• Back

POVRATAK BOGU ZAHTIJEVA OZBILJNOST VOLJE....

Tko je sebi postavio za cilj, prevaliti svoj zemaljski put u Božjoj volji, on također može neprestano biti siguran u potporu od strane Boga, jer mu je Bog dopustio da se utjelovi jedino u tu svrhu, da se njegova volja suobliči (uskladi, učini istom) s Božanskom voljom. A budući da u ovom vremenu Kraja odlučuje jedino volja čovjeka, upravo ta volja je već prošla ispit, i Bog se sada može na svaki način pobrinuti za čovjeka, bez da tako na njega izvrši prisilu volje. Dok god je sam čovjek još uvijek neodlučan, ili još sasvim pripada protivniku, za volju čovjeka će se boriti od strane Boga i svjetlosnih bića, odnosno, on je jednako pod utjecajem od Njega, kao i od strane protivnika, tako da se on slobodno odlučuje.... No, kad je čovjek jednom slobodno odlučio podložiti se Božjoj volji, čim je on spreman voditi način života u Božanskom redu, onda je on i svjesno stupio u Njegovo područje, i onda mu Bog više ne dopušta pasti žrtvom Njegovog protivnika. Ali, njegova volja mora biti ozbiljna.... Nije dovoljno prividno ispunjavanje Božje volje, kao rezultat crkvenog odgajanja (obrazovanja), nije dovoljno ni vršenje djela Ljubavi koja su opet samo crkveni zahtjevi, i jednako će biti izvršena u poslušnosti naspram ovih zahtjeva.... Htjeti pripadati Bogu mora biti najunutarnjije stremljenje, potpuno svjesna predaja Njemu mora biti ostvarena u slobodnoj volji.... on je stoga morao svoju volju sam usmjeriti prema Onome, Kojeg je prepoznao kao Boga i Oca od vječnosti. A iz toga proizlazi da povratak Bogu nije neka masovna akcija, da ga je svatko pojedini morao započeti sam od sebe, i on stoga sam mora također napraviti sve što je za to potrebno: spoznati Boga i Njega priznati, te moliti za snagu da može savladati povratak k Njemu. Ali, on neće uzalud uputiti molitvu Bogu, jer On zna za njegovu volju, za njegovu ozbiljnost, a također i za njegovu slabost, On zna da njemu samome nije moguće, da on treba pomoć.... Ali, ona mu je sigurna. On je izgubio snagu sa trenutkom odvraćanja svoje volje od Boga, i on ju opet prima s okretanjem prema Njemu. I zato također, nikakav izvanjski oblik sam ne može biti dovoljan, same riječi ne mogu jamčiti ispravnu, Bogu-okrenutu volju, i ne može pripadnost nekoj vjeroispovijedi dokazati tu promjenu volje, nego djelo mora pružiti dokaz, a ono se sastoji u Ljubav-nom djelovanju u nesebičnosti, bez prisile i bez zapovijedi.... Bog je doduše dao čovjeku Zapovijedi Ljubavi, ipak, Ljubav mora biti provođena slobodno, jer također, ono što je učinjeno kao ispunjavanje neke zapovijedi, može biti ostvareno bez nutarnje volje, i onda gubi na vrijednosti. Zato je Spasenje, povratak Bogu, vlastiti posao svakog čovjeka, kojeg on ne može od sebe prebaciti na drugoga, i kojeg također nitko drugi ne može u zamjenu za njega učiniti. A ni samo djelo nije presudno, nego nutarnja volja.... koja je Bogu zaista vidljiva, koja međutim također doživljava svaku podršku. A što se sada vama ljudima događa u životu, sve je samo utjecaj Boga ili svjetlosnog svijeta, koji vas čuva (pazi na vas), tako da vaša volja uzme ispravan smjer, da se ona dobrovoljno preda Bogu, i on kao svoj jedini cilj vidi povratak Bogu. No, ako je jednom ovaj čin bio izvršen, čovjekove najdublje misli okrenute Bogu i on se trudi živjeti u skladu s Božjom voljom na Zemlji, onda ni zemaljski život nije bio proživljen uzalud, a to čovjekovoj duši sa sigurnošću donosi slobodu. Ona se može odvezati od njenog mučitelja, ona može skinuti okove koji su je beskrajna vremena držali zatočenom, ona se sada nalazi na putu u visinu, i više se ne treba bojati Božjeg protivnika, koji više nema nikakvu moć nad njom, jer nju sada dohvaća Sam Bog, Koji ju sigurno vodi uvis, jer se čovjekova volja okrenula Njemu, od Kojega je on jednom proizašao kao stvoreni izvorni duh.

AMEN

Retorno a Deus requer seriedade de vontade....

Qualquer pessoa que tenha estabelecido a si mesmo o objetivo de percorrer seu caminho terreno de acordo com a vontade de Deus pode sempre ter certeza do apoio de Deus, porque Deus só lhe permitiu encarnar-se para esse fim, para que sua vontade se conforme à vontade divina. E como só a vontade do Homem decide durante esse tempo na Terra, essa mesma vontade já passou no teste e agora Deus pode aceitar o Homem de todas as maneiras sem exercer nenhuma pressão de vontade sobre ele. Enquanto o próprio ser humano ainda estiver indeciso ou mesmo ainda pertencer ao adversário de Deus, Deus e os seres de luz certamente lutarão pela vontade do ser humano, ou seja, ele será influenciado por Ele tanto quanto pelo adversário para que ele possa decidir livremente.... Mas uma vez que o ser humano decidiu livremente subordinar-se à vontade de Deus, estando disposto a viver um modo de vida na ordem divina, então ele também entrou conscientemente no Seu reino, e então Deus não o deixará mais cair nas mãos do seu adversário. Mas a vontade deve ser séria.... O aparente cumprimento da vontade de Deus como resultado de uma educação eclesiástica não é suficiente, nem é suficiente a realização de obras de amor, que novamente são apenas exigências eclesiásticas e são realizadas como se fosse em obediência a estas exigências.... Deve ser o esforço mais íntimo para querer pertencer a Deus, a devoção interior totalmente consciente a Ele deve ter tido lugar em livre arbítrio.... Assim ele deve ter dirigido sua vontade para Ele, a quem ele reconheceu como Deus e Pai desde a eternidade. E daí decorre que o retorno a Deus não é uma ação de massa, que cada indivíduo tem que começar por si mesmo e, portanto, também tem que fazer tudo o que é necessário para isso: reconhecer Deus e reconhecê-lo e pedir forças para poder administrar o retorno a Ele. Mas ele não vai dirigir o pedido a Deus em vão, pois Ele sabe de sua vontade, de sua seriedade e também de sua fraqueza, Ele sabe que não é possível para ele sozinho, que ele precisa de ajuda. Mas é certo para ele. Ele perdeu força no momento em que sua vontade se afastou de Deus, e ele a recebe novamente voltando-se para Ele. E, portanto, nenhuma forma externa por si só pode ser suficiente, as palavras por si só não podem garantir o direito de virar-se para Deus, e pertencer a uma denominação não pode provar essa mudança de vontade, mas a escritura deve fornecer a prova, e esta consiste em trabalhar desinteressadamente com amor, sem compulsão e sem mandamento.... Embora Deus tenha dado aos homens os mandamentos do amor, o amor deve ser praticado livremente, pois mesmo aquilo que é feito em cumprimento de um mandamento pode ser realizado sem a vontade mais íntima e depois também perde o seu valor. É por isso que a beatificação, o retorno a Deus, é assunto próprio de cada um, que não pode transmitir aos outros e que ninguém mais pode realizar em seu nome. E mesmo a escritura por si só não é decisiva, mas a vontade interior.... que é verdadeiramente aparente para Deus, mas que também recebe todo o apoio. E o que quer que vos aconteça a vós, humanos, na vida, é apenas a influência de Deus ou do mundo de luz que cuida de vós para que a vossa vontade tome a direcção certa, para que se entregue voluntariamente a Deus e considere o regresso a Deus como o seu único objectivo. Mas uma vez realizado este ato, uma vez que os pensamentos mais íntimos do homem estão voltados para Deus e ele se esforça para viver na Terra de acordo com a vontade de Deus, então a vida terrena também não terá sido vivida em vão e certamente trará liberdade à alma do homem. Ele pode desprender-se do seu tormento, pode lançar fora os grilhões que o mantiveram cativo por tempos intermináveis, está agora no caminho da ascensão e não precisa mais temer o adversário de Deus, que já não tem mais controle sobre ele, porque o próprio Deus agora se apodera dele, que o guia com segurança para cima, pois a vontade do ser humano voltou-se para Ele de Quem ele um dia se originou como um espírito original criado...._>Amém