• Back

SUMNJE UČENIKA NAKON ISUSOVA UHIĆENJA....

Moji Vlastiti su Me napustili kada Sam bio odveden na mjesto smaknuća, budući je njihova vjera u Moju božanstvenost, u Moju moć i snagu nestala i oni su Me smatrali za slabu osobu pod kontrolom skutonoše.... Ovo je bio najjači test vjere nametnut Mojim Vlastitima i oni su podbacili, jer nitko od njih nije valjano prepoznao Moju stvarnu misiju niti je razumio događaje koji su nužno trebali slijediti kako bi Ja kompletirao Moju misiju. Ali ovaj težak test je bio neizbježan tako da bi Moji Vlastiti vjerovali čak još čvršće kada Sam im se ukazao nakon uskrsnuća. Oni su i dalje toliko bili omađijani Mojim čudesnim djelima da su bili nesposobni dokučiti da Sam poput slabića izručio Sebe Mojim neprijateljima bez otpora; oni nisu mogli razumjeti da se nisam okoristio Mojom snagom i silom i stoga su oni ozbiljno počeli sumnjati u Mene, premda to nije trebalo biti trajno stanje.

Ali Ja Sam želio da oni brzo opet povrate čvrstu vjeru; Ja nisam želio da ostanu u njihovu stanju sumnje dugo vremena budući im je to prouzročilo mnogo psihološke bijede i Ja Sam ih žalio u njihovoj ojađenosti. Otud su oni trebali biti izvanredno osnaženi, što se jedino moglo dogoditi tako da im se ponovno pokažem osiguravajući im osobno utjehu i snagu koju su potrebovali. To je kako su slabi ljudi sve dok su i dalje predmetom moći Mojega protivnika, jer Moji su učenici bili imali puno znanja, oni su uvijek bili u Mojem prisustvu i primili su toliko puno dokaza o Mojoj božanstvenosti da doista više nisu morali sumnjati.... A ipak su podbacili budući nisu bili potpuno iskupljeni sve do Mojeg pojavljivanja, koje im je naknadno dalo jedno izobilje svjetla i trajno ih oslobodilo od okova Mojega protivnika (Sotone), koji je i dalje pokušao iskoristiti njhovo posljednje nevjerovanje i u Mojima Vlastitima je prouzročio ogromnu tjeskobu....

Međutim, Moje pojavljivanje ih je oslobodilo od njega zauvijek.... Ja Sam pobijedio smrt i stoga Sam također bio sposoban dati Mojima Vlastitima istinski život nakon Mojeg uskrsnuća. I zato, slaba vjera svake osobe je znak da Moj neprijatelj i dalje intervenira i da je nužno za Mene doći svakoj pojedinačnoj osobi slabe vjere.... prema tome vi trebate otvoriti vrata vašega srca za Mene tako da Ja mogu ući kada je vaša duša uplašena i hitno potrebuje utjehu i snagu.... Onda vi uvijek trebate gledati spram križa, usmjeriti vaše oči spram Mene, vašeg Božanskog Iskupitelja Isusa Krista i otvoriti vrata za Mene, i vi ćete doista primiti utjehu i snagu, jer Ja želim osnažiti vjeru svakoga tko je i dalje slab i sumnja da Sam Ja najbolji i najsuosjećajniji Otac Koji vas želi otrgnuti iz ruke protivnika, baš kao što Sam se ukazao Mojim učenicima, kako bi utvrdio vašu vjeru u Moju moć i snagu i slavu, koja nikada za navijeke neće slabiti/prestati/propasti.

AMEN

Dudas de los discípulos de Jesús después de su captura

Cuando me llevaron al lugar del suplicio los míos me abandonaron, porque como permití que me llevaran preso su fe en mi Divinidad, en mi Poder y Fuerza se desvaneció, y me consideraron por un hombre débil sumiso a los esbirros... Se trataba de la mayor prueba de fe impuesta a los míos, y ellos fallaron porque no había ni uno solo entre ellos que comprendió mi verdadera Misión y que tenía comprensión para los acontecimientos que inevitablemente tenían que sobrevenir si Yo quería llevar a cabo mi Misión. Pero esta severa prueba de fe era necesaria para que los míos –cuando después de mi Resurrección Yo les aparecí– tuviesen una fe tanto más profunda.

Ellos se encontraban todavía tanto bajo la impresión de mis Hechos milagrosos que no podían concebir que Yo me haya entregado a mis enemigos sin la menor resistencia... pues no podían concebir que Yo no me haya servido de mi Fuerza y mi Poder, por lo que empezaron realmente a dudar en Mí - lo que de ninguna manera tenía que ser un estado permanente...

Pero Yo quería que pronto experimentasen un fortalecimiento de su fe, porque quería que no tuvieran que quedar mucho tiempo en este estado de incertidumbre que les había causado una gran miseria anímica... Por eso Yo les tenía Compasión en su desgracia. Pues necesitaban un fortalecimiento extraordinario, lo que sólo era posible si Yo volviera a aparecerles y, personalmente, les trajera el consuelo y la fuerza de los que precisaban. Así de débiles son los seres humanos cuando todavía se encuentran en el poder del adversario...

Mis discípulos estaban colmados de experiencias porque siempre habían estado cerca de Mí... por lo que habían experimentado tantas pruebas de mi Divinidad que verdaderamente ya no deberían haber tenido dudas... Pero aun así habían fallado porque hasta mi Presentación –que les trajo Luz en abundancia y los liberó definitivamente de las trabas de mi adversario– aún no estaban completamente liberados del adversario que aún quería aprovechar para sí de los últimos rastros de falta de fe de los míos, atemorizándolos el máximo posible... Pero mi Presentación los liberó del todo de él... Yo había vencido la muerte, de modo que después de mi Resurrección también a los míos les podía dar la plena Vida.

La fe débil de cada ser humano es una señal que mi adversario todavía interviene, por lo que hace falta que Yo me acerque a cada uno que todavía tiene una fe floja. Por eso vosotros todos deberíais abrirme la puerta de vuestro corazón para que Yo pueda entrar cuando vuestra alma se encuentra en apuros y cuando necesitáis consuelo y fortificación.

Por eso dirigid vuestra mirada siempre hacia la cruz... dirigidla hacia Mí, vuestro Redentor Jesucristo, y abridme de esta manera la puerta a vosotros; y así recibiréis verdaderamente consuelo y fortificación. Porque a todos vosotros que todavía sois débiles y que tenéis dudas, voy a fortalecer vuestra fe que soy el mejor Padre y el más bueno - El que quiere arrebataros de las manos del adversario –parecido como Yo me presenté a los discípulos– para fortalecer vuestro cuerpo y vuestra alma... para fortalecer vuestra fe en mi Poder, en mi Fuerza y en mi Magnificencia que nunca perecerán en todas eternidades.

Amén.