• Indietro

Altre traduzioni:

Il rifiuto della Forza d’Amore era il “peccato”

Quando vi parlo dall’Alto, allora è un segno del Mio Amore che non cessa mai, che ha Pietà degli uomini e vuole venire loro in Aiuto. E questo Amore è sempre e continuamente per voi, perché siete anche la Mia Parte, anche se nella libera volontà avete seguito il Mio avversario nell’abisso. Ma il vostro essere Ur è Amore. Ed Io non riposo prima che vi siate di nuovo cambiati nel vostro essere Ur.

E se ora vi parlo dall’Alto, riconoscerete anche nel Mio Discorso che può soltanto essere all’Opera una Forza buona, perché Mi sforzo sempre di educarvi nell’amore e di indicarvi Gesù Cristo e la Sua Opera di Redenzione, perché allora percorrete la retta via, che ha per conseguenza un cambiamento ancora su questa Terra. Perciò non dovete dubitare nell’Origine di ciò che vi giunge dall’Alto. Il suo contenuto non può essere altro che buono, e quindi deve essere libero dall’errore. Perché l’Eterna Verità Stessa vi sta istruendo e vi potete affidare a Lei pienamente, perché non vi presenta nessun insegnamento errato.

Ma nel tempo della fine questa assicurazione è molto necessaria, perché si vuole precipitare nel dubbio persino i Miei portatori di Luce per via della veridicità dei loro messaggi. Ma vi basti sapere che Io Stesso proteggo dall’errore i Miei portatori di Luce, perché chi vi può fornire la garanzia per la pura Verità se non Io Stesso, che conosco di ognuno la volontà ed il desiderio per la Verità?! E vi dico sempre di nuovo, che l’agire dell’avversario è rivolto in particolare a voi che volete diffondere la Luce, perché vuole impedirlo e perciò usa tutti i mezzi per spargere del dubbio nei cuori degli uomini sulla veridicità di queste ricezioni.

Ma anche il Mio Agire sarà sempre più chiaramente riconoscibile. Illuminerò sempre più chiaramente l’errore nel quale vi ha già spinto, perché la sua meta è di tenere lontano da voi la Verità, ma non gli riuscirà con coloro che desiderano seriamente la Verità. E perciò ognuno deve esaminarsi seriamente se desidera la pura Verità, allora non può più essere ingannato, allora egli stesso la riconoscerà e si libererà dall’errore.

Il momento della Creazione era sia per Me come anche per il Mio portatore di Luce un Atto di incomparabile Beatitudine, perché i prodotti della sua volontà e della Mia Forza d’Amore erano formati così meravigliosi, che rendevano Noi Due indicibilmente felici e l’amore del portatore di Luce per Me divampava sempre più chiaramente. Perché negli esseri esisteva la stessa Forza di creare, perché potevano rallegrarsene ed essere ugualmente attivi nel creare delle creazioni spirituali, con cui potevano elevare la loro beatitudine fino nell’incommensurabile. Se Io quindi parto dal punto che a questi esseri creati non mancava nulla, che venivano esternati tutti come Mie Immagini e che potevano essere attivi nel creare e formare finché venivano irradiati dalla Mia Luce d’Amore, allora vi deve anche essere chiaro che la loro attività ha subìto una perdita, quando rifiutavano quest’apporto di Forza d’Amore, che è stato il motivo per cui hanno perduto la loro Luce, la loro conoscenza, in modo che si confondeva il loro pensare e quindi diventavano incapaci di creare, che si sono induriti in sé, ma erano comunque la Forza una volta irradiata da Me, che ho perciò formati in Creazioni del genere più diverso.

Questo procedimento vi è già stato descritto sovente, e potete accettare questo come la più pura Verità, la potete accettare tranquillamente, che soltanto il rifiuto della Mia Forza d’Amore era il peccato contro di Me, dato che a loro era stata accesa la Luce più chiara, nella quale si rendevano perfettamente conto della portata della loro ribellione. Perciò Io illumino anche come errata ogni rappresentazione, che Io abbia obbligato o indotto a questa caduta sia il portatore di Luce come anche gli esseri caduti.

Gli esseri erano tutti attivi nella Mia Volontà fino al momento del rifiuto della Corrente della Mia Forza d’Amore. Ma poi ha avuto anche luogo l’indurimento della sostanza spirituale, e la Mia Forza, che avevo una volta irradiato come esseri, doveva diventare diversamente attiva, che avveniva tramite la dissoluzione della sostanza in particelle piccole e minuscole e da queste quindi sorse la Creazione. Soltanto allora l’essenziale doveva combattere contro molte avversità, perché doveva vincerle per svilupparsi di nuovo verso l’Alto.

L’attività degli esseri che non erano caduti, consisteva nell’utilizzo della Forza che fluiva da Me a loro, questi esseri però erano in uno stato della Luce più chiara, quindi di conoscenza, che perciò veniva usata dagli esseri non diversamente che nella Mia Volontà. Finché l’essere Mi rimaneva quindi fedele, agiva e creava nella Mia Volontà. Quando si è allontanato da Me, ha perduto la Forza per creare e formare. Si è indurito e rimaneva inattivo, cosa che poi ha avuto per conseguenza il sorgere delle Creazioni.

Io sapevo bene sin dall’Eternità della caduta di Lucifero e degli esseri, e non l’ho ostacolato per via della sua libera volontà. Ma ciononostante Io non ne ebbi alcuna parte, perché avevo assegnato al portatore di Luce, a Lucifero, lo stesso Potere che non gli ho nemmeno diminuito, quindi egli poteva fare tutto da sé. E così gli era possibile ad indurre anche gli esseri d’allontanarsi da Me per creare per così dire un secondo mondo, un mondo pieno di ribellione contro di Me.

Ma tutto questo era soltanto possibile mentre egli, e poi anche il suo seguito, si è chiuso alla Corrente della Mia Forza d’Amore. E così il rigettare la Mia Forza d’Amore fu il vero peccato, perché era rivolto contro Me Stesso, perché gli esseri stavano nella pienissima conoscenza della loro Origine da Me. Che la facoltà di pensare degli esseri si sia espressa nella volontà totalmente opposta a Me, che questa partorì qualcosa di totalmente anti divino, non ha avuto la sua origine in Me, ma il rigettare della Mia Forza d’Amore aveva per conseguenza questo orientamento invertito della volontà, perché significava l’oscuramento dello spirito, la cecità spirituale.

Ora Lucifero diventava il Mio polo opposto, che poteva trasmettere tutti i cattivi pensieri agli esseri, il cui autore era lui stesso. Perché da quel momento, quando Mi licenziavano coscientemente l’Amore, egli aveva pieno potere su questi esseri e li tratteneva, finché Io feci sorgere la Creazione, per strapparli al suo potere e per iniziare il processo del Rimpatrio.

Ma ora questi esseri dovevano percorrere una via di supplizi, finché poi come uomo, nello stadio della consapevolezza dell’io e della libera volontà, possono espellere tutti i loro pensieri invertiti, cambiare totalmente di nuovo la loro volontà e divinizzarsi totalmente. Quindi devono deporre il satanico e tendere al Divino nella libera volontà. Soltanto questo dimostra già che il male non può avere la sua origine in Me, altrimenti non potrei essere chiamato Divino, con cui è da intendere soltanto il Bene, che Luce e tenebra non possono essere insieme, che in Me non può esserci Amore ed odio, in breve, che non posso avere in Me tutti i contrari. La libera volontà poteva bensì decidersi per Me o per il Mio avversario, che allora però era già cattivo quando divenne il Mio avversario, che poi aveva anche creato tutto ciò che era rivolto contro di Me, che era un potere come lo Sono Io Stesso, soltanto che ha avuto un inizio.

Questo è il più grave inganno che il Mio avversario impiega per farvi credere, di vedere in Me anche l’origine di tutto il maligno. E perciò vi faccio sempre di nuovo notare, che questo è stato il vero peccato: il rigettare la Mia Forza d’Amore, perché con ciò è venuto sugli esseri lo stato della confusione, lo stato nel quale negavano ogni attività nella Mia Volontà e perciò da dissolti venivano legati nelle Creazioni di ogni genere. Perché è la Mia Legge dall’Eternità, che la Forza da Me irradiata deve diventare attiva, che questa Forza deve di nuovo essere richiesta nella libera volontà, per rendere possibile la ritrasformazione in un essere perfetto.

Che questi pensieri immessi nello spirituale caduto hanno la loro origine in Lucifero e che contro questi deve essere combattuto nel tempo dell’incorporazione come uomo, è diventato un Processo tramite il Mio Amore, che deve far sorgere da “creature” dei veri “figli di Dio. E così Lucifero collabora involontariamente a questo Processo di Rimpatrio, cosa che Io ho ben previsto sin dall’Eternità, ma Io Stesso non l’ho mai obbligato ad essere il Mio polo opposto, perché anche lui era un essere libero proceduto da Me in tutta la Perfezione.

Amen

Traduttore

Het afwijzen van de liefdeskracht was de "zonde"

Wanneer u van boven wordt aangesproken, is dit een teken van mijn nooit eindigende liefde, die zich ontfermt over de mensen en hen te hulp wil komen. En deze liefde gaat alsmaar naar u uit, want u maakt ook deel van Mij uit, ofschoon u in vrije wil mijn tegenstander in de diepte bent gevolgd. Maar uw oer-wezen is liefde en Ik rust niet eerder tot u zich weer geheel heeft veranderd tot uw oer-wezen. En wordt u nu van boven aangesproken, dan zult u ook aan mijn aanspraak herkennen, dat er alleen een goede kracht aan het werk kan zijn. Want steeds doe Ik mijn best u tot liefde op te voeden en u te wijzen op Jezus Christus en Zijn verlossingswerk, omdat u dan de juiste weg gaat, die een verandering nog op deze aarde tot gevolg heeft.

U zult dus niet mogen twijfelen aan de herkomst van datgene wat u van boven toekomt. De inhoud ervan kan niet anders dan goed zijn en dus moet het vrij zijn van dwaling. Want de eeuwige Waarheid zelf onderricht u en op haar zult u volledig kunnen vertrouwen, dat ze u geen verkeerde leerstellingen zal aanbieden. Maar in de eindtijd is deze verzekering hard nodig, want zelfs mijn lichtdragers wil men helemaal aan het twijfelen brengen over de waarachtigheid van hun boodschappen. Maar het moet voor u voldoende zijn te weten dat Ik zelf mijn lichtdragers bescherm tegen dwaling. Want wie anders kan u de garantie geven voor de zuivere waarheid dan alleen Ik zelf, die van ieder de wil en het verlangen naar de waarheid ken?

En steeds weer zeg Ik u dat het werkzaam zijn van de tegenstander geheel in het bijzonder u geldt, die het licht wilt verbreiden. Hij wil dit verhinderen en daarom grijpt hij naar alle middelen om twijfel te zaaien in de harten van de mensen over de waarachtigheid van deze ontvangsten. Maar ook mijn inwerken zal steeds duidelijker zichtbaar worden. Ik zal steeds duidelijker de dwaling belichten waarin hij u al heeft gedrongen. Want zijn doel is u verre te houden van de waarheid, maar het zal hem niet lukken bij diegenen die ernstig de waarheid begeren. En dus moet ieder serieus bij zichzelf nagaan of hij naar de zuivere waarheid verlangt. Dan kan hij niet meer om de tuin worden geleid, dan zal hij deze zelf inzien en zich bevrijden van dwaling.

Het moment van het scheppen was zowel voor Mij als voor mijn lichtdrager een daad van onvergelijkbare gelukzaligheid. Want de voortbrengselen van zijn wil en mijn liefdeskracht waren zo buitengewoon heerlijk gevormd, dat ze ons beiden onuitsprekelijk gelukkig maakten en de liefde van de lichtdrager voor Mij steeds helderder ontvlamde. Want in hen was dezelfde kracht om te scheppen voorhanden. Ze konden ervan genieten en eveneens werkzaam zijn in het scheppen van geestelijke scheppingen, waardoor ze hun gelukzaligheid tot in het oneindige konden vergroten.

Wanneer Ik er dus van uitga dat het deze geschapen wezens aan niets ontbrak, dat ze allen als mijn evenbeelden buiten Mij werden geplaatst en dat ze zolang scheppend en vormend bezig konden zijn als ze door het licht van mijn liefde werden doorstraald, dan moet het u ook duidelijk zijn dat hun activiteit schade leed toen ze deze toevoer van kracht afweerden. Ze verloren daardoor hun licht, hun inzicht, zodat hun denken in de war raakte en ze dus niet meer in staat waren te scheppen. Ze verhardden, maar waren toch door Mij eens uitgestraalde kracht, die Ik daarom omvormde tot scheppingen van de meest verschillende soort.

Dit gebeuren is u al zo vaak beschreven en u zult dit als de zuiverste waarheid kunnen aannemen. U zult zonder bezwaar kunnen aannemen, dat alleen het afwijzen van mijn liefdeskracht de zonde was tegen Mij, daar het helderste licht in hen werd ontstoken, waarin ze zich geheel en al van de draagwijdte van hun opstand bewust waren. Daarom zal Ik ook elke voorstelling als onjuist belichten, dat Ik zowel de lichtdrager alsook de gevallen wezens heb voorbeschikt of aangezet tot deze afval. De wezens waren allen in mijn wil werkzaam tot aan de tijd dat ze de stroom van mijn liefdeskracht afweerden. Maar toen vond ook de verharding van de geestelijke substantie plaats. En mijn kracht, die Ik eens als wezens heb uitgestraald, moest nu op een andere manier werkzaam worden. Dat gebeurde door het uiteen doen vallen van de substantie in kleine en hele kleine partikeltjes en hieruit ontstond dus de schepping. Toen pas moest het wezenlijke strijden tegen allerlei weerstanden, want het moest deze overwinnen om zich weer positief te ontwikkelen.

De werkzaamheid van de wezens die niet waren gevallen bestond uit het gebruiken van de kracht die uit Mij naar hen toestroomde. Maar deze wezens bevonden zich in een staat van het helderste licht, dus inzicht, wat daarom niet anders dan in mijn wil door de wezens werd gebruikt. Zolang het wezen Mij dus trouw bleef, werkte en schiep het in mijn wil. Toen het zich van Mij afwendde, verloor het de kracht om te scheppen en te vormen. Het verhardde en bleef werkeloos, wat toen het ontstaan van de scheppingen tot gevolg had. Ik was wel sinds eeuwigheid op de hoogte van de afval van Lucifer en de wezens, en Ik hinderde hem niet vanwege zijn vrije wil. Maar toch was Ik er niet bij betrokken, omdat Ik de lichtdrager - Lucifer - dezelfde macht had verleend, die Ik hem ook niet beknotte. Hij kon dus uit zichzelf alles doen en laten. En zo was het hem ook mogelijk, ook de wezens aan te zetten zich tegen Mij te keren, om als het ware een tweede wereld te scheppen, een wereld vol weerstand tegen Mij.

Maar dit alles was alleen maar mogelijk, doordat hij - en naderhand ook zijn aanhang - zich voor de krachtstroom van mijn liefde afsloot. En zo is het afwijzen van mijn liefdeskracht de eigenlijke zonde, want hij was tegen Mij zelf gericht. Want de wezens hadden het volste inzicht dat ze eens hun oorsprong hadden in Mij. Dat het denkvermogen van de wezens zich uitte in een wil die volledig tegenovergesteld aan Mij was, dat deze iets voortbracht dat volledig tegengesteld was aan God, had niet in Mij zijn oorsprong. Maar het afwijzen van mijn liefdeskracht had deze verkeerd gerichte wil als gevolg, omdat het verduistering van geest, geestelijke blindheid betekende.

Nu werd Lucifer mijn tegenpool, die alle slechte gedachten, waarvan hij zelf de veroorzaker was, op de wezens kon overdragen. Want vanaf het moment dat ze Mij bewust de liefde opzegden, had hij volledig macht over deze wezens. En hij behield die tot Ik de schepping liet ontstaan om hen aan zijn macht te ontrukken en het proces van de terugkeer op gang te brengen. Maar nu moesten deze wezens een weg van kwellingen gaan, zolang, tot ze dan als mens in het stadium van het zelfbewustzijn en de vrije wil, al hun verkeerde gedachten afwerpen, hun wil weer geheel veranderen en zich volledig kunnen vergoddelijken. Dus moeten ze het satanische afleggen en in vrije wil naar het goddelijke streven.

Alleen dat al bewijst dat het kwade niet uit Mij kan zijn voortgekomen. Anders kon Ik niet goddelijk worden genoemd, waaronder alleen het goede is te verstaan. Er kan dus niet licht en duisternis, niet liefde en haat tegelijk zijn. Kortom, al die tegenstellingen heb Ik niet in Mij. De vrije wil kon wel besluiten voor Mij of mijn tegenstander. Deze was echter al slecht, toen hij mijn tegenstander werd. Hij had dan ook alles voortgebracht wat tegen Mij gericht was. Hij was een macht als Ik zelf, alleen had hij een oorsprong, een begin.

Dit is de ergste misleiding die mijn tegenstander toepaste: u te laten geloven, in Mij ook de herkomst van al het slechte te zien. En daarom maak Ik u er steeds weer op attent, dat dit de eigenlijke zonde is geweest: het afwijzen van mijn liefdeskracht, omdat daardoor de toestand van verwarring over de wezens is gekomen. De toestand, waarin ze elk werkzaam zijn naar mijn wil weigerden en daarom als uiteengevallen gekluisterd werden in scheppingen van allerlei aard. Want het is wet van eeuwigheid, dat door Mij uitgestraalde kracht werkzaam moet worden, dat er in vrije wil weer om deze kracht moet worden gevraagd, om de ommekeer terug tot een volmaakt wezen mogelijk te maken.

Dat deze gedachten, die in het gevallene zijn gelegd, in Lucifer hun oorsprong hebben en daarom hiertegen moet worden gestreden in de tijd van de belichaming als mens, is door mijn liefde een proces geworden, dat uit "schepselen" van God, ware "kinderen" moet opleveren. En zo werkt Lucifer ongewild aan dit proces van terugvoering. Ik voorzag dit wel sinds eeuwigheid, maar Ik zelf heb hem nooit tot mijn tegenstander bestemd, want ook hij was een vrij wezen dat in alle volmaaktheid uit Mij is voortgekomen.

Amen

Traduttore