거할 처소를 스스로 택했다. 그러므로 인간이 이 땅에서 그렇게 된 것은 그가 그렇게 되도록 강요를 받았기 때문이라는 이의는 근거가 없다. 심지어 존재는 사전에 이 땅의 삶을 정확하게 설명을 받았고, 이 땅의 삶과 바로 이 삶에서 달성할 수 있는 성숙의 정도를 제시 받았다. 존재는 전적으로 동의하는 가운데 육신을 입었고, 이 전에 자신이 의식하는 가운데 동의한대로 되었다. 만약에 그가 이 땅의 삶에서 자신의 잘못으로 인해 성숙에 이르지 못했다면, 이일은 단지 이 땅에서 삶을 사용할 수 있는 방식으로 사용하지 않는 사람의 의지 또는 의지가 없음으로 인해 일어난 일이다.

이 땅에서 사랑을 행하는 일을 하지 않은 사람의 삶은 헛되게 산 삶이다. 사랑을 행하는 일이 온전함에 도달하기 위해 가장 필수적인 일이다. 인간으로 육신을 입는 일이 혼의 모든 종류의 사슬을 물리치는 것을 생각한다면, 혼이 이런 족쇄를 풀고 단시간에 진정으로 높은 수준의 성숙을 이룰 수 있는 기회가 어디에서나 제공된다는 것을 생각한다면, 잘못된 삶에 대한 깨달음이 그들을 말할 수 없이 쓰라리게 하고, 놓친 기회를 향한 후회가 그들에게 진정한 지옥을 의미한다.

모든 영의 세력이 혼에게 이런 회개의 상태를 피하게 해주는 일에 성공할 수 없다. 그러므로 영의 세력은 혼이 이 땅에서 사는 동안 혼에게 큰 영향을 미치고, 영적으로나 육체적으로 잘못된 길을 가는 존재에게 영향을 미치고, 혼의 책임감을 일깨워, 혼이 자신의 이 땅의 과제를 깨닫게 하여, 자신을 해방시키는 일에 더 많은 관심을 갖게 한다. 사람이 단지 한번 자신의 의지가 자신을 족쇄에서 자유롭게 한다는 것을 생각한다면, 그렇지 않으면 잘못된 의지가 그의 혼의 나중 삶을 위태롭게 할 것을 생각한다면, 그는 더 이상 생각 없이 하루 하루를 살지 않고, 영적인 유익을 얻으려고 시도하고, 동시에 이웃에게 사랑을 행할 수 있는 모든 기회를 활용한다. 왜냐하면 혼이 바로 그런 일에서 자신의 진정한 과제를 느끼고, 게다가 혼이 육체의 억압을 더 이상 느끼지 않기 때문에 혼은 또한 그런 영역에서 자원하여 머물기 때문이다.

혼은 온전함에 도달하기 위해 사용하려는 의도로 스스로 삶을 택했다. 그러나 이 땅의 삶에서 잘못된 생각은 대부분 혼이 빠르게 이런 상태에 도달하지 못하고, 이로써 세상의 것을 해가 되지 않는 것으로 여기는 데 있다. 다시 말해 겉보기의 재물을 옳은 재물로 여기고, 이 땅의 진정한 목적은 깨닫지 못한다. 그러면 혼 자신이 이런 짐이 되는 상태를 만들면서, 이에 대한 책임을 혼에게 특별하게 힘이 들게 하는 이 땅의 삶에서 찾는다. 이웃 사랑을 행하는 가운데 하나님을 기쁘게 하는 올바른 이 땅의 삶이 자신을 넘어서는 성장을 하게 하여, 그가 겉으로 보기에 불행해 보이는 상황을 더 이상 전혀 깨닫지 못하게 한다. 그러므로 그가 스스로 택한 육체 안에 거하는 삶이 전적인 구원에 이르게 한다.

아멘

De ziel kiest zelf haar verblijfplaats

De ziel heeft haar verblijfplaats in het vlees zelf gekozen en daarom is het bezwaar ongegrond, dat de mens gedwongen is te zijn, wat hij op aarde is. Het wezen heeft zelfs van tevoren een nauwkeurige beschrijving van het leven op aarde gekregen. De weg op aarde werd hem bekendgemaakt. Evenzo ook de graad van rijpheid, die juist in dit leven bereikt kan worden en het wezen heeft dus met volledige instemming het vleselijke lichaam aangetrokken en is bewust dat geworden, waarvoor hij van tevoren zijn toestemming gegeven had.

Wanneer nu de gang over de aarde hem door eigen schuld niet die rijpheid brengt, dan is dat enkel en alleen aan de wil of veeleer de onwil van de mens, die het leven op aarde niet op die manier benut, zoals het benut kan worden, toe te schrijven. Het leven van degene, die verzuimt om op aarde liefhebbend werkzaam te zijn, is tevergeefs geleefd en deze werkzaamheid in liefde is juist hetgeen het meest nodig is voor het bereiken van de volmaakte staat.

En als de ziel eraan denkt, dat de belichaming als mens voor haar een gevecht met haar boeien van allerlei aard is, wanneer ze eraan denkt, dat haar overal gelegenheden geboden werden om deze boeien losser te maken en dat ze in korte tijd een waarachtig hogere graad van rijpheid kon bereiken, dan is het besef van een verzuimd leven voor haar zo onnoemelijk bitter, dat het berouw over de misgelopen mogelijkheid voor haar de ware hel betekent.

En geen geestelijke kracht kan erin slagen om de ziel deze toestand van berouw te besparen en daarom valt ze nog tijdens het bestaan op aarde de ziel heel erg lastig en ze probeert zowel geestelijk, alsook lichamelijk een dwalend wezen te beïnvloeden en een verantwoordelijkheidsgevoel bij de ziel op te wekken, opdat ze haar taak op aarde herkent en meer aandacht schenkt aan haar verlossingswerk.

Als de mens zich eenmaal voorgesteld heeft, dat alleen zijn wil hem van zijn boeien bevrijdt, maar dat anderzijds de verkeerde wil het latere leven van de ziel in gevaar brengt, dan zou hij niet meer onnadenkend van de ene dag in de andere leven, maar hij zou proberen zich geestelijke voordelen te verwerven en tegelijkertijd alle gelegenheden voor de uitoefening van de liefde voor de naasten te benutten, want de ziel wordt juist daarmee haar eigenlijke taak gewaar. Bovendien verblijft ze graag in die sferen, waar ze de lichamelijke druk niet voelt.

Ze heeft het leven wel met de bedoeling op zich genomen het te gebruiken om volmaakt te worden. Maar het verkeerde denken in het aardse leven komt meestal daardoor, dat de ziel niet snel genoeg tot het bereiken van deze staat komt en zich dus aards schadeloosstelt. Dat wil zeggen, dat ze schijngoederen als de juiste goederen beschouwt en de ware bestemming op aarde miskent, maar dan de vermeende schuld in een voor haar buitengewoon bedrukkend aards leven zoekt, terwijl ze zichzelf deze bedrukkende toestand bezorgt.

Een goed, God welgevallig leven op aarde in actieve naastenliefde zal de mens zo boven zichzelf uit laten groeien, dat hij de schijnbaar onaangename omstandigheden helemaal niet meer gewaarwordt en het door hem zelfgekozen leven in het vlees hem dus volledige verlossing brengt._>Amen