• Back

NEPISANI ZAKON.... LJUBAV SE OHLADILA....

Nepisani je zakon da bi ljudi trebali pomoci jedni drugima, da bi snažni trebali pomoci slabome, da nedaca i bijeda trebaju biti olakšani i da bi svatko trebao dati što druga osoba potrebuje. I ovog se nepisanog zakona više ne pridržavaju buduci ga zemaljske vlasti ne cine službenim zakonom. Ljudi jedino udovoljavaju onome što je od njih prisilno zahtjevano, i ovo nije cin Ljubavi spram bližnjega, pa cak ako je prikazano kao dobro-dušna aktivnost. Jedino što osoba cini iz vrloduboke Ljubavi i milosrda za njegova bližnjega može od strane Boga biti smatrano kao jedan cin Ljubavi spram bližnjega. Medutim, ovaj unutarnji poticaj nedostaje u ljudima buduci oni više ne poznaju Ljubav. Cak potpora za koju se od njih ocekuje da daju njihovom bližnjem ljudskom bicu jesu aktivnosti kojima nedostaje istinskog principa vodenja.... To je zakonski primjenjena Ljubav, ne vrsta Ljubavi koju je Bog zahtjevao od ljudi, kakva bi ona trebala biti kako bi oblikovala Bogo-like ljude koji ce iznova pronaci sjedinjenje sa Bogom. A ipak, Bog je postavio ovaj zakon u ljudska srca, jer svaka osoba zna kako bi se trebao ponašati kako bi živio Bogu-mio život na Zemlji. Medutim, unutarnji glas koji ga nagoni je ušutkan, njega se ne sluša, i njegova opominjanja postepeno išceznu sve dok on nije potpuno necujan. I cak ako Božji sluge propovijedaju Ljubav ljudima, cak ako su im blagoslov ili šteta njihovog nacina života razjašnjeni, oni takoder zanemaruju ova upozorenja, oni su jedino zainteresirani za njihovo vlastito blagostanje i mimoilaze njihova bližnja ljudska bica, njihovu slabost i bespomocnost, neganuti, oni su iznutra mrtvi, iskra Ljubavi je ugušena, oni se izopacuju u bezobzirnost i mržnju i sposobni su za svake akcije koje uzrokuju štetu tijelu i duši drugih ljudi. Ovo se stanje više nece promijeniti; ono se nece promijeniti na bolje ukoliko Bog ne ocituje sebe silno, ukoliko On ne povisi Njegov glas tako glasno da ce ljudi biti preplavljeni sa strahom i užasom i ozbiljno se kriticki promotriti i nanovo razmotriti njihov nacin života. Oni nece slušati glas vjernika a sami od sebe se ne mogu vratiti na stazu Ljubavi. I pošto On ne želi da ljudi zastrane koji samo trebaju poticaj kako bi došli k sebi, Bog Osobno ce se pojaviti. Ljubav ne može biti iskljucena u životu ili ce se covjecanstvo približiti totalnom uništenju. Jer jednom kad se Ljubav ohladila, Bog ce biti beskonacno daleko od bica kojeg je jednom doveo u postojanje iz Njegove Ljubavi. Bezobzirnost, medutim, oduzima svu snagu od bica, i time ce se ljudi zaputiti spram bezdana, spram uništenja, ako zanemare Ljubav, koja je temeljna supstanca Božanskog djela stvaranja. Gdje Ljubav ne postoji, Bog ne može biti prisutan.... Ali Bog je Održavatelj svih stvari,i bez Njega i Njegove snage Njegova djela stvaranja ce se razložiti, ukljucujuci Zemlju i sa njom svako stvorenje, cim Ljubav išcezne sa nje, cim je ljudsko bice postalo tako bezdušno da ce Bog povuci Njegovu Ljubav od njega, buduci kao cista Ljubav on može biti prisutan jedino gdje Ljubav postoji.

AMEN

La ley no escrita.... El amor enfriado....

Es una ley no escrita que los hombres deben apoyarse, que el fuerte ayuda al débil, que se suaviza la penuria y la miseria y que todos reparten lo que tienen en cuando falte al otro. Y esta ley no escrita nadie la respeta ya, porque no se sanciona por un poder terrestre. El hombre solo cumple con lo que le piden obligatoriamente y con eso no se trata de una obra de caridad semejante aunque parezca. Solo lo que el hombre haga por motivación propia, desde el sentido intenso de amor y por compasión para el semejante, se puede valorar como un acto de caridad ante Dios. Pero este empuje interior falta a los hombres, porque ya no conocen al amor. Aunque se le pida ayudar a semejantes, es el motivo verdadero que les falta..... Es amor como se les pida por ley y no amor divino como lo pide Dios de los hombres, como debería ser para formar hombres parecidos a Dios que encuentren la unión con Dios. Pero esta ley se les fue plantada por Dios en los corazones de los hombres, porque cada hombre sabe cómo actuar para vivir como DIos le manda. Pero la voz interior que le empuje para hacerlo se hace callar, no se la escucha y sus avisos son cada vez más silenciosos hasta que se quede callado por completo. Y aunque por los sirvientes de Dios se les predica el amor o si se les enfrenta con la bendición o las maldades de su estilo de vida dejan los avisos al lado, están concentrados en su propio bien y pasan de la penuria de los semejantes, de sus debilidades y su desamparo sin compasión, su interior está muerto, la chispa del amor está apagado, caen en la falta del amor y odio y preparados para cualquier maldad que dañan al semejante de cuerpo y alma. Es un estado que no se cambiará, que no se cambia a lo mejor si Dios no se presentaría a la fuerza, si Él no levantaría a su voz que miedo y terror dejaría cambiar a los hombres y se concentraría en serio en su estilo de vida para reflexionarlo. Porque a los hombres creyentes no escuchan y solos no encuentran el camino del amor.Y por eso Dios mismo se presenta en persona, porque no quiere echar a perder a los hombres que necesitan por una vez un empuje para concentrarse en sí mismos. El amor no se puede apagar en la vida o la humanidad se acerca al declive total. Porque el amor se ha enfriado, Dios se encuentra a eternidades de estos seres, aquellos que había creado de su amor. La falta de amor le saca al ser cualquier fuerza y por esto el hombre conduce hacia el abismo, la destrucción mientras pasan del amor y que es la sustancia original de la obra de creación divina. Donde no haya el amor Dios no puede quedarse..... Pero Dios mantiene cada cosa y sin Él y su fuerza sus obras de creación se disuelven, así el mundo con cada criatura si el amor desaparece, si el hombre se ha vuelto sin amor hasta que Dios retire Su amor de él, Él como amor puro solo puede quedarse donde está el amor.....

Amén