• Back

MATERIJALISTI.... POJAM BOGA.... VLASTITA VOLJA....

Ono protiv čega se čovjek najčešće buni je priznavanje Sile koju ne vidi niti bilo kako osjetno može primjetiti. Čovjek koji se i sam još nalazi u materiji je toliko materijalan da može pojmiti samo ono što može vidjeti ili ono čije se postojanje na neki način može dokazati. No sve drugo on odbacuje kao nevjerodostojno (tj. nevjerojatno) sve dok je zatočen u materiji. Tek u trenutku kad ona za čovjeka počne gubiti na vrijednosti, postaje mu razumljiv pojam Boga, pa on tad ipak počne vjerovati u jedno Biće, jednu Silu, bez da Njezino postojanje može dokazati. No do pune spoznaje neće doći sve dok i sam nije došao u dodir s vječnim Božanstvom, pa čak nesvjesno.

Već sama pomisao na to da cijeli svemir mora da je upravljan od strane višeg Bića, daje poticaj za češće razmišljanje, i čovjek se u duhu zaokuplja sa najvišim Bićem, i počinje u svim djelima stvaranja prepoznavati Upravljača svemira .... Od tad on ima daleko više zanimanja za sve što upućuje na Božanskog Stvoritelja nego za materiju, koja mu se sad čak čini smetnjom i stoga od njega više nego ikad biva potiskivana.

Lako je za razumjeti koliko se bezuspješno materijalisti može pričati o duhovnim stvarima, jer mu se čini upitno i nevjerodostojno (tj. nevjerojatno) sve što ne može rukama opipati niti ikako osjetiti .... I svi razgovori glede toga su uzaludni sve dok ga materija draži (tj. ima za njega čari) ili on putem mučnih događaja bude očito upućen na djelovanje vječnog Božanstva. Nedostatak duhovnih znanja često nije toliko štetan za takvog jednog čovjeka, jer on bi ih 'glatko' zanijekao ili ih smatrao maštarijama jednog zanesenjaka, i stoga takav jedan čovjek treba biti ostavljen u svom neznanju, sve dok sam ne osjeti želju za tim i to izrazi putem zamišljenosti i spremnosti da se oslobodi od svega svjetovnoga .... vezano uz rastuću potrebu za duhovnim istinama.

Takav jedan čovjek može daleko dublje prodrijeti u duhovno područje, jednom kad je došlo do transformacije u njegovoj unutrašnjosti, no ta transformacija mora se dogoditi iz slobodne volje, ne smije biti vršen utjecaj od ljudske strane, jer upravo takvi (ljudi), u početku bezbožnici, su neobično misaono živ(ahn)i, i u slučaju da se uopće pozabave sa problemom Božanstva, putem misaonog utjecaja duhovnih sila sigurno dolaze na pravi put, dok bi utjecaj od strane ljudi samo pojačao njihovu odbojnu volju i time se dakle samo otežalo postizanje cilja. No nije na odmet razmišljanje takvih ljudi navoditi na područja koja su im do tada bila strana, kako bi im bila pružena prilika da se sami odluče .... no slobodna volja čini sve ostalo.

AMEN

Materialistas.... Concepto de Dios.... Voluntad propia....

Contra lo que más se rebela el hombre es el reconocimiento de un poder que no ve ni percibe tangiblemente de ninguna manera. El ser humano, aun estando en la materia, sigue siendo material en la medida en que sólo tiene como concepto de lo que es capaz de ver o cuya existencia de alguna manera puede probarse. Todo lo demás, sin embargo, lo rechaza como inverosímil mientras la materia le mantenga cautivo. Sólo en el momento en que esto comienza a perder valor para el hombre, el concepto de Dios se ha vuelto comprensible para él; ahora comienza a creer en un ser, en un poder, sin poder probar su existencia. Sin embargo, no llegará al pleno conocimiento hasta que él mismo haya sentido la Deidad eterna, aunque inconscientemente.

El solo hecho de considerar que todo el universo tiene que ser controlado por un ser superior da motivo de reflexión frecuente, y el ser humano se ocupa del Ser más elevado en espíritu y comienza a reconocer al Gobernante del universo en todas las obras de la creación.... A partir de ahora tiene mucho más interés en todo lo que apunta al Creador divino que en la materia, que él mismo ve sólo como un obstáculo y por lo tanto es más evitado o combatido por él.

Ahora también es posible comprender cuán infructuoso es hablarle a un materialista de cosas espirituales, porque todo le parece cuestionable e inverosímil lo que no puede agarrar o sentir con sus manos.... Y todos los discursos pertinentes quedan en vano hasta que la materia ya no le atrae o a través de sucesos dolorosas se le señala aparentemente a la obra de la Deidad eterna. La falta de conocimiento espiritual a menudo no es tan desventajosa para tal hombre porque él lo negaría rotundamente o lo consideraría como las fantasías de un soñador, y por lo tanto tal hombre debería permanecer en su ignorancia hasta que el mismo lo desee y lo exprese a través de su naturaleza pensativa y desapego voluntario de todo lo mundano.... combinado con un deseo cada vez mayor de verdades espirituales.

Tal persona puede penetrar mucho más profundamente en el área espiritual cuando tal transformación ha tenido lugar en su interior, pero esta transformación debe haber ocurrido por su propia voluntad, no debe haber influencia humana alguna, porque son precisamente esos negadores ateos iniciales los que son extraordinariamente activos mentalmente, y una vez que se ocupen de este problema de la Divinidad en primer lugar, seguramente llegarán al camino correcto a través de la influencia mental de los asistentes espirituales, mientras que una influencia por parte de los humanos solo fortalecería su voluntad de rechazarlo y, por lo tanto, el objetivo se vuelve difícil de lograr. Sin embargo, no es desventajoso dirigir el pensamiento de tales personas hacia áreas que hasta ahora les han sido ajenas, de modo que se les dé la oportunidad de tomar sus propias decisiones.... pero el libre albedrío debe hacer todo lo demás....

amén