• Indietro

Conclusione autonoma della vita

A voi uomini è concesso un tempo per l’ultima liberazione dalle vostre catene, per la definitiva liberazione dalla forma. Ma questo tempo è misurato in maniera differente in lunghezza, così come l’ho riconosciuto bene per la vostra anima. La vostra vita terrena non viene terminata da Me in modo arbitrario, ma vedo la maturità dell’anima di ogni singolo. E così so anche del pericolo di una caduta, oppure una possibilità sulla Terra di un’ulteriore salita. Ed il Mio Amore e la Mia Misericordia terminano anche anzitempo la vita d’un uomo, per impedire all’anima una ricaduta, oppure prevedo la possibilità di un cambiamento nell’ultima ora, e perciò prolungo la durata di vita, sempre secondo una saggia deliberazione, perché conosco tutto ciò che serve ad un’anima per la salvezza. Ed ora comprenderete quale grave mancanza è il finire arbitrario della vita del corpo, quale peccato commettete, che voi prevenite al Mio Amore e la Mia Misericordia e non utilizzate le occasioni che sono state offerte alla vostra anima per il perfezionamento. Voi interferite nel Mio Piano di Salvezza e causate un danno alle vostre anime che susciterà in voi un giorno un ultragrande pentimento e auto accuse, perché i vantaggi che voi dovreste e potreste sfruttare sulla Terra, non vi possono mai più essere offerte nel Regno dell’aldilà. Vi siete giocati qualcosa in modo irrevocabile, anche se doveste riuscire a migliorare un poco lo stato della vostra anima se ora tendete verso l’Alto. Ma esiste un gran pericolo che l’anima sprofondi, che si ribelli, come il suo terminare arbitrario della vita era una ribellione, e lei rimane in quest’avversione. Tali anime hanno bisogno di un forte Aiuto, affinché non vadano perdute per tempi eterni, ma anche a loro avviene soltanto secondo la loro volontà. Io assisto davvero tutti, anche nella massima miseria, che diminuisce subito se soltanto l’uomo pensa a Me, quando Mi invoca per Aiuto. E la miseria è anche soltanto il mezzo per rivolgere i vostri pensieri a Me, affinché ora possiate registrare anche un successo della vostra vita terrena. La miseria non irrompe sull’uomo senza motivo, perché la sua anima è in pericolo da cui lei deve trovare la via d’uscita. E si danneggia da sé, più si indurisce contro di Me, per ostinarsi alla fine contro la Mia Volontà e rigettare la sua vita, che il Mio Amore e la Mia Grazia le ha regalato per l’ultima salvezza. Perché l’incorporazione come uomo è per l’anima una Grazia, un Dono del Mio Amore, è l’ultimo gradino verso l’Alto, che a lei è concesso di intraprendere, per poi poter essere libera e beata per l’Eternità. L’anima è arrivata poco prima della sua meta e perciò responsabile per il suo agire, se non valuta questo Dono di Grazia, ma lo getta via nel pensare abbagliato.

Io conosco ogni moto del cuore d’uomo, e giudico veramente in modo giusto, Io tengo in conto la debolezza delle Mie creature, ma non è senza colpa e la libera volontà grava sull’uomo, appena questa era orientata erroneamente quindi ne è stata abusata. L’uomo non può terminare la sua miseria mediante il suo intervento, la devo continuare, non troverà fuori dalla sua miseria e per questo l’anima soffrirà indicibilmente nel Regno dell’aldilà, finché diventa padrone di lei nello stesso modo come ha potuto essere sulla Terra, finché si rifugia in Colui, Che E’ SignoreE su sofferenze e miseria, perché Egli è Vincitore sul peccato e sulla morte.

Amen

Het eigenmachtig beëindigen van het leven

Er is u mensen een tijd toegekend om de laatste verlossing uit uw boeien, het uiteindelijk e vrij worden uit de vorm, te bereiken. Maar de tijdsduur is verschillend, zoals Ik het als juist inzag voor uw ziel. Niet willekeurig wordt uw aardse leven van Mij uit beëindigd. Van ieder persoonlijk is de rijpheid van de ziel Mij bekend en zo ken Ik ook het gevaar van een terugval, of de mogelijkheid van een verdere vooruitgang op aarde. En mijn liefde en barmhartigheid maakt ook vroegtijdig een eind aan een mensenleven, om die ziel te beletten achteruit te gaan. Of, Ik zie de mogelijkheid van een verandering in het laatste uur en verleng daarom de levensduur steeds volgens wijs raadsbesluit, want Mij is alles bekend wat een ziel tot heil strekt.

En nu zult u begrijpen welk een zwaarwegend vergrijp een eigenmachtig beëindigen van het aardse leven is. Wat voor een zonde u begaat dat u op mijn liefde en barmhartigheid vooruitloopt en de gelegenheden niet benut die uw ziel geboden werden om tot voltooiing te komen. U grijpt in mijn heilsplan in en u berokkent uw ziel een schade die eenmaal een overgroot berouw en zelfverwijten in u teweeg zal brengen, maar niet meer goed te maken is in het hiernamaals. Want de begunstigingen die u op aarde zou moeten en kunnen benutten, kunnen u in het rijk hierna nimmermeer geboden worden. U heeft voor uzelf onherroepelijk iets verspeeld, zelfs al lukt het u uw zielstoestand iets te verbeteren wanneer u nu uw weg omhoog zoekt. Doch er bestaat een groot gevaar dat de ziel wegzinkt, dat zij zich verzet zoals haar eigenmachtig beëindigen van het leven een verzet was, en dat zij in dit zich afwenden volhardt. Zulke zielen hebben zeer veel hulp nodig opdat zij niet voor eeuwig lange tijden verloren gaan, maar er geschiedt ook hun alleen maar naar hun wil. Ik sta waarlijk allen bij, ook in de grootste nood, die dadelijk verminderen zal als de mens maar aan Mij denkt, als hij naar Mij roept om hulp.

En de nood is ook alleen maar het middel om uw aandacht op Mij te vestigen, opdat u nu ook van uw aardse leven een succes zult kunnen maken. De nood treft de mensen niet zonder reden, want hun ziel is in gevaar waaruit zij door deze nood een uitweg moet vinden. En hoe meer zij zich verhardt tegen Mij, des te meer brengt zij zichzelf in gevaar, om tenslotte mijn wil te trotseren en het leven dat mijn liefde en genade haar geschonken heeft voor de uiteindelijke verlossing weg te gooien. Want de belichaming als mens is voor de ziel een genade, een geschenk van mijn liefde. Het is de laatste trede omhoog die zij mag gaan om dan voor eeuwig vrij en zalig te kunnen zijn. De ziel is vlak bij haar doel aangekomen en daarom voor haar handelen verantwoordelijk, als zij geen gebruik maakt van dit genadegeschenk maar het weggooit in een verblind denken.

Mij is elke opwelling van het menselijk hart bekend en Ik oordeel waarlijk rechtvaardig. Ik houd rekening met de zwakheid van mijn schepselen, maar deze bestaat niet buiten haar schuld en de vrije wil van de mens drukt hem terneer zodra die wil verkeerd gericht was en dus misbruikt werd. De mens kan aan zijn nood geen einde maken door zelf in te grijpen, hij moet er mee verder. Hij zal geen uitweg vinden uit zijn nood en daarom zal de ziel ontzaglijk lijden in het rijk hierna, tot zij deze op dezelfde wijze meester wordt als zij het ook kon op de aarde. Tot zij tot Hem haar toevlucht neemt, die Heer is over lijden en nood omdat Hij overwinnaar is van zonde en dood.

Amen