• Back

ERUPCIJE.... AKTIVNOST OSLOBOÐENIH DUHOVA....

Cim se Zemljina jezgra pocne pokretati, jedan ce silan tutanj ispuniti zrak, jer zemljina okruženja osjecaju provalu duhovnih supstanci u zemljinim unutrašnjostima i uvelike su time afektirana. Kao rezultat njezine iznenadne slobode, supstanca, koja je do sada bila prognana u najtvrdu od formi, postaje izvanredno aktivna i vrši utjecaj na vec više zrele duhove tako da nastaju najneobicnije promjene u prirodi, buduci da oslobodena duhovna supstanca, koja je još na pocetku njezina razvoja, pokušava oblikovati proces svoga razvoja u skladu sa njezinim vlastitim nahodenjem. Ona bi željela sebe utjeloviti u tvorevinama koje potrebuju viši stupanj zrelosti. Ali duhovne supstance u formi ovome prigovaraju, i tako je takoder vojevana borba izmedu vec više zrelih duhova te i dalje nezrelih i ovo rezultira u turbulentoj erupciji koja se može cuti u svijetu. Ovo ce biti pocetak onoga što ce užasnuti cijeli svijet.... Duhovna supstanca unutar Zemlje žudi svjetlo i probija se prema površini, a iznenadna promjena iz predjela potpuno neiskupljenih u carstvo duhova koji se vec približavaju iskupljenu je vrlo prikladna da bi prouzrocila najnevjerojatnije dogadaje u prirodi koje ljudi ne mogu objasniti na jedan zemaljski nacin, unatoc tome svi oni imaju svoje razloge.... Upliv duhovnih bica, koja su odlucila i tako se složilia da budu pomocno aktivna, ispunjava prostor oko Zemlje – gdje se erupcije dogadaju – sa ovim porivom da budu aktivni, koji još ne može napredovati [[(u smislu, ‘uhvatiti zamah’, ili ‘razmahati se’)]], i pobuduje još slobodne duhove u atmosferi na izuzetnu aktivnost, tako da su takve prirodne katastrofe popracene nezamislivim olujama i navalama prirodnih sila, intenzivnost i ucinak kojih su nezamislivi vama ljudskim bicima. Kao rezultat on ce biti potpuno lišen njegove sposobnosti razmišljanja, on ce biti pod tako teškim pritiskom od strane duhovnih supstanci da ce izgubiti svaku racionalnu prosudbu dogadaja i u ovom slabom i pasivnom stanju on se nosi sa svime [[(ili ‘sve prihvaca’)]].

Jednom kada duhovna supstanca može sebe ocitovati u jednoj ili drugoj formi i dopustila je svojem porivu da nešto (u)cini da se probije, erupcije ce se na Zemlji slegnuti. Ono što želi biti pomocno razdvaja sebe od onog što ostaje u protivljenju Bogu, izbija na površinu Zemlje, i pridružuje se radnom/djelotvornom duhovnom bicu tako da ce aktivnost potonjega biti sprovodena sa vecom snagom nego ranije. Sva ova bica su kao još slobodna i oni prema tome bijesne na sasvim katastrofalan nacin. Oni su snažniji nego vec zavezani duhovi u biljnom i životinjskom svijetu, ovi duhovi ne mogu ponuditi dovoljni otpor i nesposobni su odbraniti sebe, tako da je njihova izvanjska forma uništena od strane oslobodenih duhova, i tako su mnoge tvorevine razložene od strane samih ovih prirodnih sila. I ovo se dogada uz Božansko odobrenje, jer kada je došlo vrijeme koje je Bog postavio za dokoncanje takvih katastrofa, On ce postaviti oslobodenu duhovnu supstancu opet u izvanjske forme i dodijeliti im njihov rad.... Tako ce svake vrste novih tvorevina opet nastati.... ono što živi ce prestati postojati i novi ce se život pojaviti kako je odredeno od strane Boga.... To je zašto takve prirodne katastrofe nece trajati dugo. Što više neogranicene oslobodene sile bijesne, skorije ce one opet biti prognane: inace bi to rezultiralo u potpunom uništenju koje, medutim, nije u skladu sa Božanskom voljom. Jedino promjena onog što je u postojanju, to jest, što je naumljeno od strane Boga, je dopušteno, ali ne uništenje onoga što postoji. Unatoc tome, promjene su tako goleme da je ljudsko bice suoceno sa Božanskim izražajem Boga koji ga mora protresti do srži, ako on nije cisto svjetovno orijentiran i samo razmatra procese u materijalistickom smislu. Ako mu glas Božji ne govori tijekom takvih dogadaja, onda ce cak najsiliniji prirodni fenomen podbaciti u njihovoj svrsi za dušu, i onda ce duh u njemu i dalje biti jako zaostao, sa teško ijednom drugom mogucnošcu za duhovni razvoj ljudi koji ne shvacaju Božju ogromnost i svemoc u takvim prirodnim katastrofama.

AMEN

Erupciones.... actividades de los espíritus libres....

A partir de que el centro de la tierra empieza a moverse, habrá un rugido tremendo por el aire, porque los alrededores de la tierra siente la estampida de lo espiritual desde lo interior terrestre y va a ser afectado mucho por esto. Por su de repente liberación, lo atado en formas muy duras hasta este momento va a moverse extraordinariamente y va a influir al espiritual más maduro de manera que en la naturaleza van a tener lugar cambios extraños, porque lo espiritual liberado, que se encuentra al principio de su desarrollo, intenta formar a su avance según su criterio.... Quiere encarnarse en una creación que tiene como condición un desarrollo más avanzado. Pero lo espiritual de esta forma se resiste contra la toma de posición, y por esto hay una lucha entre lo espiritual más avanzado y lo imperfecto, y esto tiene como consecuencia una estampida tumultuosa que se escuchará en el mundo. Y esto será el principio de lo que va a meter al mundo en un espanto.... Lo espiritual en el interior de la tierra empuja hacia la superficie, llegará a la luz, y el cambio abrupto de áreas de una atadura completa al reino que contiene espíritus parecidos casi a salvados sirve para desatar a sucesos increíbles en la naturaleza, que el hombre no se puede explicar, pero que todo tiene su razón....

El aumento de seres espirituales que han decidido de servir y que se han declarado preparado, llenan con este anhelo de trabajar, el cual todavía no se puede desplegar, el espacio fuera de la tierra donde tuvieron lugar las erupciones, y motivan a moverse a lo espiritual libre a tareas extraordinarias, de modo que hay tormentas indecible que acompañan aquellas catástrofes naturales y elementos naturales se van a desbordar, cuya fuerza y consecuencias para el hombre no se puede imaginar. Y por esto se les quita cualquier forma de reflexionar, lo espiritual le va a empujar tan fuerte que no será capaz de pensar sobre los sucesos y aguanta sin voluntad y debilitados lo que pasa. A partir del momento que lo espiritual pueda mencionar algo y su acción se ha desbordado, las erupciones de la tierra ceden un poquito. Se separan los que quieren servir de los que se mantienen en rechazo, buscan la superficie terrestre y buscan la compañía de un ser espiritual ya trabajando y con fuerzas aumentadas se puede seguir trabajando. Todavía estos seres son libres y se desahogan de manera devastadora. Son más fuertes que lo atado ya en el mundo de plantas y animales y el espiritual no puede oponer resistencia suficiente para defenderse, así lo espiritual no atado puede destruir la forma exterior de aquellos atados y disuelven creación por estas fuerzas naturales, y esto con la buena vista divina; porque si ha venido el tiempo que Dios pone fin aquellas catástrofes, Él ata ahora lo espiritual liberado de nuevo en formas exteriores y les da una tarea.... Entonces se crean formas nuevas de cualquier tipo.... se muere lo que está vivo, y se crea vida nueva si Dios lo considera oportuno.... Por esto estas catástrofes naturales no duran mucho. Cuanto más violentos las fuerzas liberadas destruyen, más rápido se les ata de nuevo, porque sino habría una destrucción completa como consecuencia, pero que no es fin de la voluntad divina. Solo se permite un cambio de lo ya existente, es decir es lo deseado por Dios, pero no una destrucción de lo que existe. Pero los cambios son tan enormes que el hombre se enfrenta a una manifestación divina que le debe chocar en sus más profundas profundidades, sino está dirigido solo a lo terrestre y ver el suceso solo de forma material. Si ni siquiera la voz de Dios no habla en aquellos sucesos a él, las apariciones naturales se quedan sin efecto en su alma, entonces lo espiritual en él se encuentra en un retroceso y casi no hay posibilidades de un ascenso espritiuaöl para aquellos hombres que no les llega a la conciencia la grandeza y omnipotencia de Dios en aquellas catástrofes naturales....

amén