• Back

BORBA ZA OPSTANAK.... BORBA U PRED-STADIJIMA.... BORBA KAO ČOVJEK....

Svaka borba za opstanak doprinosi višem razvoju duše, kada čovjek savladava otpor, odnosno, razvija svoju snagu kako bi ostao pobjednik u borbi. Borba je korištenje snage, koja svakom živom biću pritječe od Boga.... Svakom čovjeku pripadajuća životna snaga ispravno je primijenjena kada se koristi za savladavanje svih otpora [[(protivljenja, smetnji, zapreka)]]. Život bez otpora ne bi zahtijevao nikakvo razvijanje snage, stoga ne bi zahtijevao ni korištenje životne snage, a tada ni duša ne bi mogla napredovati, jer posljednje može biti moguće samo uz Božju potporu.... odnosno kroz priljev Božanske snage. U svakoj fazi razvoja prije utjelovljenja kao čovjek, biće mora izdržati ovu borbu, ono se mora obraniti, budući će ono uvijek biti tlačeno na neki način, što za posljedicu ima razvijanje snage. I uvijek će pobjeđivati nad slabim, a to je od Božje mudrosti tako dopušteno, jer će kroz to biti stvorene uvijek nove mogućnosti višeg razvoja. Tako je Božja volja i da slabo podlegne u ovoj borbi, jer se svako stvorenje razvija jedino naviše, i nikada na Zemlji ne doseže stupanj zrelosti, koji bi novo preoblikovanje učinio suvišnim. Stoga će biće stajati u borbi sa snažnijim, tako dugo dok ne pređe u konačno preoblikovanje kao čovjek. No onda njegova borba više nije čisto izvanjska, odnosno, jedan čovjek ne smije uništiti ili pobijediti drugoga zahvaljujući svojoj snazi, tako da se u konačnici na Zemlji mogu održati još samo snažni, nego snažni mora svoju snagu iskoristiti na drugi način....on mora poduprijeti slabog, snažni mora pomoći savladati otpore [[(protivljenja, smetnje, zapreke)]], tako da služi slabom. Tada čovjek svoju snagu dobro primjenjuje, on ju koristi prema Božanskoj volji, čim se on bori protiv otpora, ali ne želi u potpunosti pobijediti slabe, jer inače on zloupotrebljava snagu iz Boga, on ovu snagu koristi za djelo koje krši Božji red i Njegovu Božansku Ljubav. On griješi utoliko što bez Ljubavi postupa prema nečemu što poput njega stremi uvis, želeći mu oduzeti mogućnost višeg razvoja.... upotrebljavajući svoju snagu kako bi vladao nad slabim. Čovjek treba nastojati savladati otpore, ali ne smije nastojati izvanjski pobijediti ono što mu se suprotstavlja, jer je uistinu čin većeg razvoja snage kada u Ljubavi nastoji čak i slabo prepoznati kao Božje stvorenje, i sada se bori jedino protiv onoga što je na štetu njegovom duhovnom razvoju naviše, pa to stoga nadvladava.

Lutar pela existência.... A luta nas etapas preliminares.... Lutar como ser humano....

Toda luta pela existência contribui para o desenvolvimento superior da alma se o ser humano superar a resistência, ou seja, desenvolver sua força para permanecer vitorioso na luta. A luta é uma utilização da força que flui para cada ser vivo a partir de Deus..... É o uso correto da força vital a que todo ser humano tem direito, quando está acostumado a derrotar toda oposição. Uma vida sem resistência não exigiria nenhum desenvolvimento de força, portanto também não exigiria o uso da vitalidade, e então a alma também não poderia progredir, pois esta última só pode ser possível com o apoio de Deus, ou seja, através do influxo da força divina. Em cada etapa do desenvolvimento antes da encarnação como ser humano, o ser tem que passar essa batalha, ele tem que se defender, pois sempre será oprimido de uma forma que resulte em seu desenvolvimento de força. E sempre vencerá os mais fracos, e isso é permitido pela sabedoria de Deus, porque assim novas possibilidades de desenvolvimento superior são criadas novamente. Portanto, é também a vontade de Deus que os mais fracos sucumbam nesta batalha, porque cada criatura só se desenvolve mais alto e nunca atinge o grau de maturidade na Terra, o que tornaria supérflua uma nova deformação. Assim, o ser permanecerá em batalha com os mais fortes até que tenha passado à sua última deformação como ser humano. Mas então sua batalha não é mais uma batalha puramente externa, ou seja, um ser humano não pode destruir ou derrotar o outro em virtude de sua força, de modo que apenas os fortes seriam capazes de se afirmar na Terra no final, mas os fortes devem usar sua força de uma maneira diferente.... deve apoiar os fracos, deve ajudar os fortes a vencer a resistência para que ela sirva os fracos. Então o ser humano usará bem as suas forças, usá-las-á segundo a vontade divina, lutando contra a resistência, mas não querendo derrotar completamente os fracos, senão usará mal as forças de Deus, usará então essas forças para uma obra que contraria a ordem de Deus e o Seu amor divino. Ele peca na medida em que trata algo que luta para cima como ele sem amor, querendo privá-lo da possibilidade de um desenvolvimento superior.... bem como usar a sua força para dominar os mais fracos. O ser humano deve tentar dominar a resistência mas não tentar superar externamente o que se lhe opõe, pois é verdadeiramente um acto de maior desenvolvimento de força quando tenta reconhecer amorosamente tudo, mesmo os fracos, como criatura de Deus e só luta contra aquilo que prejudica o seu desenvolvimento espiritual superior e assim o supera...._>Amém