• Back

PREPOZNAVANJE ISTINE I PRIMJENJIVANJE U LJUBAVI...

Ne čini čovjekovo znanje njegovo blaženstvo, nego primjenjivanje znanja, budući je za to potrebna Ljubav, a jedino Ljubav djeluje usrećujuće. I tako čovjek zaista može posjedovati znanje, bez da živi u Ljubavi. No onda je to samo čisto razumsko znanje, stečeno kroz proučavanje, kroz marljivo promišljanje nad problemima koji se doduše kreću u duhovnom području, ali to može biti nazvano duhovnim znanjem tek onda kada je čovjek kroz život Ljubavi od Duha u sebi podučen o tome. Uzeti u sebe obimno znanje još ne jamči posjedovanje istoga, jer ono što je bilo stečeno kroz razumsku aktivnost, jednako je prolazno kao i svako zemaljsko znanje, čak i ako je duhovnog sadržaja. To je mrtvo znanje, koje već na Zemlji nema nikakav oživljavajući učinak, a potpuno je izgubljeno u onostranom. Jedino Ljubav budi slovo u život, jedino Ljubav daje razumijevanje duhovnog znanja, i jedino Ljubav čini ovo znanje usrećujućim... Ali Ljubav stalno daje ono što nju samu usrećuje, kako bi također usrećila bližnjega. No opet, znanje će čovjeka tek onda usrećiti, ako je ono primljeno sa srcem koje Ljubi.

Iz ovoga vi ljudi vidite da uvijek jedino Ljubav određuje stupanj znanja u kojemu su ljudi, jer čim nekom čovjeku koji ljubi još uvijek nedostaje znanje, on će ipak smjesta imati razumijevanje za to, kada mu je ono podneseno. Ljubav prepoznaje Istinu, i Ljubav ju također primjenjuje (koristi). Tko ima pravu Istinu, ne može činiti drugo nego razdjeljivati ju, jer ga na to potiče Ljubav, ali on također mora stajati u Ljubavi kako bi prepoznao Istinu. Unatoč tome, čovjek se također može zalagati za znanje koje ne odgovara Istini, ali onda on sam sebi treba nepoštedno dati odgovor na pitanje: u kojoj sam mjeri ja voljan Ljubiti?... A ovaj odgovor je također mjera za istinitost onoga što on zastupa. Ljubavno aktivan čovjek je pun žara da služi Bogu, budući Ga je on prepoznao kao Oca i Stvoritelja od vječnosti, kao najsavršenije Biće, od Kojeg se on sam spoznaje ljubljen. I zato će Ga on služiti cijelim srcem i cijelom dušom, čak i kada to nije prepoznatljivo na van. Ali jedno on neće propuštati, bližnjima ukazivati na Njega, i nastojati ih potaknuti na vjeru u Njega... Jer, tko sam vjeruje, želi i bližnjega dovesti do toga da se kao dijete preda Ocu. I zato će on uvijek, što on sam zna, dostavljati bližnjima. Ovo znanje je potpuna Istina i povećava se sa porastom Ljubavne aktivnosti. Razumsko znanje se naprotiv predaje dalje profesionalno, a to je gotovo uvijek povezano sa zemaljskim interesima. Ljubav daje bez traženja naknade, a tko takvu traži, ne stoji u Ljubavi, nego samo u zvanju... Od svoga razumskog znanja on postiže korist, a Ljubav istom postavlja tek na drugo mjesto. A ovo znanje neće donijeti mnogo blagoslova, ono iznova potiče jedino na razumsku aktivnost, no srce ostaje netaknuto i ne upoznaje blaženstvo primanja Istine. Jer, znanje može biti Istina, no bez Ljubavi nije prepoznata kao takva. Stoga kao prvu njegujte Ljubav, a ono što vam je onda ponuđeno kao znanje, razdjeljujte iznova u Ljubavi... Tek onda se vaše znanje umnožava, i ostaje vaša duhovna svojina, koja je neprolazna, i u onostranom kraljevstvu vas osposobljava za usrećujuću aktivnost, te iznova priprema blaženstvo.

AMEN

Reconhecer a verdade e utilizá-la no amor....

Não é o conhecimento do homem que o torna feliz, mas a utilização do conhecimento, porque o amor é necessário para isso e só o amor tem um efeito feliz. E assim o homem pode certamente possuir conhecimentos sem viver no amor. Mas então é apenas conhecimento intelectual puro, adquirido através do estudo, através de uma reflexão ávida sobre problemas que certamente chegam ao território espiritual mas que só podem ser chamados de conhecimento espiritual quando o ser humano foi ensinado pelo espírito dentro de si mesmo através de uma vida de amor. Ter absorvido extensos conhecimentos ainda não garante a sua posse, pois o que foi adquirido através da actividade intelectual é tão transitório como todo o conhecimento terreno, mesmo que tenha conteúdo espiritual. É um conhecimento morto que já não tem efeito vivificante na terra e está completamente perdido no além. Só o amor desperta a carta para a vida, só o amor dá compreensão pelo conhecimento espiritual, e só o amor faz esse conhecimento feliz.... Mas o amor dá constantemente aquilo que o faz feliz, a fim de também fazer felizes os outros seres humanos. O conhecimento, contudo, só fará as pessoas felizes se for recebido com um coração amoroso....

A partir disto os humanos podem ver que só o amor determina o grau de conhecimento que as pessoas têm, pois mesmo que uma pessoa amorosa ainda não tenha conhecimento, compreenderá imediatamente se este lhe for apresentado. O amor reconhece a verdade e o amor também a utiliza.... Quem tem a verdade certa não pode deixar de a transmitir, porque o amor o impele a fazê-lo, mas também tem de estar apaixonado para a ter reconhecido como verdade. No entanto, o ser humano também pode defender um conhecimento que não corresponde à verdade, mas então deve dar a si próprio uma resposta sem receio à pergunta: Até que ponto estou disposto a amar?.... E esta resposta é também a medida da verdade do que ele representa. Uma pessoa carinhosa está cheia de vontade de servir a Deus porque O reconheceu como Pai e Criador desde a eternidade, como o Ser mais perfeito por Quem ele próprio sabe ser amado. E, portanto, servi-lo-á de todo o seu coração e alma, mesmo que não seja reconhecível externamente. Mas há uma coisa que ele não deixará de fazer, apontar-lhe os seus semelhantes e procurar persuadi-los a acreditarem n'Ele.... Pois aquele que acredita em si mesmo também quer persuadir o seu semelhante a entregar-se ao Pai como uma criança. E, portanto, transmitirá sempre ao seu semelhante aquilo que ele próprio conhece. Este conhecimento é verdade total e aumenta com o aumento da actividade amorosa. O conhecimento intelectual, por outro lado, é transmitido profissionalmente, e isto está sobretudo ligado a interesses terrestres. O amor dá sem exigir pagamento, mas aquele que o exige não está apaixonado, mas apenas em ocupação..... Ele faz uso dos seus conhecimentos intelectuais e apenas coloca o amor em segundo lugar. E este conhecimento não trará muita bênção, apenas estimulará novamente a actividade intelectual, mas o coração permanece intocado e não conhece a bem-aventurança de receber a verdade. Pois o conhecimento pode ser verdade, mas sem amor não será reconhecido como tal. Portanto, primeiro cultive o amor, e qualquer que seja o conhecimento que depois lhe seja oferecido, partilhe-o novamente no amor. Só então o seu conhecimento aumentará e permanecerá como sua propriedade espiritual, o que é eterno e lhe permite ser feliz no reino do além e prepará-lo novamente para a felicidade._>Ámen