• Back

BOŽJI ZAHTJEVI ZA ČOVJEKA.... DOTOK SNAGE....

Zahtjevi, koje Bog stavlja pred ljude tijekom njihovog zemaljskog života, mogu vrlo lako biti ispunjeni, i ni jedan od njih ne prelazi ljudske mogućnosti. Bog od njega ne traži ništa nemoguće ili teško za ispuniti. Nemoguće za ispuniti mu se to čini tek onda kad on Boga više ne priznaje ili je pak načinom svog života Njemu vrlo dalek. Jer tada je taj način života upravo suprotan Božjim zahtjevima. Tako da dakle jedino treba biti uspostavljen ispravan odnos sa Bogom, da bi se došlo i u posjed snage, uz pomoć koje on onda ispunjava svoj životni zadatak.... vrši Božje zahtjeve, ispunjava zapovjedi Ljubavi prema Njemu i prema bližnjemu.

Sve, što čovjek započinje, jedan je izražaj Božanske snage, koja će mu uvijek pritjecati kad god ju treba i kad god putem priznavanja Boga sam sebe otvara struji te snage. Čini li on pak djela Ljubavi, u njemu je takoreći Sam Bog na djelu, tj. Njegov Duh potiče ga na to da izvodi ta djela, a tada čovjek nikada neće biti nemoćan, kad god on slijedi taj unutarnji poticaj. Unutarnje poticanje čovjeka, koji se trudi ispuniti volju Božju, takav je jedan izražaj Duha, i stoga se uvijek valja uskladiti sa tim unutarnjim poticajem.... Tada će on uvijek zahtjeve Boga ispuniti, jer što Duh u njemu želi, volja je Božja, dakle Njegov govor.

Što je čovjek voljniji, to prije on izlazi u susret tom zahtjevu i nikada ga ne nalazi za previše velikim ili nemogućim za ispuniti. Jer kad izvrši jedno djelo Ljubavi, već mu pritječe snaga za daljnje prakticiranje, postupati će sasvim prirodno, niti će se osjećati prisiljavan niti će to izvođenje doživljavati kao težak teret, njegov način života biti će skroz u skladu s Božjom voljom i stoga će mu njegov život i donositi uspjeh, koji jeste svrha i cilj njegovog utjelovljenja na Zemlji.

Bog zna za sva Stvorenja, On zna i za njihovu slabost volje, za njihovu nemoć i njihovu slabu otpornost.... tako da On Svoje zahtjeve postavlja u skladu sa svim tim nedostacima, i On sa Njegovom snagom vazda je spreman njih zasuti, samo ako je čovjek voljan podariti Mu svoju slobodnu volju.... tada mu sva sredstva i snage stoje na raspolaganju, tada će uvijek moći činiti ono što Bog od njega zahtijeva.

Slabosti više nema od onog trena kad čovjek zamoli za Božju pomoć; čovjek je jak, čim se u svojoj slabosti obrati Bogu pa čak i ako se često još osjeća slabo to je samo sredstvo koje Bog koristi kako bi postigao da se što prisnije i gorljivije moli, pošto snaga iz Boga može biti djelotvorna samo tamo gdje ju se iz najveće dubine srca žudi. Čovjek ne smije postati ravnodušan, mora ostati svjestan svog zadatka na Zemlji i neprestano se povjeravati Bogu, kako bi neprestano mogao ispuniti Božje zahtjeve, koji se sastoje samo u tome da se u aktivnoj Ljubavi prema bližnjemu dokaže Ljubav Bogu....

AMEN

As exigências de Deus ao homem.... Fonte de alimentação....

As exigências que Deus faz ao homem durante sua vida na Terra podem ser cumpridas muito facilmente, e nenhuma delas está além das forças do homem. Deus não exige dele nada impossível ou difícil de cumprir. Só parece impossível quando ele não reconhece mais a Deus ou está distante Dele através do seu modo de vida. Pois então este modo de vida é contrário às exigências divinas. Portanto, só é preciso estabelecer um relacionamento correto com Deus para se ter a força que lhe permita cumprir sua tarefa na vida.... para cumprir as exigências divinas, os mandamentos do amor a Ele e ao próximo. Tudo o que o ser humano realiza é uma expressão da força divina que sempre fluirá para ele assim que necessitar e, ao reconhecer Deus, se abre a esse fluxo de força. Se ele então faz obras de amor, o próprio Deus é, por assim dizer, ativo nele, ou seja, seu espírito o impulsiona a realizar todas as atividades, e o ser humano nunca será impotente se ele ceder a esse impulso interior. O impulso interior de uma pessoa que se esforça por cumprir a vontade de Deus é uma expressão do espírito, e esse impulso interior deve, portanto, ser sempre cumprido.... Então ele sempre cumprirá as exigências de Deus, pois o que o espírito nele quer é a vontade de Deus, portanto a Sua linguagem. Quanto mais disposto o ser humano estiver, mais cedo ele cumprirá este requisito e nunca sentirá que seja demasiado alto ou impraticável. Pois assim que realiza uma obra de amor, a força para levá-la adiante já flui para ele, agirá naturalmente, não se sentirá obrigado a fazê-lo nem sentirá o exercício de ser um fardo opressivo, seu modo de vida corresponderá completamente à vontade de Deus e, portanto, sua vida também lhe valerá o sucesso que é o propósito e a meta de sua encarnação na Terra. Deus sabe de todas as Suas criações vivas, Ele também sabe de sua fraqueza de vontade, sua falta de força e seu fraco poder de resistência.... Assim Ele faz Suas exigências de acordo com todas essas deficiências, e Ele está sempre pronto com Suas forças para deixá-las transbordar assim que o ser humano tiver a vontade de aceitá-las. Toda a sua exigência consiste apenas em que o ser humano mude a sua vontade, em que ele dê o seu livre arbítrio a Ele...., então todos os meios e forças estarão à sua disposição, então ele será sempre capaz de realizar o que Deus exige dele. A fraqueza já não existe a partir do momento em que o ser humano pede a ajuda de Deus; o ser humano é forte assim que se volta para Deus na sua fraqueza, mesmo que ainda se sinta muitas vezes fraco, isto é apenas um meio que Deus usa para o fazer pedir com mais sinceridade e desejo, porque a força de Deus só pode tornar-se eficaz onde ela é desejada do fundo do coração. O ser humano não deve ficar indiferente, deve permanecer consciente da sua tarefa na terra e confiar-se constantemente a Deus para que possa sempre satisfazer as exigências de Deus, que consistem apenas em provar o amor a Deus no amor laborioso pelo próximo...._>Amém