• Indietro

La costante Preoccupazione di Dio per l’uomo

Quante volte vengo vicino a voi uomini, quanto volte vi parlo, quante volte vi strappo da un pericolo e vi offro la Mia Guida nelle vostre vie della vita. Ma rare volte Mi riconoscete. Voi considerate la Mia evidente Guida come un caso, ed il Mio Discorso rimbalza dalle vostre orecchie, non siete in grado di riconoscere Me Stesso, perché i vostri occhi sono rivolti al mondo, via da Me. Ma la Mia Preoccupazione v’insegue. Ed anche se vi trovate in mezzo alle faccende del mondo, Io non devio comunque dal vostro fianco, aspettando sempre solo il momento, che vi accorgiate di Me, che vi mettiate liberamente sotto la Mia Protezione, che percepiate comunque la vostra miseria in mezzo alla gioia del mondo e vi guardiate ora intorno per vedere Colui, il Quale vi segue e Che può aiutarvi. Io non smetto di rivelarMi agli uomini. Persino quando il successo è molto piccolo, quando è appena percettibile, Io bado alla minimissima volontà di avvicinarsi a Me, ed allora non lo lascerò mai più. Il Mio Amore M’induce a non rinunciare a voi, persino quando camminate attraverso la vita terrena nella massima indifferenza e non cercate nessun legame con Me. Ma Io non costringo la vostra volontà di appartenerMi e perciò le Mie Parole sono soltanto piane e discrete, in modo che è facile che non le possiate udire, se non badate a Me. Non risuonano così forti come la voce del mondo, che perciò trova la vostra totale attenzione. E dato che la vostra volontà stessa deve rivolgersi a Me, Io non Mi manifesto mai in modo eclatante, ma non vi faccio mancare dei piccoli tocchi, vi spingo dolcemente su vie, quando vi guardate intorno solitari e deboli per l’Aiuto, per poter manifestarMi allora e per offrirvi il Mio Aiuto. Io non tralascio nessun di voi uomini, finché non Mi abbia trovato e riconosciuto, e dato che non rimane più molto tempo fino alla fine, gli uomini devono anche percorrere dei tratti di via più brevi, e questi sono molto più difficili e faticosi da percorrere, perché Io voglio che necessitino e chiedano la Mia Guida. I colpi del destino aumenteranno, gli uomini dovranno passare attraverso molto bisogno e miseria, perché sono più che mai lontani da Me, persino quando li insegue passo per passo. Io non rinuncio a loro fino alla fine della loro vita, ed i Miei colpi saranno sempre più veementi per spaventarli dalla loro indifferenza, ma come ne reagiscono, non lo decido Io, ma da come reagiscono viene a dipendere il loro destino futuro nel Regno spirituale. Perché la loro volontà è e rimane libera, e persino il Mio ultragrande Amore non determina nemmeno una volontà che si decide per la morte, dove poteva conquistarsi una Vita eterna.

Amen

GOD's voortdurende zorg over de mensen

Hoe vaak kom IK niet dicht bij u, mensen, hoe vaak spreek IK u niet aan, hoe vaak trek IK u niet van een gevaar terug en bied u Mijn leiding aan op uw levensweg. Maar zelden herkent u MIJ. Mijn duidelijke leiding ziet u als toeval aan en Mijn aanspreken gaat aan uw oren voorbij, u bent niet in staat MIJ Zelf te herkennen, omdat uw ogen langs MIJ heen op de wereld zijn gericht. Maar Mijn zorg volgt u. En of u zich midden tussen het aards gewoel bevindt, IK wijk toch niet van uw zijde, steeds maar wachtend op het moment waarop u opmerkzaam wordt op MIJ, dat u zich vrijwillig onder Mijn bescherming zal stellen, dat u temidden van het werelds vermaak, toch uw nood voelt en dan uitkijkt naar MIJ, DIE u volgt en DIE u kan helpen. IK houd niet op MIJ aan de mensen te openbaren. Zelfs wanneer het resultaat slechts heel pover is, wanneer het nauwelijks is te bespeuren, schenk IK aandacht aan de geringste wil om dichter bij MIJ te komen en dan zal IK nooit meer van zijn zijde wijken.

Mijn Liefde brengt MIJ ertoe u niet op te geven, zelfs wanneer u in de grootste onverschilligheid door het aardse leven gaat en een band met MIJ niet zoekt. Maar IK dwing uw wil niet MIJ aan te horen en daarom zijn Mijn Woorden maar zacht en dringen zich niet op, zodat u ze makkelijk niet zou kunnen horen, wanneer u geen acht slaat op MIJ. Ze klinken niet zo luid als de stem van de wereld weerklinkt, die daarom uw gehele opmerkzaamheid krijgt. En omdat uw wil zelf zich naar MIJ toe moet keren, kom IK nooit opvallend op de voorgrond, maar IK laat het ook niet aan contacten ontbreken, IK dring u zacht op wegen waar u eenzaam en zwak naar hulp omziet om dan te voorschijn te kunnen komen en u Mijn hulp aan te bieden.

Geen van u, mensen laat IK gaan, zolang hij MIJ nog niet heeft gevonden en herkend, en omdat er niet veel tijd meer overblijft vóór het einde, moeten de mensen ook kortere weggedeelten afleggen en deze zijn veel zwaarder en moeizamer te gaan, omdat IK wil dat ze Mijn leiding nodig hebben en er om vragen. De slagen van het noodlot zullen toenemen, de mensen zullen nog door veel nood en ellende heen moeten gaan, omdat ze, verder dan ooit, van MIJ zijn verwijderd, zelfs wanneer IK hen overal op de voet volg. Tot aan het einde van hun leven geef IK hen niet op en Mijn aansporingen om hen uit hun onverschilligheid op te schrikken, zullen steeds heftiger zijn, maar hoe zij daarop reageren, bepaal IK niet, maar eens is hun lot doorslaggevend in het geestelijke rijk. Want hun wil is en blijft vrij en zelfs Mijn overgrote Liefde bepaalt niet een wil die beslist voor de dood, terwijl hij toch een eeuwig leven voor zichzelf kon verwerven.

Amen