• Indietro

Cambiamenti nella Creazione - Necessità delle catastrofi

In tempi infinitamente lunghi si è svolto qualche cambiamento nell’intera Creazione, perché la forma originale dello spirituale era bandito, che però nel corso dei millenni si è liberato da questa forma, quindi anche l’Opera di Creazione di Dio doveva continuamente cambiare, per portare la liberazione allo spirituale dalla forma. Questa trasformazione dello spirituale creato originariamente ha di nuovo per conseguenza, che da ciò può già essere riconosciuto un agire spirituale, perché tutto ciò che cambia, è vita, ma non vi è nulla nel Cosmo che conserva la sua formazione in modo immutato; può ben sussistere per millenni nella stessa forma, ma questo non sarà mai uno stato duraturo. Nel Cosmo tutto deve cambiare, perché soltanto così adempie lo scopo di dare dimora allo spirituale che deve formarsi verso l’Alto. E se ora tutte queste Creazioni hanno la destinazione ad essere portatori per le sostanze spirituali, allora tutta la necessaria distruzione della forma deve avere un effetto vantaggioso sullo spirituale che la vivifica, deve essere l’ultimo scopo della materia di essere dissolta, per liberare lo spirituale in sé. Così ogni apparente opera di distruzione sarà anche benvenuta nel senso spirituale, benché in modo terreno ha per conseguenza il massimo svantaggio. E dopo ogni distruzione di una qualsiasi materia lo spirituale deve uscirne ed assoggettarsi nello stato non legato agli uomini sulla Terra oppure prendere dimora nel nuovo involucro terreno che gli è assegnato, cioè a servire per il progresso dell’anima. E perciò ogni nuova nascita nella natura porterà innumerevoli esseri spirituali alla maturazione, e proprio le Creazioni più piccole, meno appariscenti, adempiono il compito che non si sospetta in loro. Si dice in generale che il Dio dell’Amore non potrebbe essere così crudele di esporre interi tratti di terreno alla distruzione, ma a questi uomini manca totalmente il senso che innumerevoli esseri ringraziano il loro Creatore per ogni simile catastrofe, che libera innumerevoli esseri spirituali dal loro lungo stato legato, che l’intera Creazione esiste soltanto allo scopo, affinché questi esseri abbiano continuamente delle possibilità di dimora e queste si creano sovente attraverso la distruzione di tutti i generi, che perciò tutte le catastrofi o altri avvenimenti naturali, che hanno per conseguenza una distruzione della superficie terrestre, sono assolutamente benvenuti dagli esseri spirituali che dimorano in una lunga prigionia, che ora iniziano una nuova epoca del loro cammino sulla Terra e di dover viverla fino in fondo.

Amen

Veranderingen in de schepping – Catastrofen zijn nodig

Gedurende eindeloos lange tijden hebben er zich in de hele schepping vele veranderingen voorgedaan. Want de oorspronkelijke vorm was vastgelegd geestelijks, dat zich echter in de loop van duizenden jaren uit deze vorm bevrijd heeft. Zodoende moest ook het scheppingswerk van God zich voortdurend veranderen om het geestelijke de bevrijding uit de vorm te brengen.

Deze omvorming van het oorspronkelijk geschapene heeft weer tot gevolg, dat daaruit reeds een geestelijk werkzaam zijn herkend kan worden, want leven is alles, wat zich verandert. Want er is niets in het heelal, dat zijn vorm van die aard behoudt. Het kan wel duizenden jaren in dezelfde vorm blijven bestaan, maar nooit zal dit een blijvende toestand zijn. Alles in het heelal moet zich veranderen, want alleen zo vervult dit alles het doel om het geestelijke, dat zich opwaarts moet ontwikkelen, een verblijfplaats te geven.

En wanneer nu al deze scheppingen de bestemming hebben dragers van geestelijke substantie te zijn, dan moeten noodgedwongen alle verwoestingen van de vorm een gunstige uitwerking hebben op het hun leven gevende geestelijke. Het moet het hoogste doel van de materie zijn om ontbonden te worden om het geestelijke in zich te bevrijden. Zo zal ook elk schijnbaar vernietigingswerk in geestelijke zin alleen maar te verwelkomen zijn, ofschoon het aards het grootste nadeel met zich meebrengt.

En na elke vernietiging van één of ander materie moet het geestelijke daaruit ontsnappen en zich dus in ongebonden toestand aansluiten bij de mensen op aarde of toch opnieuw verblijf nemen in een passend aards omhulsel, dat wil zeggen één die nuttig is voor de vooruitgang van de ziel. En daarom zal elk nieuw ontstaan in de natuur ontelbare geestelijke wezens tot rijpheid brengen en juist de kleinste, zeer onopvallende schepselen moeten taken uitvoeren, die men niet in hen vermoedt.

Er wordt in het algemeen gezegd, dat de God van de liefde niet zo wreed zou kunnen zijn om gehele landstreken aan de vernietiging prijs te geven. Maar de zin hiervan, dat talloze wezens hun Schepper danken voor elke zodanige catastrofe, dat talloze geestelijke wezens uit hun lange gebonden toestand bevrijdt en dat de hele schepping alleen maar als doel heeft, dat deze wezens voortdurend de mogelijkheid van een verblijfplaats hebben en zulke vaak door verwoestingen van allerlei aard, ontbreekt de mensen volledig. Dat dus alle catastrofen of andere natuurverschijnselen, die een verwoestende invloed op het aardoppervlak tot gevolg hebben, buitengewoon blij begroet worden door de in lange gevangenschap verblijvende geestelijke wezens, die nu een nieuw tijdperk met hun gang over de aarde beginnen en moeten doorstaan._>Amen