• Back

DUHOVNO PREPOROĐENJE....

Duhovno preporođenje je svrha ljudskog bića na Zemlji, inače će duša također biti bez života kada tijelo umre, ali pošto je ona besmrtna ona ne može u cjelosti iščeznuti. Duhovno preporođenje naznačava život za dušu, ali život za dušu bez duhovnog preporođenja je nemoguć. Međutim, ljudsko biće će biti duhovno preporođeno kada traži kontakt sa duhovnim carstvom po svom vlastitom nahođenju. Ljudska duša više nije zadovoljna sa tjelesnim životom, ali ona isto tako ne može pronaći ispunjenje njezine žudnje u zemaljskom svijetu i teži spram carstva kojem ona uistinu pripada, i zavisno o iskrenosti njezine volje ljudsko biće će biti preporođeno prije ili kasnije. Dobro-dušna aktivnost je apsolutno nužna za postizavanje duhovnog preporođenja, pošto ova oživljava duh osobe. Kroz akcije Ljubavi uspavana duhovna iskra unutar duše ujedinjuje se sa vječnim Ocem-Duhom, ona postaje aktivna, a aktivnost je život.... Ako, kroz njegova djela Ljubavi, ljudsko biće daje duhovnoj iskri unutar sebe priliku postati aktivna, on će postati duhovno preporođen i više ne može sići u stanje smrti. Jednom kada je duh probuđen on njega neće nikada zanemariti, on će neprestano utjecati na njegovu okružujuću čahuru, to jest, duh će vršiti utjecaj na dušu i kroz nju također na tijelo ljudskog bića, nagoneći ga na dobro-dušne akcije i pri tome unapređujući dušin viši razvoj. Duhovno preporođenje ne može biti intelektualno postignuto, niti volja niti riječi ga ne mogu proizvesti, jedino volja koja je pretvorena u djelovanje rezultira u njemu, i ove akcije trebaju biti djela nesebične Ljubavi za druge ljude. Čovjekov duh će jedino oživjeti kroz Ljubav, on će se jedino pokrenuti na djelovanje kroz djela Ljubavi, i time jedino kroz Ljubav može duša postići vječni život, koji je posljedica duhovnog preporođenja. Ali svatko tko ima Ljubav živi u neprestanom kontaktu sa Vječnom Ljubavlju, i time će vječni Otac-Duh također neprestano vršiti utjecaj na duhovnu iskru u ljudskom biću.... Vječna Ljubav će privući k Sebi ono što stremi sebe oblikovati u Ljubav.... I onda više neće biti smrti za dušu.... Onda će tamo jedino biti život, to jest neometana aktivnost u snazi i svjetlu; onda je okov smrti bio otklonjen, onda će smrt biti pobijeđena....

Otud se duhovno preporođena osoba neće nikada bojati smrti njegova tijela budući njegova duša poznaje prolaznost svih zemaljskih stvari baš kao i besmrtnost svega u duhovnom carstvu, ona se ne boji njezine zemaljske smrti budući je njezin vječni život zajamčen. Ona nije da samo vjeruje u dušin život nakon smrti tijela nego je postala sigurna u njega, budući je podučena od strane oživljenog duha, budući znanje koje prima od duha rezultira u vrlodubokom uvjerenju.... Otud je njezina vjera postala nepokolebljiva budući nosi dokaz unutar sebe same.... probuđenog duha, koji je dio vječnog Oca-Duha. Duhovno preporođeno ljudsko biće nema daljnjih dvojbi po pitanju duhovnog znanja, budući djelovanje Duha unutar njega također uključuje uvijek-rastuće razumijevanje, prepoznavanje Vječnog Božanstva i Njegove vladavine i aktivnosti, baš kao i znanje o Božjem vječnom planu Spasenja.... Njegovo priopćeno znanje nije tek vjera, pošto je mudrost onog što mu je predstavljeno tako očigledna u očima duhovno preporođene osobe da on ne treba daljnjeg dokaza nego je potpuno uvjeren u njezinu Istinu, koju on sada može zvati svojim vlastitim mentalnim konceptom budući su je njegovo srce i razum apsorbirali. Prema tome duhovno preporođena osoba više ne treba tražiti, kroz Ljubav je on pronašao ono što traži. Time je Ljubav ključ do mudrosti, a mudrost je znanje koje se podudara sa Istinom, koja zrači iz i vodi nazad u duhovno kraljevstvo....

Međutim ljudsko biće može jedino biti preporođeno u duhu ako njegova duša zanemari tijelo i jedino stremi oživjeti duh koji se, time, čak ako je nesvjestan uspjeha, odriče onog što tijelo žudi po vlastitom nahođenju, kako bi to dao onima koji trpe nedaću i u potrebi su za duhovnom ili svjetovnom pomoći. Davati svjetovna dobra poradi nesebične Ljubavi će mu donijeti duhovno bogatstvo. Međutim, radjeljivanje duhovnog bogatstva će rezultirati u ogromnom rastu unutar njega samoga, budući Božji Duh onda može djelovati u ljudskom biću bez ograničenja, On će dati Istinu, koja predstavlja vječni život.... Život, međutim, jeste neometana aktivnost.... Duhovno preporođena osoba više ne može biti neaktivna, nego će onda marljivo raditi za kraljevstvo Božje.... on će uzeti dijela u Kristovom činu Spasenja za grešne (zabludjele) duše na Zemlji, budući duh unutar njega ne počiva, poput njegovog vječnog Oca-Duha on je uvijek i zauvijek aktivan.... I time duhovno preporođenje će uvijek rezultirati u tome da ljudsko biće osjeća nagonjenje raditi za duhovno kraljevstvo. On će malo zamjećivati svjetovni život i neprestano će držati njegovu pažnju fokusiranu na duhovni život u znanju o njegovoj važnosti i u žudnji da pomogne gdje nedostaje razumijevanja. Budući duhovno preporođena osoba zna o tami na Zemlji, o nedostatku snage u ljudima koji pridaju previše važnosti svjetovnom životu. On zna o dušinoj nedaći, o njihovoj duhovnoj smrti čak na Zemlji i jednog dana u vječnosti, gdje su oni daleko više svjesni njihova bespomoćna stanja, gdje je to za njih jedno stanje agonije i duša više ne može biti pomognuta ako nastavi odbacivati svaki savjet kako je to bila učinila na Zemlji. Duhovno preporođeno ljudsko biće je svjesno njegove misije i slijediće je sa Ljubavlju i gorljivošću. On zrači svjetlo, i dobro za njega koji nije sablažnjen ovim svjetlom.... dobro za njega koji zamjeti osobu koja mu želi donijeti svjetlo, koji njega također žudi probuditi u život.... Duhovno preporođenje može biti prepoznato od strane svakoga tko je duhovno orijentiran, budući je istinska mudrost prepoznatljiva od strane svake voljne osobe, jer gdje je volja tamo snaga duha biva aktivirana.

Neka vaš duh oživi i vi ste postigli cilj na Zemlji koji vam je bio dan u početku. Čim duša sebe razdvoji od tijela vi ćete ući u duhovno kraljevstvo sa bogatstvom snage i znanja, i sve što ćete ostaviti iza sebe je nezrela materija koja još nije sebe produhovila na Zemlji.... Ali vi sami ćete ući u oblast blaženih duhova u slobodnom stanju i ništa vas neće odvraćati od toga da aktivno oblikujete i stvarate, jer Ljubav u vama će vas poticati da to činite i uzrokovati stanje blaženstva u vama koje ste vi nesposobni pojmiti na Zemlji. Budući ćete biti u stanju sjediniti se sa vječnim Ocem-Duhom Koji će privući Njegovu djecu k Sebi sa gorućom Ljubavlju da ih učini vječno sretnima.

AMEN

Renascimento do Espírito....

O renascimento espiritual é a meta do homem na Terra, senão a alma também está sem vida quando o corpo morre, mas não pode perecer completamente, porque é imortal. O renascimento espiritual significa vida para a alma, mas uma vida da alma sem a primeira é impossível. Mas o ser humano renasce espiritualmente se procura contato com o reino espiritual a partir de dentro. Então a vida do corpo não é mais suficiente para a alma do ser humano, ele também não encontra a realização do seu desejo no mundo terreno, mas luta pelo reino ao qual realmente pertence e, dependendo da seriedade da sua vontade, o ser humano renasce em um tempo mais curto ou mais longo. Para o renascimento do espírito é absolutamente necessário trabalhar no amor, pois isso desperta o espírito no ser humano para a vida. Por meio da atividade amorosa, a centelha espiritual adormecida na alma entra em contato com o eterno Pai-Espírito, e torna-se ativa, e a atividade é a vida.... Se o ser humano dá a centelha espiritual dentro dele a oportunidade de se tornar ativo através da atividade do amor, ele também já renasce no espírito, e então não pode mais afundar de novo no estado de morte, pois o espírito, uma vez desperto, nunca mais o deixará ir, afeta constantemente a cobertura que o envolve, isto é, influencia a alma e através dela também o corpo do ser humano e o impulsiona para a atividade do amor e com isso para o desenvolvimento ascensional da alma. O renascimento espiritual não pode ser alcançado intelectualmente, nem a vontade nem as palavras podem realizá-lo, mas apenas uma vontade posta em ação o realiza, e tais atos devem ser obras de amor altruísta ao próximo. Somente através do amor o espírito no ser humano desperta para a vida, somente através da atividade amorosa entra em ação, e assim a alma só pode alcançar a vida eterna através do amor, que é o resultado do renascimento do espírito. Mas quem tem amor também vive em contato constante com o amor eterno, e assim o Pai-Espírito da eternidade também afetará constantemente a centelha espiritual no ser humano.... atrairá para si o amor eterno que se esforça para se formar em amor.... E então não haverá mais morte para a alma.... Depois só há vida, ou seja, actividade ininterrupta em força e luz; depois a grilha da morte é solta, depois a morte é vencida.... E assim um renascido espiritualmente nunca temerá a morte corporal, pois a sua alma sabe da transitoriedade de todas as coisas terrenas, bem como da imperecibilidade daquilo que pertence ao reino espiritual, não teme a morte terrena, porque a vida eterna é certa para ela. Não só acredita na vida da alma após a morte do corpo, mas tornou-se uma certeza firme para ela porque o espírito despertado para a vida a ensina, porque lhe transmite conhecimento que lhe dá a mais profunda convicção..... Sua fé, portanto, tornou-se inabalável, pois ela traz em si a prova.... do espírito despertado nela, que é parte do eterno Pai-espírito. Se o ser humano renasce no espírito não há mais dúvidas no seu relacionamento espiritual, pois o funcionamento do espírito nele é também o poder crescente do conhecimento, o reconhecimento da Deidade eterna e o conhecimento do seu reinado e funcionamento e também o conhecimento do plano eterno de Salvação de Deus..... É o conhecimento que lhe é transmitido, não apenas a fé, pois a sabedoria do que lhe é oferecido está tão claramente diante dos olhos dos renascidos espiritualmente que já não requer mais provas para ele, mas está plenamente convencido da verdade do que ele pode agora chamar de material do seu próprio pensamento, porque foi recebido pelo coração e pela mente. A pessoa renascida espiritualmente, portanto, não precisa mais procurar, mas encontrou o que procurava através do amor. E assim o amor é a chave da sabedoria, e a sabedoria é o conhecimento que corresponde à verdade, que vem de e conduz ao reino espiritual.... Somente a pessoa cuja alma despreza o corpo e só se esforça pelo despertar do espírito para a vida pode renascer no espírito, que, portanto, mesmo inconsciente do êxito, despoja-se de tudo o que é desejável ao corpo e o transmite por impulso íntimo àqueles que se encontram em necessidade e necessitam de ajuda, espiritual ou terrena. A entrega dos bens terrenos em amor altruísta lhe rende o bem espiritual, a entrega dos bens espirituais, no entanto, a partir de dentro aumenta desmedidamente, pois agora o espírito de Deus pode trabalhar no ser humano sem restrições, Ele dá a verdade que significa a vida eterna..... Mas a vida é uma actividade ininterrupta.... A pessoa renascida espiritualmente não pode mais permanecer inativa, mas agora trabalha diligentemente para o Reino de Deus.... ele participa na obra de redenção de Cristo pelas almas em erro na terra, pois o espírito no ser humano não descansa, está sempre e constantemente ativo como seu Pai-Espírito desde a eternidade.... E assim a reencarnação do espírito sempre fará com que o ser humano se sinta impelido a trabalhar pelo reino espiritual, que apenas presta a mínima atenção à vida terrena, mas dirige a sua atenção constante à vida espiritual, em reconhecimento da sua importância e no desejo de ajudar onde falta o conhecimento. Pois o renascido espiritualmente sabe da falta de luz na Terra, da falta de força das pessoas que dão demasiada importância à vida terrena; sabe das dificuldades das almas, da sua morte espiritual já na Terra e um dia na eternidade, onde tomarão consciência ainda mais severamente da sua situação de impotência, onde significa uma situação agonizante para elas e a alma não pode mais ser ajudada se se defender de todas as instruções, como fez na Terra. A pessoa renascida espiritualmente está consciente da sua missão e cumpre-a com amor e afã. Ele irradia luz, e bendito é aquele que não se irrita com essa luz.... bendito é aquele que está atento à vida de quem quer trazer-lhe luz, que também procura despertá-lo para a vida.... Todos reconhecerão o renascimento do espírito assim que o seu olhar for dirigido apenas espiritualmente, pois a verdadeira sabedoria é reconhecida como tal por todos os que estão dispostos, pois onde está a vontade, a força do espírito também começa a funcionar. Despertai o espírito em vós para a vida e tereis atingido o objectivo na Terra que vos foi fixado desde o início, entrareis no reino espiritual rico em força e realização assim que a alma se desprender do corpo e só deixareis para trás a matéria imatura que ainda não se espiritualizou na Terra.... Mas vós mesmos entrareis no reino dos espíritos bem-aventurados desencadeados e nada vos impede de trabalhar e criar em atividade ativa, pois o amor dentro de vós os impele a fazê-lo e desencadeia em vós um estado de bem-aventurança que não podeis medir na Terra. Pois você pode fundir-se com o eterno Pai-Espírito que atrai Seus filhos para Si em ardente amor, a fim de torná-los eternamente felizes...._>Amém