Il tesoro del linguaggio dell’uomo è enorme, quando si tratta di accogliere e di scrivere le eterne Verità. E’ notevole in ogni modo, quanto spesso l’uomo è volenteroso credere, che nel subcosciente sonnecchino le parole della memoria e quindi vengano portati alla Luce attraverso l’autosuggestione. Questo è ancora più sbagliato, meno l’uomo è capace di attingere dal proprio sapere. Una cosiddetta suggestione sarebbe possibile solamente se nell’uomo fosse presente un sapere, ma per qualche ragione è stato dimenticato. Ma se sorgono degli Scritti in una dimensione molto al di là del sapere dell’interessato, allora ogni sforzo dei dubbiosi è inutile e caduca ogni obiezione di trovare una spiegazione in questa possibilità. Si deve sempre tener presente che la scrivente non era totalmente isolata da qualsiasi sapere e che l’attività mentale dell’interessata non è stata particolarmente sfruttata umanamente, che quindi un proprio lavoro dei pensieri non è in questione, ma questi pensieri giungono alla scrivente in certo qual modo senza il minimo sforzo e vengono ricevuti attraverso la volontà della persona. Ogni Comunicazione di questo genere richiede un Maestro come Donante che sta nel pieno sapere ed un figlio terreno pronto a ricevere, cioè dandosi nella piena volontà alla Forza spirituale. Solo così si spiega il sorgere degli stessi, mentre la cosiddetta autosuggestione è sempre ancora un concetto per gli uomini, di cui loro stessi non possono dare la definitiva spiegazione, perché non cercano di trovare l’unica giusta soluzione edificando su base spirituale, ma loro stessi si tracciano dei confini, oltre ai quali non vogliono guardare, e quindi non possono mai sondare quest’ultima e quindi nemmeno spiegare in modo giusto un procedimento, che si può spiegare appunto soltanto in modo puramente spirituale. Le più strane supposizioni sono diventate motivo che ora gli uomini disprezzano timorosi ogni influenza di Forze invisibili. Dato che per loro non è definitivamente comprensibile, si tengono lontani da ogni cosa del genere, invece di aspirare al chiaro sapere. Solo l’uomo che desidera stare nella pienissima Verità, non si accontenta di una spiegazione così insufficiente, come le parole “autosuggestione” e “subcoscienza” rimarranno sempre indubbiamente come tale. Queste parole sono diventate per gli uomini anche soltanto un concetto per qualcosa di inspiegabile, ma se si dovessero rendere comprensibili queste parole fino nei minimi particolari, all’improvviso non vorrebbero più sapere altro, perché alla fine dovrebbero comunque riconoscere un agire spirituale e con ciò passare in una regione, che oggi cercano di rinnegare. E’ difficile oltre ogni misura dare o ricevere il Chiarimento, se gli uomini non stanno nella fede. Solo la fede può colmare le lacune, che nel pensare puramente intellettuale rimangono comunque ancora aperte. Quindi non si potrà istruire l’umanità al meglio dove la fede è totalmente esclusa, perché allora manca appunto la Chiave per la Verità. C’è da fare solo una cosa, rivolgersi pienamente fidente alla giusta Fonte, che fa sgorgare l’Acqua viva più chiara e più pura, e chiudere il proprio orecchio a tutte le animosità di questo mondo.
Amen
TraduttoreDe woordenschat van de mensen is enorm, als het erom gaat eeuwige waarheden op te nemen en op te schrijven. Het is op elke manier opmerkelijk hoe vaak de mens bereid is te geloven, dat in het onderbewustzijn de woorden in het geheugen sluimeren en die dus door zelfsuggestie aan het licht worden gebracht. Dit is des te minder waar, naarmate de mens minder in staat is uit eigen kennis te putten. Een zogenaamde suggestie zou pas dan mogelijk zijn, wanneer een kennis in de mens aanwezig zou zijn, maar dat vanwege één of andere reden in vergetelheid geraakt zou zijn.
Wanneer echter geschriften van een omvang ontstaan, die ver boven de kennis van de betreffende persoon uitstijgen, dan is alle inspanning van de twijfelaar tevergeefs en is elke tegenwerping ongegrond om in deze mogelijkheid een verklaring te vinden. Er moet steeds aan gedacht worden, dat de schrijver tot dan toe zelf volledig geïsoleerd was van elke kennis en dat de denkactiviteit van de betreffende persoon menselijkerwijs niet bijzonder gebruikt werd. Dat dus een eigen arbeid van de gedachten daarbij niet in aanmerking komt, maar dat deze gedachten om zo te zeggen zonder de geringste inspanning de schrijver toegestuurd worden en alleen door de wil van de mens in ontvangst genomen worden.
Elke dergelijke bekendmaking vereist een in de volledige kennis staande leraar als gever en een tot ontvangen bereidwillig mensenkind, dat wil zeggen een mensenkind, dat zich aan de geestelijke kracht overgeeft. Alleen zo is het ontstaan hiervan te verklaren, terwijl de zogenaamde zelfsuggestie altijd nog een begrip voor de mensen is, waarover ze de totale verklaring zelf niet kunnen geven. Want ze proberen de enig juiste oplossing, gebouwd op een geestelijke grondslag, niet te vinden, maar ze trekken zelf grenzen, waar ze niet overheen willen kijken. En dus kunnen ze het laatste nooit doorgronden en dus ook niet een ontwikkeling, die juist slechts zuiver geestelijk te verklaren is, op de juiste manier verklaren.
De vreemdste vermoedens zijn er aanleiding toe geworden, dat de mensen nu angstig fronzen bij elke dergelijke beïnvloeding door onzichtbare krachten. Omdat het niet volkomen begrijpelijk voor hen is, houden ze zich verre van dergelijke zaken, in plaats van dat ze zuivere kennis nastreven. Alleen de mens, die er naar verlangt om in de volle waarheid te staan, neemt geen genoegen met zo’n gebrekkige verklaring, hoe onmiskenbaar de woorden ‘zelfsuggestie’ en ‘onderbewustzijn’ ook steeds voor zo’n mens zullen blijven. Deze woorden zijn voor de mensen ook alleen maar een begrip geworden van iets onverklaarbaars, maar wanneer ze deze woorden tot in de kleinste details begrijpelijk moeten maken, dan zouden ze plotseling geen raad meer weten. Want uiteindelijk moeten ze dan een geestelijk werkzaam zijn erkennen en dus eveneens naar een gebied overgaan, dat ze tot nog toe proberen te ontkennen.
Het is bovenmatig moeilijk om opheldering te geven of opheldering te krijgen als de mensen niet gelovig zijn. Alleen het geloof is in staat om de leemten, die bij zuiver verstandsmatig denken toch nog open blijven, op te vullen. Dus zal de mensheid ook daar, waar het geloof volledig uitgeschakeld is, nooit iets beters te onderwijzen zijn. Want juist dan ontbreekt de sleutel tot de waarheid. En het enige dat gedaan moet worden, is zich in vol vertrouwen naar de juiste bron toe te keren, die het helderste en zuiverste levende water laat stromen, en die zijn oor afsluit voor alle vijandigheden van de wereld.
Amen
Traduttore