• Back

TRADICIONALNA VJERA.... FORMALNA VJERA.... OBMANJUJUĆA UČENJA

Izuzetno je težak posao promjeniti ljudsku tradicionalnu vjeru, formalnu vjeru, u živu vjeru, pošto oni još ne razumiju riječ ‘vjera’. Oni su riječ prihvatili tradicionalno bez da su svjesni njezinog stvarnog dubokog značenja i radije prianjaju uz vanjske prakse/ceremonije i običaje nego uz srž koja sačinjava Kristovo učenje.

Oni su može biti zaista slušali sa svojim ušima sve što ima veze s Isusom Kristom Božanskim Iskupiteljem i to znanje su opisali sa riječju ‘vjera’. Oni time jedino misle da tom znanju ne prigovaraju ili ga odbacuju kao nevjerojatnog. Ali niti su istraživali pojedinosti Kršćanskog učenja niti su uopće svjesni značenja djela Spasenja. Iz tog razloga se suzdržavaju formirati mišljenje o onome što su bili podučeni što je, međutim, nužno kako bi postigli živu vjeru, to jest, stekli unutarnje uvjerenje u svaku religijsku doktrinu.

Ali jedino živa vjera može voditi do vječnog života, pošto su svakojake vrste formalne vjere neodgovarajuće za transformaciju duše. A sve je formalna vjera sve dok osoba nije svladana dubokom žudnjom za čistom istinom. Pošto ga jedino ova žudnja potiče razmišljati o pruženom/saopćenom duhovnom znanju što je onda (po)praćeno sa unutarnjim uvjerenjem ili svjesnim odbijanjem ako to unutarnje uvjerenje, ili živu vjeru, ne može pronaći. I ovo izdvajanje pogrešnog od pravilnog se mora dogoditi. Greška/zabluda se mora odvojiti od istine jer inače ljudi ne mogu pronaći ispravan koncept o Bogu, Čija suština je takvog savršenstva da sve što o Njemu svjedoči također mora biti savršeno. Međutim, lažna učenja nikad neće otkriti Božju suštinu već će zauvijek odražavati iskrivljenu sliku Božju.

Ali sve dok ljudi koji žele podučavati druge ljude.... (8 Kolovoz 1949) sami ne znaju razliku između formalne i žive vjere, sve dok oni sami nisu stekli znanje o istini, upravo tako što su uz Božansku pomoć formirali mišljenje ostvarujući time živu vjeru, oni također neće prenijeti živu vjeru novajlijama/studentima. Ovo objašnjava zašto nebrojeni ljudi mogu sebe itekako nazivati religioznima a ipak su od toga daleko udaljeni.... zašto je greška/zabluda široko rasprostranjena a za istinu postoji samo neznatan interes, zašto ljudska bića puno toga prihvaćaju kao istinu što bi, uz iskrenu volju, zasigurno prepoznali kao grešku/zabludu. Ali oni se drže tradicije, oni generacijama, ne razmišljajući i bez rezerve, nastavljaju prihvaćati ista iskrivljena učenja koja su ljudima inicijalno bila dana od strane Isusa Krista u njihovoj najčišćoj formi i koja su jedino postala zamračena i iskrivljena uslijed nedostatka vlastitog razmišljanja u ljudi i tako su skretanja/odstupanja bila zanemarivana. Međutim, ljudi su postali obavezni bezuvjetno prihvatiti religijsku dogmu, tako da se nisu osjećali odgovornima i tako je njihova vjera postala rastuće nefleksibilna/nepopustljiva a mrtva vjera ne može rezultirati u duhovnom napretku.

Pažnja ljudi treba biti skrenuta na njihovo beživotno stanje, i tako živa vjera treba biti neprestano propovijedana. Oni moraju biti obaviješteni kako sebe ne mogu nazivati vjernicima sve dok jedino prihvaćaju tradicionalno usvojeno duhovno znanje bez da su ga učinili svojim vlastitim, i na taj način su ga sposobni podržati najdubljim uvjerenjem a ne samo svojim usnama, i da to također zahtjeva intelektualnu kontemplaciju. Onda će veo pasti sa njihovih očiju, onda će srce i intelekt povremeno odbiti prihvatiti nešto, i jedino onda će istina biti nagovještena/obznanjena, što će onda čovjeka obradovati i pretvoriti ga u vjernog pristalicu. I onda će ljudsko biće biti sposobno aktivno vjerovati i sebe je oslobodilo od formalnosti, jedino onda njegova duša može sazrijeti i jedino onda on može biti pripadnik Crkve koju je Isus Krist utemeljio na Zemlji.

AMEN

La fe tradicional - La fe de forma - Herejías

Es un trabajo sumamente difícil traslada a los hombres de la fe tradicional, de la fe de formas, en la fe viva, pues aún no están en claro sobre la palabra "fe", ellos han recibido la palabra tardicionalmente, sin que sepan realmente el profundo significado y se apegan más bien a usos exteriores y ceremonias, que al núcleo que forma la Doctrina de Cristo. Cierto que ellos han acogido todo lo que tiene relación con Jesucristo, como el Salvador divino, con los oídos, y a ese conocimiento lo denominan con la palabra "fe". Bajo eso compreden que ellos no se rebelan contra ese saber o que lo niegan como inversímil. Pero ni han penetrado en detalle en la Doctrina cristiana ni son conscientes en suma del significado de la Obra Redentora, es decir un parecer mental a eso que les fue enseñado, lo omiten por completo, pero el que es necesario para poder creer vivamente, es decir, de obtener la convicción interior para toda doctrina de fe.

Únicamente la fe viva puede llevar a la vida eterna. Pues cualquier fe de forma es inapta para la transformación del alma. Y una fe de forma es todo, mientras el hombre no este lleno del profundo anhelo o aspiración a la Verdad pura. Pues ese anhelo es el que en primer lugar la motiva a la reflexión sobre ese idearío que le transmiten, porque depués sigue la convicción interior o un consciente rechazo de eso, para lo cual no le hace que aporte la convicción, es decir la fe viva.

Y esa separación de lo verdadero de lo falso tiene que tener lugar. El error tiene que ser separado de la Verdad, de lo contrario los hombres no pueden hacerse ninguna idea justa de Dios, Cuyo Ser es tan perfecto que todo también que da testimonio de Él tiene que ser perfecto. Dotrinas deformadas jamás dejarán que se reconozca el Ser de Dios, sino que siempre reproducirán una caricatura de Dios.

Pero mientras quieran los hombres enseñar a sus semejantes, los que ellos mismos no conocen la diferencia entre la fe de forma y la fe viva, mientras esos hombres no se hagan proporcionado ellos mismos el conocimiento de la Verdad, precisamente tomando un parecer por medio de la reflexión, con el apoyo divino, es decir, que hayan llegado a la fe viva, tampoco llegarán a la verdadera fe a los que educan enseñndo. Y esta es la explicación para eso, de que innumerables hombres se llaman ciertamente fieles y, sin embargo, están muy lejos de serlo y, que, por esa está tan extendido el error y la Verdad no halla buena acogida, de que los hombres toman muchas cosas por Verdad, lo que muy bien reconocerían como error en seria voluntad. Pero ellos no atienen a la tradición, se apropian sin reflexionar y sin escrúpulos de las mismas enseñanzas deformadas a través de generaciones, las que en su origen fuerno dadas a los hombres por Jesucristo en la forma más pura y que sólo de ese modo pudieron sufrir enturbiamiento y alteración, porque se eliminó el propio pensar y de ese modo no tuvieron el desvío en cuenta además se les hizo también a los hombres la obligación de aceptar sin condición la doctrina del dogma, de tal modo que se sentían dispensados de toda responsabilidad y de ese modo la fe se hizo cada vez más rígida y a una fe muerta no puede aportar ningún progreso espiritual.

A los hombres se les debe llamar la atención sobre su estado muerto, y por eso se tiene que predicar siempre la fe viva, se les tiene que sugerir y hacer comprensible que no pueden llamarse fieles, mientras sólo reconozcan la ideología tradicional que han asumido y recibido sin embargo no la han tomado en posesión, es decir no sólo con la boca, sino que con la más íntima convicción puedan reprensetarla y que para ello es necesario una exposición mental. Entonces caerá el velo ante sus ojos, entonces rehusará el corazón y el entendimiento en aceder a algo, y entonces saldrá a la vista la Verdad, la que ahora hace feliz a los hombres y los hará representantes aplicados. Y entonces el hombre puede creer vivamente y se habrá liberado de toda forma exterior, después primero puede madurar su alma y ser él un miembro de la Iglesia que Jesucristo ha fundado en la tierra.

Amén