• Back

PROCES DUŠINA PROČIŠĆAVANJA U ONOSTRANOM....

Proces pročišćavanja umrle duše u onostranom započinje odmah nakon smrti tijela ali u skladu sa dušinom voljom. Duhovno potpuno mračne duše doživljavaju tamu kao agoniju, i to odmah od početka procesa, pošto je ona naumljena pridonijeti promjeni dušine volje. Iako trajanje ovog varira, to je uvijek princip pročišćavajućeg procesa. Božja ljubav neprestano pruža duši mogućnost promijeniti njezinu volju, ali ona u onostranom ne prepoznaje uvijek te metode kao djelovanje Božje ljubavi, a ipak one uskoro mogu dovesti do cilja pod uvjetom da duša nije previše tvrdoglava. Ona sebe mora pročistiti u potpunosti prije nego može prihvatiti svjetlo, a dok ne može primiti svjetlo ona je u stanju muke, i tako je sudbina nezrele duše žaljenja vrijedna. Ona nikad ne može primiti previše pomoći od ljudi posredstvom ljubavlju nadahnutog/ispunjenog zauzimanja ili mentalnih instrukcija i savjeta da djeluje sa ljubavlju. Međutim, ako duša nije previše tvrdoglava ona će neprestano napredovati u njezinom razvoju, svaka muka otapa tvrdi pokrov, ona postaje prijemčiva za pomoć i pokušat će sebe osloboditi, iako povremeno može uzeti jako dugo vremena prije nego je proces pročišćavanja upotpunjen i duša je, kao primatelj svjetla, u stanju djelovati blagonaklono [[ili ‘sa dobrotom/susretljivošću’]].

Ali čak će i više zrele duše još morati postati više prijemčive za svjetlo, pošto svjetlo može dodirnuti dušu u različitim stupnjevima intenziteta, u zavisnosti o njezinom stanju savršenstva, koje može dosegnuti jedan povećavajuće visok nivo. Pri ulasku u duhovno carstvo duša može već biti toliko napredna u znanju da više ne mora tratiti/venuti u mračnim okruženjima, ona je sposobna vidjeti i razumjeti sve, ona sebe pronalazi u više ili manje blistavom bazenu svjetla i stoga je također sposobna djelovati sukladno tome. A ipak ona sebe još mora oblikovati da bi primila više svjetla. Ona sebe još mora kristalizirati do najviše bistrine i to opet kroz ljubavlju nadahnut/ispunjen rad sa dušama u nevolji, jer predana/požrtvovna ljubav za te duše će pročistiti dušu i učiniti ju sve više prijemčivom za svjetlo, dok se uslijed njezine iskupljujuće aktivnosti ujedno intenzivira njezina vlastita sreća. Čim duša ima volju uzdignuti se ona postaje marljivo i neumorno aktivna, i zbog svoje volje da pomogne drugim patničkim dušama ona neprestano prima snagu za svoju vlastitu sreću i kontinuiranu/istrajnu pomoć/predusretljivost. Uvijek pod uvjetom, naravno, da je prevladala slabost svoje volje, da je njezina gusta neprobojna tama raspršena, da je prijemčiva za milosrdne zrake svjetla koje Bog šalje u tamu, i da želi izbjeći svoje mračno stanje. Njezina borba spram uzlaza, njezine muke i tama njezina okruženja su uzeti u obzir kao pročišćavajući činbenici, njezini se slojevi razlažu, ona postaje prijemčiva za svjetlo i njezin je uzlaz prema svjetlu osiguran. U skladu sa dušinom vlastitom voljom Božja joj neprestana pomoć omogućava uzlaz sve dok, prožeta svjetlom, ona ne može djelovati u duhovnom kraljevstvu kao što je njezina sudbina.

AMEN

Processo de purificação de almas na vida após a morte....

O processo de purificação de uma alma falecida no além começa imediatamente após a morte do corpo, mas de acordo com a vontade da alma. As almas, que ainda estão em completa escuridão espiritual, sentem as trevas como um grande tormento, e estes tormentos já são o início do processo, porque se destinam a contribuir para mudar a vontade da alma, o que também demora tempos diferentes, mas é sempre o princípio do processo de purificação. O amor de Deus dá-lhe constantemente a oportunidade de mudar a sua vontade, mas os meios para o fazer muitas vezes não são reconhecíveis pela alma no além como a obra de amor de Deus, e ainda assim podem levar ao objectivo num curto espaço de tempo, se a alma não for demasiado resistente. Tem de purificar-se completamente antes de ser permeável à luz e, portanto, o seu estado até que a recepção da luz seja também um estado de tormento, pelo que o destino das almas imaturas é lamentável, para que não lhe possa ser trazida ajuda suficiente do lado humano através da intercessão amorosa ou da instrução mental e da admoestação à atividade amorosa. Mas se a alma não for completamente endurecida progredirá constantemente no seu desenvolvimento, cada tormento derreterá a casca dura, será acessível para ajudar e tentar libertar-se, mesmo que por vezes demore muito tempo até que o processo de purificação esteja terminado e a alma possa trabalhar como receptora de luz no amor. Mas mesmo as almas já mais maduras ainda têm de se tornar completamente permeáveis à luz, pois a luz pode tocar uma alma em diferentes forças, dependendo do seu estado de perfeição, que pode atingir um grau cada vez maior. A alma já pode estar de tal modo em realização na sua entrada no reino espiritual, que não precisa mais habitar em ambientes escuros, que pode reconhecer e compreender tudo, está num círculo de luz fraco ou mais forte e pode também ser ela própria ativa em conformidade. E, no entanto, ainda tem de se moldar para receber uma luz mais forte. Também ainda tem que se cristalizar até a mais alta clareza, e isto novamente através do trabalho no amor pelas almas que necessitam de ajuda, pois o amor sacrificial para com essas almas infelizes purifica a alma e a torna cada vez mais receptiva à luz, e na mesma medida aumenta também sua própria felicidade sobre sua atividade redentora. Assim que uma alma tem a vontade de ascender, esforça-se avidamente e está constantemente ativa, porque através da sua vontade de ajudar outras almas sofredoras, ela também recebe força uma e outra vez, o que a torna feliz e diligentemente ativa. No entanto, isto pressupõe sempre que se tenha levantado da sua fraqueza de vontade, que a escuridão impenetrável ao seu redor esteja quebrada, que seja acessível aos raios de luz que o amor misericordioso de Deus envia para as trevas e que queira escapar do seu estado de escuridão. Sua luta para ascender, seus tormentos e a escuridão de seu entorno são creditados a ela como fatores de purificação, sua cobertura se dissolve, ela se torna permeável à luz, e agora sua ascensão à altura, à luz, está garantida, pois se sua própria vontade tiver decidido que Deus a ajudará constantemente a ascender até que ela possa trabalhar no reino espiritual permeado pela luz, como é seu destino...._>Amém