• Back

NEBESKO BLAŽENSTVO.... VJEČNA SLAVA....

Boravak u svijetlom okruženju čini biće neopisivo sretnim; sve što je depresivne i mučne prirode je bilo otklonjeno, ono više nije predmetom ikakva uznemiravanja od strane nezrelih duhovnih bića, nikakve sjene ili mračna stanja ne postoje koji ga mogu zaplašiti. Radost, sklad i blistavo svijetleće svjetlo obiluju svugdje. I srdačna ljubav i zahvalnost prožimaju biće koje se osjeća blizu Bogu, pa makar ono još nije potpuno stopljeno sa Bogom. Unatoč tome, ono može od Njega primiti svjetlo i snagu, i tako ono već sudjeluje u vječnoj slavi. Ono može ostvariti ugodno zaposlenje; ono može biti aktivno sukladno Božanskoj volji tako što će predavati dalje drugim bićima što samo prima. Bića neprestano potrebuju Božanski dar snage za njihov viši razvoj, a svjetlosna bića su takve stanice snage tako što neprestano predavaju dalje snagu od Boga i na taj način sami za sebe stvaraju nezamislivo stanje blaženstva. Ni jedno ljudsko biće na Zemlji ne može niti razumjeti aktivnost svjetlosnih bića niti proces pre-usmjeravanja snage ka bićima u potrebi za snagom i stoga o tome nema nikakvu ideju; posljedično tome, misao o vječnosti u blaženoj sreći je za njega maštarija koju bi on htio otjerati i tako ju odbija prihvatiti kako stvarnu. On mjeri sve sa mjerilom/kriterijem koji se može primjeniti na zemaljske procese, ali nema na pameti kako drugi zakoni važe izvan Zemlje, da se zbivaju procesi koji se ne mogu pojmiti na svjetovan način. Naposlijetku, Zemlja je jedno od najbeznačajnijih djela Stvaranja i time njezini stanovnici ne mogu zamisliti ništa drugo nego što pronalaze na Zemlji, jer ljudska mašta ne može ići iznad toga. A kako bi bar ugrubo zamislili kraljevstvo svjetla, ljudi moraju biti već vrlo daleko uznapredovali, ipak čak onda će biti jedva sposobni dokučiti istinski prikaz pošto im potpuno novo znanje mora biti otkriveno, a ljudsko biće je za to rijetko prijemčivo. To je zašto ti predjeli mogu jedino uvijek biti opisani kao vječna slava, jer oni su veličanstveni i divni za gledanje iznad svake mjere i stavljaju biće u stanje koje se može nazvati najvišim blaženstvom a, ipak, ljudsko biće ne može zamisliti što to doista jeste. Riječi ‘nebesko blaženstvo’ i ‘vječna slava’ će prema tome uvijek prouzročiti ozbiljnu sumnju u ljudima s obzirom na istinitost takvih riječi, budući oni ne žele prihvatiti nešto kao istinu što im nije razumljivo i objašnjivo. U drugu ruku, međutim, nemoguće je inicirati ih i dopustiti im steći uvid u kraljevstvo svjetla sve dok oni nisu dali sve od sebe kako bi sami postali nositeljima svjetla. Oni to zasigurno mogu ostvariti na Zemlji, ipak potrebna je snažna volja i vrlo duboka ljubav spram Boga, ali onda će im biti puno lakše razumjeti ove sfere koje će jednog dana biti njihovo prebivalište, jer onda su oni sami postali blistavo prosvjetljeni.

AMEN

Heavenly Bliss.... Eterna Glória....

Morar num ambiente cheio de luz é indescritivelmente feliz para o ser; tudo o que é opressivo, oneroso é retirado dele, não é exposto a qualquer opressão de seres espirituais imaturos, não há sombras ou condições escuras que o possam assustar. Em todo o lado há alegria, harmonia e a luz mais radiante. E o amor íntimo e a gratidão preenchem o ser que se sente próximo de Deus, mesmo que ainda não esteja completamente fundido com Deus. Contudo, pode receber luz e força dEle, e assim já participa da glória eterna. Ela pode realizar uma atividade encantadora, pode ser ativa na vontade divina, transmitindo a outros seres o que ela mesma recebe. Para o seu desenvolvimento superior, os seres precisam constantemente do suprimento divino de força, e os seres de luz são tais estações de força que constantemente transmitem a força recebida de Deus e assim criam um estado inconcebível de felicidade para si mesmos. O homem terreno não compreende a atividade dos seres de luz nem o processo de redirecionamento da força para os seres que necessitam de força e, portanto, não tem nenhuma idéia e, portanto, o pensamento de uma eternidade em êxtase é para ele um fantasma que ele quer rejeitar, o que ele não quer aceitar como realidade. Ele mede tudo com o padrão que pode ser aplicado aos processos terrenos, ele não considera que outras leis se aplicam fora da Terra, que processos ocorrem lá que não podem ser compreendidos terrenamente. Pois a Terra é uma das obras mais discretas da criação, e assim os seus habitantes não podem imaginar nada além do que encontram na Terra, pois o dom da imaginação das pessoas não vai além disso. E, para poder imaginar aproximadamente o reino da luz, as pessoas já devem ter progredido muito, mas, mesmo assim, dificilmente conseguem captar a descrição verdadeira, pois conhecimentos completamente novos teriam de se tornar acessíveis a elas, para os quais o ser humano raramente é receptivo. E, portanto, esses reinos só podem ser sempre descritos como glória eterna, pois são desmedidamente gloriosos e adoráveis de se ver, e colocam o ser em um estado que pode ser chamado de felicidade suprema e, no entanto, o ser humano não pode imaginar o que é na realidade. E, portanto, as pessoas sempre terão sérias dúvidas sobre a veracidade de tais palavras quando ouvirem as palavras "bem-aventurança celestial" e "glória eterna", porque não querem aceitar algo como verdade que não é compreensível e explicável para elas. Mas novamente, é impossível iniciá-los mais de perto e permitir-lhes um vislumbre do reino da luz até que eles próprios façam a sua parte para se tornarem portadores de luz e força. Certamente ainda podem alcançar isso na Terra, mas isso requer uma forte vontade e um profundo amor a Deus, então será muito mais fácil para eles entenderem as esferas que um dia serão a sua morada, pois então, elas mesmas terão se tornado luz e brilho....

Amém