• Back

„NITKO NE MOŽE SLUŽITI DVOJICI GOSPODARA....“

Tko ljubi život, sam sebi stvara smrt, a tko ga dobrovoljno preda, živjet će zauvijek. No, zemaljski je život samo pred-etapa za Vječnost, i ako sada ne želite ostaviti zemaljski život, vaša ljubav je još uvijek previše okrenuta zemaljskim stvarima, a sa takvom ljubavi srca ne možete postati blaženi, obzirom da ne možete otvoriti srce duhovnome i stoga niti voditi duhovni život.... Ali, duhovni život je oličenje blaženstva. Uzmite jednu posudu koja je postala potpuno neupotrebljiva, i stavite u nju vodu, i vaš napor da u njoj zadržite vodu će biti uzaludan. Ujedno će čak i najmanja zapreka biti smetnja, ako voda treba biti provedena kroz uski otvor.... A sada promotrite jedno srce potpuno okrenuto zemaljskom životu.... Ono može iznova i iznova slušati duhovne Istine, ali se one u njemu ne mogu zadržati, nego odzvanjaju bez da ih je čuo. Isto tako, duhovna Istina ne može prodrijeti u ljudsko srce, ako joj je pristup blokiran preprekama, koje su zemaljska zavođenja i podražaji svijeta. I iznova, ljudska duša bez Istine ne može sazrjeti, jer duša kao takva ima potrebu za duhovnom ishranom, dok je svo zemaljsko ispunjenje samo hrana za tijelo. Međutim, sa smrću tijelo propada, pa je jedino duša određena za Život u vječnosti. Ona je sada zakržljala i gotovo beživotna, ako čovjek ljubi samo zemaljski život i žudi jedino za njegovim ispunjenjem. „Tko preda svoje tijelo iz Ljubavi prema Meni, imat će život vječni, a Ja vam dajem, ali ne kako vam daje svijet....“ Ove Riječi Gospoda daju smjernice za život na Zemlji. Ono čemu ovdje možete težiti nije usporedivo sa zemaljskim radostima. Ne trebate služiti vašem tijelu i zadovoljavati svaku žudnju, jer ovo tijelo prolazi.... Međutim, ako žrtvujete Gospodu i Spasitelju sve što podrazumijeva tjelesna želja.... ako ostavite iza tjelesni život i mislite samo na Život duše na Zemlji, jednog dana ćete biti spremni za nebeske radosti, a ono čega se odreknete će vam biti tisuću puta nadoknađeno.... Ali ako vjerujete da možete činiti oboje istovremeno, ako vjerujete da možete služiti svijetu i istovremeno dostavljati duši duhovnu hranu, onda vas poziva Gospod: „Nitko ne može služiti dvojici gospodara....“ Tko se okreće zemlji i njenim užicima, ne pronalazi put prema Gore; tko žudi svijet, sluga je onoga koji vas pokušava povući dolje, i vi ne možete u isto vrijeme stići Gore i služiti Gospoda.... jer ste tada protivni onome što trebate napraviti, i prema Gore, kao i prema dolje. Napredak u duhovnome zahtjeva odricanje od svega svjetovnoga, a ako se nađete u situaciji da ste postavljeni ispred obje stvari i morate odlučiti, onda je vaša slobodna volja ta koja odabire, ali nikada nije moguće napraviti kompromis, a time i predložiti Nebeskom Ocu da odobri težnju prema obje strane.... Čovjek sam, na vlastiti poticaj mora odlučiti izabrati put prema Gore i odreći se svijeta, ili u želji za svijetom priskrbiti propast svoje duše i tako biti izgubljen za vječni život u Slavi. I stoga je neusporedivo bolje oskudijevati u zemaljskom životu i odreći se svih zemaljskih užitaka, nego biti zauvijek isključen iz nebeske Radosti i Blaženstva.

AMEN

"Ninguém pode servir a dois mestres...."

Aquele que ama a vida cria a morte para si mesmo, e aquele que voluntariamente a abandona, viverá para a eternidade. A vida terrena é apenas o estágio preliminar para a eternidade, e se você não quiser desistir da vida terrena, seu amor ainda é muito devotado às coisas terrenas e você não pode ser abençoado com tal amor em seu coração, você não é capaz de abrir seu coração para o espiritual e, portanto, também não é capaz de levar uma vida espiritual. No entanto, a vida espiritual é o epítome da bem-aventurança. Pegue um recipiente que ficou completamente inutilizável e coloque água dentro dele, então seu esforço para manter a água dentro dele será em vão.... Da mesma forma, mesmo a menor resistência é um obstáculo se a água tiver de passar por uma abertura muito fina.... E agora considere um coração totalmente voltado para a vida terrena.... Ele ainda pode e ainda ouve verdades espirituais, eles não serão capazes de permanecer nele, mas desaparecerão sem serem ouvidos. E da mesma forma, a verdade espiritual não pode penetrar no coração humano se a entrada a ele for bloqueada por obstáculos, que são iscas terrestres e atrações do mundo. E novamente, sem verdades espirituais, a alma do ser humano não pode amadurecer, pois a alma necessita de alimento espiritual, enquanto que toda a realização terrena é apenas alimento para o corpo. No entanto, com a morte o corpo caduca, assim apenas a alma está destinada à vida na eternidade. Isso agora está atrofiado e quase sem vida, se o ser humano só ama a vida terrena e deseja a sua realização. "Aquele que desistir do seu corpo por amor de Mim terá a vida eterna, e não como o mundo te dá, assim eu te dou....". São estas palavras do Senhor que guiam a vida na Terra. O que você deve lutar não pode ser comparado com os prazeres do mundo. Não deves servir o teu corpo e satisfazer todos os teus desejos, pois este corpo vai embora..... Mas se você sacrificar todos os desejos do corpo para o Senhor e Salvador.... se você colocar a vida corporal para trás e só pensar na vida da alma na terra, alegrias celestiais um dia serão preparadas para você, e o que você sacrifica será pago a você mil vezes.... Mas se você pensa que pode fazer as duas coisas ao mesmo tempo, se você pensa que pode servir ao mundo e ao mesmo tempo dar alimento espiritual à alma, o Senhor chama para você: "Ninguém pode servir a dois mestres". Aquele que se volta para a terra e sua luxúria não encontra o seu caminho para cima; aquele que deseja o mundo é o servo daquele que tenta puxar-vos para baixo, e vós não podeis alcançar para cima e servir ao Senhor Deus ao mesmo tempo...., pois vós próprios estais então em contradição com o que deveis fazer, tanto para cima como para baixo. O progresso no domínio espiritual exige a renúncia a tudo o que é mundano, e se vos encontrardes na situação de serdes confrontados por ambos e de terdes de decidir, então é o vosso livre arbítrio o que escolherdes, no entanto, nunca é possível fazer concessões e, portanto, pedir ao Pai celestial que aprove a luta para ambos os lados.... O ser humano tem de decidir por si mesmo escolher o caminho para cima e abandonar o mundo, ou aceitar a queda da sua alma no seu desejo pelo mundo e assim perder-se para a vida eterna em glória. E, portanto, é incomparavelmente melhor viver em carência na vida terrena e renunciar a todos os prazeres terrenos do que ser eternamente excluído do prazer e da bem-aventurança celestiais....

Amém