• Back

LJUBAV - SILA KOJA IZGRAÐUJE.... NELJUBAVNOST - SILA KOJA RAZARA....

Najjaca pokretacka sila na Zemlji trebala bi biti Ljubav …. no ako je pohlepa, koja proizlazi iz samoljublja, veca od Ljubavi, covjek promašuje smisao svog zemaljskog života, i njegovo utjelovljenje na Zemlji ne donosi mu duhovni uspjeh. Stoga se covjeku ne može dovoljno ozbiljno propovjedati Ljubav, koja je jedina svrha njegovog zemaljskog života, jer postojanje kao covjek samo je jedna kratka faza u evoluciji duhovnoga ka gore, koja medutim isto tako može i upropastiti beskrajno dugo vrijeme razvoja prije toga, ako si covjek u slobodi volje Božanski zakon Ljubavi ne ucini glavnim principom njegovog zemaljskog putovanja.

Zapovijed Ljubavi ljudima uvijek mora biti predstavljena kao Božanska zapovijed, tako da ju poštuju i po njoj žive. No ako nije poštivana, covjek postupa suprotno Božanskom redu, a to se uvijek jasno odražava. Sve ispada iz ravnoteže reda na uštrb samih ljudi koji živ(otar)e bez Ljubavi. Jer prividan red vanjskih životnih uvjeta održavan je samo putem pojacane neljubavnosti, koja ce uvijek nanositi štetu bližnjemu, samom covjeku ili njegovom posjedu.

Svo razmišljanje, sav govor i postupanje, u kojima je odsutna Ljubav, imati ce štetne posljedice za dušu i tijelo onoga koji živi bez ljubavi …. a istovremeno ce usmjereno protiv bližnjega i njemu nanositi štetu pa dakle ubijati Ljubav, a ne buditi Ljubav …. Jer, svaka ne-ljubavnost pokretacka je sila koja ima razorno djelovanje, suprotno Ljubavi koja je u sebi sila koja izgraduje i održava …. Jer ona je Božanska, a sve Božansko oživljavajuca je sila, s druge strane ne-Ljubav je nasuprotna sila koja vodi smrti ….

Covjek, stvorenje pocetno u neznanju, na pocetku svog zemaljskog života stoga mora biti doveden do znanja o blagoslovu Ljubavi, kao i o ne-Ljubavi koja donosi propast …. On mora bit poducen i Ljubav mu mora biti predstavljena kao nešto vrijedno stremljenja na Zemlji. I ako se ogriješi o zapovijed Ljubavi mora na sebi osjetiti posljedice ne-Ljubavi.

Stoga se Bog nikada nece uplitati hendikepirajuci, tj. zaustavljajuci kad ljudi lišeni svake Ljubavi izvršavaju djela koja krše sav Božanski red, jer Ljubav se mora vježbati dobrovoljno, tako da covjekova volja ne može biti obrezana kako bi on na rezultatima njegovog Ljubavi lišenog postupanja, govorenja i razmišljanja naucio spoznati kako se daleko udaljio od vjecnog reda, i kako bi sam od sebe stremio nazad …. kako bi se u slobodnoj volji preobrazio u Ljubav.

I stoga niti razorno djelovanje nije oslabljeno od strane Boga, i zato na Zemlji može biti samo stanje najvece potrebe i tjelesnih teškoca, ako je Ljubav medu ljudima nestala …. Kao što i Ljubavno djelovanje ublažava najvecu patnju i ljudima pokazuje ispravan pravac za uspostavljanje sredenih životnih uvjeta, samo ako su ovi voljni za djelovanje u Ljubavi. Jer nesebicno Ljubavno djelovanje cini cuda ….

A gdje je ne-Ljubav u najvecoj mjeri prouzrocila razaranje, tamo Ljubavno djelovanje može stvoriti potpunu ravnotežu, i ljudi koji su si zakon Ljubavi ucinili temeljnim zakonom živjeti ce u redu, kao što je Božja volja. No samo Ljubav ponovo uspostavlja taj red, jer jedino ona je sila koja stvara, oživljava i održava, jedino ona je sila koja blagoslivlja i cini sretnim i covjeka privodi njegovom krajnjem cilju …. Jedino ona donosi uspjeh radi kojega covjek živi na Zemlji …. On se razvija ka gore, približava se Bogu, Koji je vjecna Ljubav, i njegova duša se sjedinjuje s Njim putem Ljubavi ….

AMEN

Liefde is opbouwende kracht - Liefdeloosheid is verwoestende kracht

De sterkst drijvende kracht op aarde moet zijn de liefde. Als echter de hebzucht, die voortkomt uit eigenliefde, groter is dan de liefde, bereikt de mens het doel van zijn aardse leven niet en zijn belichaming op aarde levert hem geen geestelijk resultaat op. En daarom kan aan de mens niet ernstig genoeg de liefde worden verkondigd, die het enige doel in zijn aardse leven is. Want het bestaan als mens is maar een korte fase in de positieve ontwikkeling van het geestelijke, die echter ook de eindeloos lange tijd van de ontwikkeling tevoren teniet kan doen, als de mens in vrijheid van wil zich niet de goddelijke wet van liefde tot basisprincipe van zijn aardse leven maakt. Het gebod van de liefde moet steeds weer als goddelijk gebod aan de mensen worden voorgehouden, opdat ze dit in acht nemen en ernaar leven. En als het dus veronachtzaamd of geringschat wordt, handelt de mens in strijd met de goddelijke ordening en dit heeft steeds een duidelijk herkenbare uitwerking. Alles treedt buiten de harmonie van de ordening, tot leedwezen van de mensen zelf, die zonder liefde voortleven. Want zelfs een schijnbare ordening van uiterlijke levensomstandigheden wordt alleen door vergrote liefdeloosheid in stand gehouden, die steeds schade zal aanrichten voor de medemensen, aan hem zelf of aan diens bezit.

Al het denken, spreken en handelen, waarin geen liefde is, zal nadelige gevolgen hebben voor ziel en lichaam van diegene, die zonder liefde voortleeft. Maar het zal tegelijkertijd, als tegen de naaste gericht, ook deze schade berokkenen, en dus liefde dodend, maar niet liefde opwekkend zijn. Want elke liefdeloosheid is een drijvende kracht, die een verwoestende uitwerking heeft, in tegenstelling tot de liefde, die in zich een kracht is, die opbouwt en behoudt. Want ze is goddelijk en al het goddelijke is leven gevende kracht. Dus de liefdeloosheid, als volledig het tegengestelde, is een kracht, die naar de dood leidt.

Het vooreerst onwetende wezen, de mens bij het begin van zijn weg over de aarde, moet daarom in kennis worden gesteld van de zegen van de liefde, evenals van de verderf brengende liefdeloosheid. Hij moet worden voorgelicht en de liefde moet hem als het meest waardevolle om na te streven op aarde worden voorgesteld. En als hij tegen het gebod van de liefde zondigt, moet hij bij zichzelf de uitwerking van de liefdeloosheid ondervinden. Daarom zal God nooit en te nimmer verhinderend ingrijpen, als de mensen helemaal zonder enige liefde handelingen volbrengen, die tegen iedere goddelijke ordening zondigen, want de liefde moet vrijwillig worden beoefend en dus kan de wil van de mens niet beknot worden, opdat hij aan de uitwerkingen van zijn liefdeloos handelen, spreken en denken leert inzien, hoe ver hij zich van de eeuwige ordening heeft verwijderd en vanzelf zijn weg terugzoekt, opdat hij in vrije wil zal veranderen tot liefde.

En daarom wordt ook de verwoestende uitwerking niet afgezwakt van God uit en kan er vandaar alleen een toestand van de grootste nood en lichamelijk kwelling op aarde zijn, wanneer de liefde onder de mensen is verdwenen, zoals echter ook het werkzaam zijn in liefde het grootste leed lenigt en de mensen de juiste weg toont om ook geordende levensomstandigheden tot stand te brengen, als ze maar bereid zijn om in liefde werkzaam te zijn. Want onbaatzuchtig werkzaam zijn in liefde brengt wonderen tot stand. En waar de liefdeloosheid in grote mate vernieling heeft veroorzaakt, daar kan het werkzaam zijn in liefde volledige compensatie verschaffen en de mensen, die zich de eeuwige wet van liefde tot grondbeginsel maken, zoals het Gods Wil is, zullen in de ordening leven. Maar alleen de liefde herstelt deze ordening, want zij alleen is de kracht die schept, die levend maakt en behoudt. Zij alleen is de kracht die gelukkig maakt en de mensen naar hun einddoel voert. Zij alleen levert hen resultaat op, terwille waarvan de mens op aarde leeft. Hij ontwikkelt zich positief, hij komt nader tot God, Die de eeuwige Liefde is, en zijn ziel verenigt zich met Hem door de liefde.

Amen