• Back

BESMRTNOST DUŠE.... POGREŠNI NAUK....

Vama je potrebno istinsko razjašnjenje, jer pogrešna (obmanuta) učenja zatamnjuju vaš duh i daju vam krivu sliku o Mojoj stvaralačkoj volji i o Mom stvaralačkom Duhu, ne dopuštaju prepoznati ni Moju Ljubav, ni Moju mudrost, i tako vas sprječavaju da zapalite u vašem srcu Ljubavni plamen, koji vas približava Meni. Pogrešna učenja mogu dovesti do pomanjkanja (odsustva) vjere, pogrešna učenja mogu uništiti svu vjeru, ako ona nisu ispravljena, i stoga vam Ja uvijek iznova želim dati jasnoću zbog vas samih, koji pak možete postati blaženi jedino kroz vjeru i Ljubav.

Čemu bi vam trebao poslužiti nauk koji dovodi u pitanje besmrtnost duše? Duša je nešto duhovno, dok je tijelo materija.... tijelo zasigurno može umrijeti, odnosno uminuti i raspasti (rastvoriti, otopiti) se u svojoj supstanci, ali duša, duhovno, je besmrtna, ona mora opstati (nastaviti postojati), samo izmiče tijelu, čim je ono izvršilo svoj zadatak kao omot (ovoj) duše na Zemlji. Ona napušta izvanjsku materijalnu formu, da svoj razvojni put nastavi u duhovnim sferama, odnosno dođe do sve veće zrelosti, ako je postigla određeni stupanj zrelosti na Zemlji, ili pak, ako je zemaljski hod za nju bio bezuspješan, u stanje potpune nezrelosti, ovisno o njenoj volji, da ustraje u istom stanju, ili da propadne u tamu, ali uvijek u sferama koje treba shvatiti izvan zemaljsko-materijalnog svijeta. Za dušu tako zaista postoji mrtvo stanje, pod kojim međutim, ne treba razumjeti uništenje (brisanje), nego jedino stanje potpunog odsustva svjetla i snage, stanje nemoći, ali uvijek sa svjesnošću postojanja. Duša nikada ne gubi svijest o postojanju, samo za nju ono može biti oličenje blaženstva, kao međutim i neizrecivih mučenja, uvijek primjereno načinu života kojeg je čovjek vodio na Zemlji. Stoga život duše odgovara životu u tijelu na ovoj Zemlji. Djela tijela tako određuju sudbinu i prebivalište duše nakon smrti, a dan smrti je za čovjeka dan Suda, poslije kojega će ona uskrsnuti u život u svjetlu, ili u mraku.... Duša je nešto duhovno, što baš nikada ne može prestati postojati, što ne može niti privremeno biti izbrisano (uništeno, ugašeno), nego uvijek i vječno živi, samo što postojanje u mraku ne može biti nazvano životom, nego je duhovna smrt, međutim, ne može se govoriti ni o stanju mirovanja (sna). Mirovanje do Dana Suda je pogrešna predodžba, jer duše koje su neaktivne, to su jedino na vlastitu muku, dok je aktivnost istinski život duše, što međutim zahtijeva izvjestan stupanj zrelosti, kojeg duša može lako postići na Zemlji, ako je dobre volje. Duše prebivaju u duhovnom kraljevstvu, a ipak mogu uvijek biti u blizini Zemlje, samo što se nalaze izvan materijalnog svijeta, dakle više nisu vezane u materijalnoj formi, nego su slobodna duhovna bića, ako su ispunjena svjetlom, u suprotnom su još svezana bića, u stanju tame, jer potpuni nedostatak snage za njih znači sputanost. No duša nikada ne može umrijeti, jedino izmiče tijelu, koje je time dokončalo svoj zemaljski život.

AMEN

Immortality of the soul.... Falsa Doutrina....

Precisas de um esclarecimento adequado, pois os ensinamentos mal orientados escurecem o teu espírito e dão-te uma impressão errada da vontade do Meu Criador e do Meu espírito criativo, não permitem que o Meu amor e a Minha sabedoria sejam reconhecidos e assim impedem-te de acender a chama do amor nos teus corações que te aproxima de Mim. Os falsos ensinamentos podem levar à falta de fé, os falsos ensinamentos podem destruir toda a fé se não forem corrigidos, e por isso quero dar-vos repetidamente esclarecimentos para vosso próprio bem, que, afinal de contas, só podem tornar-se felizes através da fé e do amor.

De que lhe serviria um ensino que questionasse a imortalidade da alma? A alma é algo espiritual, enquanto que o corpo é matéria.... o corpo pode de facto morrer, isto é, morrer e dissolver-se na sua substância, mas a alma, a espiritual, é imortal, tem de permanecer, só escapa do corpo assim que este tenha cumprido a sua tarefa como cobertura para a alma na terra. Deixa a forma externa material para continuar o seu curso de desenvolvimento nas esferas espirituais, ou seja, para atingir uma maturidade cada vez maior se tiver atingido um certo grau de maturidade na terra, ou para permanecer no mesmo estado de completa imaturidade se o seu curso terrestre não tiver tido êxito, dependendo da sua vontade, ou para se afundar na escuridão, mas sempre em esferas que devem ser compreendidas fora do mundo material-material-terrestre. Assim, existe certamente um estado morto para a alma, mas isto não deve ser entendido como sendo extinto, mas apenas um estado de completa ausência de luz e impotência, um estado de impotência, mas sempre com a consciência da existência. A alma nunca perde a consciência da existência, só pode ser o epítome da beatitude para ela, mas também de agonias indizíveis, sempre de acordo com o modo de vida que o ser humano conduziu na terra. Assim, a vida da alma corresponde à vida na carne sobre esta terra. As obras da carne determinam portanto o destino e o lugar de residência da alma após a sua morte, e o dia da morte é o dia mais recente para o ser humano, após o qual ele subirá à vida na luz ou na escuridão.... A alma é algo espiritual que nunca pode deixar de ser, que também não se extingue temporariamente, mas vive sempre e para sempre, excepto que uma existência na escuridão não pode ser chamada vida, mas é uma morte espiritual, mas também não se pode falar dela como um estado de descanso. Descansar até ao último dia é uma ideia errada, pois as almas que estão inactivas só o são para o seu próprio tormento, enquanto que a actividade é a verdadeira vida de uma alma que, contudo, requer um certo grau de maturidade que a alma pode facilmente alcançar na terra se for de boa vontade. As almas habitam no reino espiritual e no entanto podem estar constantemente próximas da terra, só que estão fora do mundo material, portanto já não estão ligadas de forma material, mas são seres espirituais livres se estiverem cheias de luz, por outro lado ainda estão ligadas, no estado de escuridão, porque a total falta de força significa um grilhão para elas. No entanto, a alma nunca pode morrer, apenas escapa do corpo, que assim terminou a sua vida terrestre...._>Ámen