• Back

CEREMONIJE.... POSTAJANJE DJETETOM BOŽJIM

Razmišljajte o ljudima koji se uvijek trude biti pravedni i pošteni ali koji ne pripadaju ni jednoj određenoj teološkoj školi razmišljanja. Njihova volja je usmjerena ka Bogu, i na taj način prema dobru, njima jedino nedostaje ispravno razumijevanje, ali ovo se treba izdići iz samih dubina unutar njihovih srdaca, i kao što je slučaj sa njima, tako je također sa svakim pripadnikom određene teološke škole razmišljanja. I ovo unutarnje razumijevanje je apsolutno nužno za svako ljudsko biće, izvanjski manifestirana vjera mu bez toga nije od nikakve koristi, alternativno će međutim, unutrašnje razumijevanje bez takve vjere također uspostaviti čovjekov ispravan odnos prema Bogu, djetetov odnos sa Ocem. I za tim se najprije mora težiti. Iako se ovaj zahtjev može vjerojatno lakše shvatiti i ispuniti zahvaljujući religijskoj dogmi crkve, ne-pripadnost određenoj crkvi ga neće isključiti. Na taj način također treba biti razumljivo da najprije treba biti uspostavljen ovaj odnos sa Ocem kako bi se govorilo o dječaštvu Božjem.... da potonje nije osigurano pripadnošću ovoj ili onoj crkvi, nego da je duboki unutarnji osjećaj srca uvijek odlučujući činbenik.

Koncept ‘pripadnosti’ može biti vrlo fleksibilan ali ne može ovisiti samo o prividima, poput ispunjavanja zapovijedi koje su od strane ljudi bile nadodane Božanskim zapovijedima.... redovna posjeta crkvi, stereotipna molitva, i prisustvovanje jednom činu koji može imati jedino simboličnu vrijednost sve dok nije oživljen putem najdubljeg sjedinjenja sa Ocem. Međutim, poprilično više vrijedi ako ljudsko biće ima čežnju za Bogom bez da je pod pritiskom takvih formalnosti, pošto će se njemu biti lakše približiti Ocu. On će Mu se vjerno, poput djeteta, predati. On neće morati otkloniti onoliko prepreka koliko je krutih učenja i mističnih akcija ustanovljenih pred čovjekovim duhovnim okom, što na prvom mjestu stvara osjećaj udaljenosti od Boga, da Bog može biti dosegnut zaobilaznim putem.... što nije lako prevladano, dok će, u stvari, iskrena misao i žudnja za Njime zemaljskom djetetu već dati blagoslov Njegovog blagonaklonog osjećaja. I pored toga, jedino će najunutarniji osjećaj umanjiti ili povećati odvojenost od Oca a ne izvanjske akcije kojima također može nedostajati osobnog osjećaja.

AMEN

Cerimónias.... A Infância de Deus....

Você deve se lembrar daqueles que sempre se esforçam para estar certos e justos e ainda assim não pertencem a nenhuma denominação em particular. A sua vontade está voltada para Deus, portanto para o bem, só lhes falta a realização certa, mas esta deve despertar no mais profundo do coração, e como com eles, assim também com todos os que pertencem a uma determinada denominação. Esta realização interior é absolutamente necessária para todo o ser humano, sem ela a fé reconhecível externamente não lhe serve de nada, mas, inversamente, a realização interior estabelece a relação correta do ser humano com Deus, a relação do filho com o Pai, mesmo sem ela. E isto tem de ser feito primeiro. Esta exigência pode ser mais facilmente compreendida e cumprida com base na doutrina de fé de uma igreja, mas não pertencer a uma igreja em particular não exclui a mesma. Agora também é compreensível que este relacionamento com o Pai deve primeiro ser estabelecido para poder falar de ser um filho de Deus.... que este último não é garantido por pertencer a esta ou aquela igreja, mas que apenas o profundo sentimento interior do coração é decisivo. O conceito de "pertença" pode ser muito elástico, mas não pode depender de meros exteriores, como o cumprimento dos mandamentos que os homens acrescentaram aos mandamentos divinos.... a ida regular à igreja, a oração modelo e o testemunho de um ato que só pode ter valor simbólico, a menos que o mais profundo apego ao Pai lhe dê vida. Entretanto, é significativamente mais valioso se o ser humano, não impressionado por tais externalidades, desejar a Deus, pois conseguirá aproximar-se mais facilmente do Pai, dedicar-se-á a Ele com confiança infantil, não precisará primeiro quebrar tantas barreiras que se erguem diante do olho espiritual do ser humano por uma doutrina rígida e todas as ações místicas, que só permitem amadurecer no ser humano o sentimento de distância de Deus, que não é tão fácil de superar.... que Deus só pode ser alcançado de forma rotunda, enquanto que o pensamento sincero sobre Ele e o desejo por Ele já ganha para o filho terreno a graça do seu afeto amoroso e o sentimento mais íntimo sozinho reduz ou aumenta a separação do Pai, mas não as ações externas que também podem carecer do sentimento interior....

Amém