• Back

PRODUHOVLJAVANJE DUŠE.... PREVLADAVANJE MATERIJE....

Neizbježno je nužno da vi naučite malo cijeniti svijet, želite li sazrjeti u svojoj duši, jer tek ako ona više u sebi ne nosi žudnju prema njemu, ona se okreće duhovnom kraljevstvu, koje je njena istinska domovina, koje joj nudi sve što joj potpomaže uspon, i koje je stoga također i cilj, kojeg ona treba postići u zemaljskom životu. Što više se čovjek odvaja [[(odvezuje)]] od materijalnih stvari, što više njegova osjetila otupljuju [[(umrtvljavaju)]] za zemaljske radosti i užitke, to više se duša produhovljava.... Dok god čovjek živi na Zemlji, on se zaista mora do jedne izvjesne granice pridružiti zahtjevima tijela, on mora ispunjavati zemaljske obaveze, on mora obavljati zemaljske aktivnosti; on je stoga vezan za Zemlju, i čisto tjelesno se ne može odvojiti od nje, dok ga Bog ne pozove u duhovno kraljevstvo. Ipak, čovjek ne može voditi drugi život osim njegovog zemaljskog.... Život duše ne treba potpunosti sudjelovati u životu tijela, duša ne treba težiti istom kao i tijelo, nego ona može sasvim neovisno o njemu izgraditi svoje kraljevstvo, koje pak leži daleko od tjelesnih žudnji.... ona se može okrenuti duhovnom kraljevstvu, i onda će tijelo dobro ispuniti svoj zemaljski zadatak, ali više nikada neće za sebe tražiti zemaljske užitke, mnogo radije će se pridružiti želji duše, i također se nastojati duhovno aktivirati, čim mu zemaljske dužnosti dopuste vrijeme, i daju priliku za to. A čim je dosegnut taj stupanj, čovjek sada zanemaruje [[(ostavlja neprimijećenima)]] sva materijalna dobra, čim on sebi postavi duhovno kraljevstvo za cilj svojega nastojanja, on je također otporan protiv snažne kušnje od strane svijeta. On ovima više ne može pasti žrtvom, tek će ponekad trebati izdržati lagane borbe, budući se svijet njemu uvijek iznova nudi sa svojim radostima i užicima, i želi ga pridobiti za sebe. No, to su samo iskušenja, koja će on uvijek nadvladavati, budući ga snage duhovnog kraljevstva.... kraljevstva kojem teži njegova duša.... nikada ne napuštaju, jer ga one privlače neumornom Ljubavlju, i tako neprestano utječu na njegovu dušu, tako da ona u sebi osjeća snagu da pruži otpor. Što je sada veće odustajanje [[(povlačenje)]] od materijalnog svijeta, to jači je prijenos snage iz duhovnog kraljevstva. A ova struja snage je na korist ne samo duše, nego i tijela, budući je potonje sada sposobno, također savladati svoj zemaljski zadatak, bez zanemarivanja duše zbog toga. A zemaljski zadatak će biti služenje u aktivnoj Ljubavi prema bližnjemu, čovjek će također kroz njegovu zemaljsku aktivnost postići duševnu zrelost, budući je ova sada u skladu sa Božjom voljom. Jer čovjek, koji ne obraća pažnju na zemaljske ciljeve, koji više ne žudi dobra svijeta, također će obavljati samo aktivnost koja je na korist čovječanstva, on će samo davati, no neće željeti posjedovati, i time će sve više težiti duhovnom kraljevstvu. Duša tako iz slobodne volje slijedi njeno istinsko određenje.... ona prevladava materiju i produhovljava se, ona umrtvljuje žudnju tijela, koja je početno njegova vlastita, i čini ga sklonim pridružiti se žudnji duše; ona ga povlači sa sobom prijeko u duhovno kraljevstvo, i tako ona ozbiljno slijedi cilj koji joj je postavljen za zemaljski život, a ona će ovaj cilj i postići, budući sve svjetlosne snage stoje uz nju, tako da ona pronalazi put u vječnu domovinu.

AMEN

Espiritualizar a alma.... Superando a Matéria....

É absolutamente necessário que aprendais a desprezar o mundo, se quiserdes que a vossa alma amadureça, pois só quando já não desejar se voltará para o reino espiritual, para o mundo que é o seu verdadeiro lar, que lhe oferece tudo o que a ajuda a ascender e que é, portanto, também a meta que deve alcançar através da vida terrena. Quanto mais o ser humano se desprende das coisas materiais, mais os seus sentidos se matam por prazeres e prazeres terrenos, mais a alma se espiritualiza.... Enquanto o ser humano viver na Terra deve, de fato, submeter-se às exigências do corpo até um certo limite, deve cumprir as obrigações terrenas, deve realizar atividades terrenas; assim ele está ligado à Terra e não pode desligar-se dela puramente fisicamente até que Deus o chame para o reino espiritual. No entanto, o ser humano pode viver uma segunda vida ao lado da sua.... terrena. A vida da alma não precisa de estar completamente envolvida na vida do corpo, a alma não precisa de lutar pelo mesmo que o corpo, mas pode formar o seu reino completamente independente dele, o que, no entanto, está longe do anseio do corpo.... Pode voltar-se para o reino espiritual, e então o corpo certamente cumprirá sua tarefa terrena, mas nunca mais lutará pelos prazeres terrenos para si mesmo, ao invés disso, logo se unirá ao desejo da alma e também procurará ser espiritualmente ativo, tão logo seus deveres terrenos lhe permitam tempo e oportunidade para isso. E assim que esse grau é alcançado, que o ser humano agora desconsidera todos os bens materiais, assim que ele coloca o reino espiritual como meta do seu esforço, ele também é imune a fortes tentações por parte do mundo. Ele já não pode mais cair nele, só terá de suportar por vezes ligeiras lutas, se o mundo se apresentar a ele uma e outra vez com suas alegrias e prazeres e quiser conquistá-lo para si mesmo. Mas estas são apenas tentações que ele sempre vencerá porque os poderes do reino espiritual.... o reino para o qual a sua alma está lutando.... Nunca o deixem ir, porque o puxam com amor incansável e assim influenciam constantemente a sua alma para que ela sinta a força dentro de si para oferecer resistência. Quanto maior for a renúncia do mundo material, mais forte será a transmissão de força do reino espiritual. E esse influxo de força não beneficia apenas a alma, mas também o corpo, pois este último agora também é capaz de dominar a sua tarefa terrena sem, portanto, negligenciar a alma. E a tarefa terrena será um serviço no amor ativo ao próximo, o homem também alcançará a maturidade de alma através da sua atividade terrena, porque isso agora está de acordo com a vontade de Deus. Pois o ser humano que desrespeita os objetivos terrenos, que já não deseja mais os bens do mundo, também só realizará uma atividade que beneficie os seus semelhantes, só dará, mas não quer possuir, e assim se empenhará cada vez mais em direção ao reino espiritual. Assim, a alma cumpre voluntariamente o seu verdadeiro objectivo.... vence a matéria e se espiritualiza, mata o desejo do corpo que é originalmente seu e o torna inclinado a unir o desejo da alma; puxa-o para o reino espiritual com ele e, assim, persegue seriamente a meta que lhe é fixada para sua vida terrena, e também alcançará essa meta, pois todas as forças da luz estão ao seu lado para que encontre o caminho para o lar eterno...._>Amém