• Back

DRŽATI SE OBMANJUJUĆEG DUHOVNOG ZNANJA.... ŽUDNJA ZA ISTINOM....

Ostaje jedan nemoguć poduhvat dostaviti Istinu ljudima koji vjeruju kako ju već posjeduju, jer oni su nepristupačni i ne prihvaćaju ništa, bez obzira kako dopadljivo im je ona ponuđena.... Oni se tvrdoglavo drže duhovnog znanja kojeg posjeduju bez da uzmu u obzir da li ono može polagati pravo na istinitost. I što duže takvo duhovno znanje nastavlja postojati među ljudskom rasom to ga je teže iskorijeniti, tama je tako golema da ju nijedna zraka svjetla ne može probiti.... Ali pošto ljudi smatraju za sebe kako posjeduju Istinu, oni isto tako neće Mene Osobno zaklinjati za Istinu; posljedično tomu, nije moguće njima dostaviti istinsko znanje. I čak ako ljudi s vremena na vrijeme raspravljaju pitanje Istine i neistine, oni jedino uvijek koriste njihov razum i prema tomu nikada ne dosežu cilj prepoznavanja pogreške i neistine ispravno. Koncept ‘djelovanja Duha’ u ljudskom biću je njima također neshvatljiv. Oni jedino uvijek prebivaju u znanju kojeg prihvaćaju putem obrazovanja, za kojeg vjeruju kako je istinito, i ne dozvoljavaju ničemu drugome da uzdrma ovo vjerovanje.... A ipak oni su jako u krivu i ne shvaćaju da je to rezultat njihove duhovne tame.... Dodjeljivanje Čiste Istine takvoj osobi će ostati neuspješno sve dok glasnik Moje Riječi ne uspije u tome da uzdrma čvrsto uvjerenje ove osobe, sve dok on ne uspije jasno izložiti Istinu i u tome da pobudi sumnju tako da će osoba prebivati u njoj i stoga postoji šansa da bi njezino razmišljanje moglo postati prosvijetljeno. Čak i onda, ovo će jedino biti moguće ako osoba živi život Ljubavi.... Ali budući da posebice ljudi koji žive u pogrešci daju prednost nevažnim, ljudski donesenim zapovijedima dok su zapovijedi Ljubavi često odložene u stranu ili su samo površno zamjećene, njima nedostaje Ljubavi koja bi im podarila duhovno prosvjetljenje.... I stoga je jedino stupanj čovjekove ljubavi odlučujući po pitanju toga da li i do koje mjere je on prijemčiv kada mu je dana najčišća Istina .... Jedino osoba koja je voljna ljubiti će se prema tomu osjećati afektirana od, te biti prijemčiva za Istinu, i jedino osoba voljna ljubiti će prihvatiti Moja direktna otkrovenja i preispitati njegove sadašnje misli. U tom slučaju to će biti značajan dobitak, jer on će također zastupati Istinu gdjegod je to moguće. Ipak u cjelosti, svi napori da se ljudi oslobode od pogrešnog razmišljanja će biti uzaludni, oni će biti nevoljni promijeniti ga za Čistu Istinu, oni će se odupirati svjetlu i biti zadovoljni sa obmanjujući svjetlom, koje jedino slabi njihov vid tako da oni više nisu sposobni prepoznati istinsko svjetlo.

Međutim, Istina sebe ne formira nasilno, unatoč tome, sve će biti učinjeno da ju se učini dostupnom ljudima, ali gdje se otpor ne može slomiti ostati će mračno, budući sami ljudi nude otpor, koji ne može biti slomljen na silu. A niti će velike kampanje uspjeti u mijenjanju ljudskih misli, jer svako ljudsko biće je odgovorno za samoga sebe, i bez obzira što čovjekov probuđeni duh pokušava objasniti, on će uvijek jedino biti prihvaćen gdje je tlo bilo pripremljeno putem života Ljubavi, gdje su preduvjeti prisutni za jasno i ispravno razmišljanje, za prepoznavanje Istine. Prema tomu pogreška isto tako ne može biti sistematski iskorijenjena, svaka pojedinačna osoba se mora pozabaviti njome tako što želi upoznati Istinu. Sve dok ova volja, žudnja za Istinom, nije prisutna, svaki napor da se ljudi drugačije poduče biti će uzaludan.... Čovjek može jedino uvijek pokušati motivirati ljude da žive život Ljubavi, objasniti im značenje Ljubavi, da je Ljubav jedina mogućnost za postignuće blaženstva i da sve druge akcije i tradicije neće koristiti duši ni najmanje ako Ljubav nije bila zapaljena u osobi. I ako osoba uzme ovu poruku Ljubavi k srcu i uloži napor vršiti nesebična djela Ljubavi, mnogo je već bilo postignuto. Onda više neće biti beznadežno da će on razmišljati ispravno, jer Ljubav će u njemu zapaliti svjetlo, ona će probuditi duhovnu iskru u život a ova će uspješno utjecati na osobu iznutra.... On će dvojbiti, pitati i također primiti odgovor čim ga on iskreno žudi. Unatoč tome, obnova će se jedino uvijek postepeno odviti, budući da su ljudi već previše obuzeti od strane tame noći i nedostaje im volje da dosegnu svjetlo. Uvjerenost da znaju Istinu je najučinkovitiji otrov kojeg je protivnik mogao dati ljudima.... a ipak, ljudi koji žele izbjeći njegovom utjecaju nisu beznadežno izgubljeni.... Međutim, oni imaju slobodnu volju i prema tomu njima se jedino uvijek može propovijedati Ljubav i, zavisno o njihovo ispunjavanju Božanskih zapovijedi Ljubavi, njihovo će se duhovno stanje također promijeniti.... Oni će biti sposobni iskoračiti iz tame noći na svjetlo dana, oni će shvatiti Istinu i naknadno također sebe željeti osloboditi od pogreške, i Moja snaga i milost će im uvijek pomoći prihvatiti Istinu.

AMEN

Perseverar en ideologías erróneas, ansiar la Verdad

Es una empresa imposible, llevar la Verdad a los hombres, quienes se creen que ya la poseen, pues estos se cierran y no aceptan nada, por muy seductora que se les ofrezca. Ellos persisten obstinados en las enseñanzas que poseen, sin relfexionar si tienen derecho de ser verídicas. Y cuanto más tiempo se ha conservado tal ideología entre la humanidad, tanto más difícil es exterminarla, la tiniebla es tan grande, que ningún rayo de luz puede penetrarla. Ya, puesto que los hombres se imagínan erroneamente estar en posesión de la Verdad tampoco me pedirán a Mí por la Verdad, y por eso no es posible llevarles un saber verídico. Y si entre estos hombres se inicía un debate sobre la Verdad y mentira, dejan sólo que esté activo su intelecto y por eso no llegan jamás a la meta, al verdadero reconocimiento del error y de la Verdad. La nocion "del obrar del Espíritu" en el hombre, es también incomprensible para ellos. Ellos insisten siempre, y se atienen a un saber que de forma educativa recibieron una vez, del cual se creen que es la Verdad, y no se dejan sacudir de esa creencia. Y sin embargo están en profundo error y no lo reconocen, porque su espíritu está oscurecido.

Llevar la Verdad a estos hombres, será sin resultado tanto tiempo, hasta que un anunciador de Mi Palabra logre sacudir su firme convicción, hasta que él logre despertar dudas en esos hombres al presentarles la concisa Verdad, de tal modo que esos reflexionen y entonces existe una posibilidad de que su mente se aclare. Y esto sólo será posible, si el hombre lleva una vida de amor. Puesto que precisamente en los hombres que caminan en el error ponen en primer plano los preceptos promulgados por el hombre, preceptos que no tienen importancia, pero los Preceptos del amor los posponen atrás o sólo como algo secundario son apuntados, les falta por eso a los hombres el amor, el cual les daría la claridad del espíritu. Y así es siempre sólo lo decisivo el grado de amor en un hombre, si está abierto y hasta que punto, si se le lleva la pura Verdad. Sólo un hombre solícito en el amor se sentirá conmovido por la Verdad y dispuesto a admitirla, y sólo aceptará un hombre que está dispuesto a amar Mis Revelaciones directas y examinará su forma de pensar que tiene hasta ahora. Entonces en verdad que se puede hablar de una gran ganancia, pues uno así abogará por la Verdad donde sea siempre posible.

Pero generalmente son todos los esfuerzos en vano, de liberar a los hombres de su mente equivocada, no estarán dispuestos de cambiarla a cambio de la pura Verdad, se defenderán contra la luz y se sentirán satisfechos con una luz que los ciega, la cual sólo debilita sus ojos, de tal modo que no pueden ya reconocer más una luz auténtica. La Verdad no se abre paso a la fuerza, sin embargo, todo se hará para hacerla accesible a los hombres; pero donde no se puede reprimir la resistencia, allí permanecerá oscuro, porque los hombres mismos oponen resistencia, la que no puede ser rota a la fuerza. Tampoco grande acciones logran un cambio del pensamiento, pues cada hombre de por sí es responsable de sí mismo, y lo que intente un espíritu despierto de aclarar, sólo encontará acogída favorable donde el suelo esté ya preparado por una vida de amor, donde las condiciones previas están dadas para un pensar claro, justo, para un reconocimiento de la Verdad. Por eso tampoco se deja exterminar el error metódicamente, cada uno de los hombres tiene que arreglárselas con él mismo queriendo con agrado estar en la Verdad. Mientras esa voluntad no exista, el ansía de la Verdad, es también inútil toda clase de esfuerzo de enseñar otra cosa a los hombres.

Sólo una cosa se puede intentar siempre, incitar a los hombres a una vida en el amor, de ponerles en claro la importancia del amor, que el amor es la única posibilidad para llegar a la bienaventuranza, y todos los demás actos y acciones tradicionales no le aportan al alma ni la más mínima ventaja, si el amor no está encendido en un hombre. Y ya se consigue mucho, si un hombre deja que le llegue al corazón tal sermón de amor y se esfuerza por estar en el amor caritativo desinteresado. Entonces hay esperanza de que su mente se clarifique, porque el amor enciende una luz en él, el amor despierta a la vida la chispa espiritual y ésta influye con éxito al hombre por dentro. El recibirá también la respuesta al dudar y preguntarse, tan pronto como él lo desee seriamente. Será siempre un despertar en pequeña dimensión la que tenga lugar, porque la noche envuelve ya epesamente al hombre y les falta la voluntad de querer llegar a la luz.

La convicción de estar en la Verdad, es el veneno más efectivo que podía dar el enemigo a los hombres. Y no obstante, los hombres no están perdidos sin remedio los que quieren escaparse de su ínfluencia. Mas la voluntad es libre, y por eso se les puede predicar siempre sólo el amor, y según cumplan los Preceptos divinos por su parte se irá cambiando también su estado espiritual. Podrán salir de la noche a la luz del día, reconcerán la Verdad y si quieren se desharán del error, y Mi Fuerza y Gracia les ayudarán siempre a que acepten la Verdad.

Amén