• Back

„VIDI, JA STOJIM PRED VRATIMA I KUCAM....“

Bezbroj je trenutaka u zemaljskom životu, kad Bog kuca na srca ljudi i traži pristup.... kad On njima dolazi u Riječi, bilo kroz ljudska usta ili kroz glas srca. I čovjek ne može reći da Bog nije obratio pažnju na njega. On traži pristup u srce svakog čovjeka, da bi sada u njemu mogao postati učinkovit, jer se preobrazba duše može dogoditi jedino primjenom Božje snage, koja čovjeku pritječe u Njegovoj Riječi. Stoga Božja Riječ mora biti saslušana, tako da čovjek, kroz svoj život u skladu sa ovom Riječju, dođe u posjed Božje snage. Izraz Njegove volje je da Bog dolazi ljudima kroz Njegovu Riječ. Vrši li sada čovjek Božju volju, onda se on više ne protivi svojemu Stvoritelju, nego Ga priznaje. On tada ulazi u ispravan odnos prema Bogu, više ne ide protiv Njega, nego s Njim.... On se sjedinjuje s Bogom, Njemu se podlaže i odsada pa nadalje više ne vrši svoju vlastitu volju, nego Božju volju. Iako čovjek još hoda na Zemlji, on je već kandidat za duhovno kraljevstvo, jer je prošao (izdržao, odolio) vrijeme ispita na Zemlji koje mu je bilo dano jedino da u njemu nađe sjedinjenje s Bogom. Sama Božja Ljubav mu prilazi i ostaje s njim u intimnoj vezi, hrani ga stalno Riječju, koja je za njega nebeski kruh. Jer, Bog sada krijepi čovjeka hranom s neba, On mu daje Sebe Samoga u Riječi i tako je neprekidno s njim. On mu prenosi znanje o Istini, i čini čovjeka nositeljem svjetla, koji opet može i hoće djelovati iz njegove Ljubavi, koji je sada također voljan ljubiti i želio bi razdjeljivati Božanski dar. A sada se i bližnji koji su voljni također mogu okrijepiti za stolom Gospoda.... i njima je u Riječi ponuđen kruh, bez kojega čovjek nema snage hodati zemaljskim putem koji vodi uvis. I, bit će nasićen tko gladuje i žeđa za darom s neba. Bit će neprekidno davanje i primanje onoga što Bog Osobno razdjeljuje onima koji Mu dozvole pristup u njihova srca. Sam Bog želi biti aktivan u njima, zato On uvijek i uvijek iznova traži pristup. Ako čovjek ne čuje Njegovo kucanje, ako on ne želi slušati kad Božji glas zvuči tiho i razgovjetno.... Njegov će glas postati bučniji. Onda On dolazi ljudima u obliku patnje i želi Se učiniti prepoznatljivim i ponuditi im Svoju pomoć. On uvijek zahtjeva samo da Ga oni saslušaju, da obrate pažnju na Njegov glas, da ne zatvore svoja srca Njegovom opominjućem glasu. Jer, bez Njegove Riječi čovjek ne može voditi svoj zemaljski život u skladu s Božjom voljom, jer mu bez Njegove Riječi nedostaje sva snaga.

AMEN

“Kijk, Ik sta voor de deur en klop aan”

Er zijn talloze momenten in het aardse leven, waar God op de harten van de mensen aanklopt en ernaar verlangt om binnengelaten te worden. Waar Hij in het woord tot hen komt, hetzij door de mond van een mens, of door de stem van het hart. En niet één mens kan zeggen dat God geen aandacht aan hem geschonken heeft. Hij verlangt ernaar toegelaten te worden in elk menselijk hart om nu werkzaam in hem te kunnen worden, want de omvorming van de ziel kan nu plaatsvinden met behulp van de kracht uit God, die de mens door Zijn woord toestroomt. Zodoende moet er aandachtig naar het woord van God geluisterd worden, opdat de mens door zijn leven volgens dit woord in het bezit van de kracht uit God komt.

Het is de uiting van Zijn wil, die God door Zijn woord de mensen toe doet komen. Als de mens nu de wil van God doet, dan verzet hij zich niet meer tegen zijn Schepper, maar hij erkent Hem. Hij heeft nu de juiste verhouding tot God en is niet meer tegen de Heer, maar hij is met Hem. Hij verbindt zich met God en onderwerpt zich aan Hem en doet van nu af aan niet meer zijn eigen wil, maar de wil van God.

Ofschoon de mens nog op aarde is, is hij al een kandidaat voor het geestelijke rijk, want hij heeft de proeftijd op aarde doorstaan, die hem alleen maar gegeven werd om tijdens deze proeftijd de vereniging met God te vinden. De goddelijke liefde zelf nadert hem nu en blijft in een nauwe verbinding met hem. Ze voedt hem voortdurend met het woord, dat voor hem het brood uit de hemel is. Want God laaft de mens nu met de spijs uit de hemel. Hij geeft Zichzelf in het woord aan hem en is dus onafgebroken bij hem. Hij geeft hem de kennis van de waarheid en Hij maakt de mens tot lichtdrager. Die zal nu vanuit zijn liefde, daar hij nu eveneens bereidwillig is om lief te hebben en het goddelijke geschenk door zou willen geven, weer werkzaam zijn.

En nu zullen ook de bereidwillige medemensen zich mogen laven aan de tafel van de Heer. Ook hen wordt het brood door het woord aangereikt, zonder welke de mens niet de kracht heeft om de opwaartse weg te gaan. En degene die hongert en dorst naar het geschenk uit de hemel zal verzadigd worden. Er zal een ononderbroken geven en ontvangen zijn van dat, wat God Zelf uitdeelt aan degenen, die Hem toegang verlenen tot hun hart. God Zelf wil werkzaam zijn in hen en daarom verlangt Hij ook telkens weer toegang.

Als een mens Zijn kloppen niet hoort, als hij het niet horen wil wanneer de goddelijke stem zachtjes hoorbaar klinkt, wordt Zijn stem luider. Dan komt Hij in de vorm van leed naar de mensen en wil Zich herkenbaar maken en hen Zijn hulp aanbieden. Hij eist alleen maar, dat ze Hem gehoor schenken, dat ze acht slaan op Zijn stem, dat ze hun hart niet afsluiten voor Zijn waarschuwende stem. Want zonder Zijn woord kan de mens zijn gang over de aarde niet volgens de goddelijke liefde leiden, want het ontbreekt hem zonder Zijn woord aan elke kracht.

Amen