• Back

ISTINSKA ZAJEDNICA DUŠA IZ UNUTARNJEG POTICAJA...

Ljudi trebaju biti međusobno povezani u prisnu zajednicu duša, tako da zajedno teže uvis i potiču se na život u Ljubavi i dubokoj vjeri. Istinska zajednica je korisna za sazrijevanje duše, ali takvoj ljudi trebaju težiti iz vlastitog poticaja, oni se moraju osjećati u srcu nagnanima da daju Ljubav bližnjima, i tako uzajamno nastojati njegovati duhovnu razmjenu misli, da daju i primaju ono što posjeduju ili žele u duhovnom dobru. Čim je upotrijebljena prisila, odnosno zajednica se stvara u skladu s planom da se ljudi trebaju pridružiti i povezati, njena vrijednost je umanjena, budući joj onda nedostaje srdačnost, koja prvenstveno čini vrijednost jedne zajednice. I zato će također za dušu rijetko biti od koristi takva nastojanja, koja trebaju važiti za Ljubav-no djelovanje, ali u najboljem slučaju su propisani postupci koji trebaju svjedočiti o osjećaju zajedništva... koja trebaju biti djela Ljubavi za bližnjega, ali koja se vrše bez nagonjenja srca... koja će jedino biti obavljena kako bi se izvana glumilo zajednicu, kojoj međutim nedostaje unutarnji Duh Ljubavi. To je radije mehaničko izvršavanje određenih obaveza koje nemaju ništa zajedničko s aktivnom Ljubavi za bližnjega, jer ne čini djelo samo po sebi vrijednost nekog postupka, nego stupanj Ljubavi srca čovjeka koji izvršava ovo djelo. Čovjek je međutim u opasnosti da sam zaustavi Ljubav-no djelovanje, ako je on u zajednici planski potican na to. Naprotiv, srdačna zajednica duša promiče Ljubav-nu aktivnost iz vlastitog poticaja, i ljudi se osjećaju privučenima na dobre postupke, jer takvi od njih nisu zahtijevani, nego se vrše u potpuno slobodnoj volji, te samo zbog toga i imaju pravu vrijednost pred Bogom.

AMEN

Verdadeira comunidade da alma fora da unidade interior....

Uma comunidade íntima de almas deve unir as pessoas para que elas se esforcem juntas e se estimulem mutuamente para uma vida de amor e fé profunda. A verdadeira comunidade é propícia ao amadurecimento das almas, mas as pessoas devem esforçar-se por ela por si mesmas, devem sentir-se instadas em seus corações a dar seu amor ao próximo e assim buscar umas às outras para cultivar um intercâmbio de pensamentos espirituais, a fim de dar e receber o bem espiritual que possuem ou desejam. Assim que a coerção é exercida, ou seja, uma comunidade é formada de acordo com o plano ao qual as pessoas devem aderir, o seu valor é reduzido, pois então lhe falta a intimidade que primeiro constitui o valor de uma comunidade. E, portanto, tais esforços raramente serão úteis à alma, que se destinam a ser obras de amor, mas que, na melhor das hipóteses, são meras acções prescritas, destinadas a testemunhar o sentido de comunidade...., que se destinam a ser obras de amor ao próximo, mas que se realizam sem o impulso do coração...., que se realizam apenas para fingir uma comunidade no exterior, mas que carecem do espírito interior de amor. Trata-se antes de um exercício mecânico de certos deveres que nada têm em comum com o amor ao próximo ativo, pois não é o ato em si que determina o valor de uma ação, mas o grau de amor do coração da pessoa que realiza esse ato. No entanto, o ser humano corre o risco de deixar de agir com amor se for sistematicamente encorajado a fazê-lo numa comunidade. Em contraste, a comunhão íntima da alma promove a atividade amorosa por si mesma, e as pessoas se sentem exortadas a fazer boas ações porque não são exigidas delas, mas são realizadas por sua livre vontade e, portanto, só têm o valor correto diante de Deus._>Amém