• Back

Bertha Dudde: Kroatische Kundgaben (Teil 1)

Pitanje besmrtnosti.... pojam vječnosti.... čovjek ne može dokučiti/shvatiti, pošto on, u jednu ruku, ne može razumjeti ništa iz(n)a(d) [[ili ‘izuzevši’]] zemaljskih pojmova, a u drugu ruku, njemu se ne može dati duhovno objašnjenje koje je prikladno njegovom razumijevanju. Jedino pri ulasku u svjetlosne sfere se može dati djelomično objašnjenje ali čak i onda to ostaje misterij/problem koji, kao i Vječno Božanstvo, ne može nikad biti potpuno riješen i shvaćen. Ovo je moralo biti rečeno da bi se shvatilo slijedeće:

U vremenima velike duhovne nevolje su ljudi skloni vjerovati da mogu samovoljno okončati svoje živote [[= ‘kako im paše’]], i sa time, dokončati svoje postojanje, pošto vjeruju kako žive samo jedno određeno vrijeme i stoga se osjećaju ovlašteni i sposobni skratiti ga. Oni jednostavno ne razumiju koncept besmrtnosti, beskrajnog vremena i vječnosti. Ne može im biti dokazano da njihovo postojanje neće nikad završiti, i njima je podnošljivije/utješnije vjerovati da će život jednog dana završiti. Pa iako ljudi s vremena na vrijeme osjećaju nelagodu/nemir kada misle o vremenom svršetku, oni radije prihvaćaju takve misli nego misli o nastavku života nakon smrti budući znaju kako je sve na ovoj Zemlji prolazno i prema tome ne mogu i neće vjerovati u besmrtnost svoga ‘Ja(stva)’. Objasniti pojam ‘vječnog’ takvoj osobi bi jednostavno bilo nemoguće.... Ideja kako nešto sa čime je tako intimno povezan neće nikad prestati postojati ga zabrinjava i budi njegov osjećaj odgovornosti pošto, razumljivo, na život treba gledati prilično drugačije čim se u obzir mora uzeti trajno postojanje. (Prekid).

AMEN

Immortality.... Eternity.... Suicídio....

O problema da imperecibilidade.... o conceito de eternidade.... não pode ser resolvido pelo ser humano, porque, por um lado, ele não consegue captar intelectualmente nada que vá além dos conceitos terrenos, mas, por outro lado, não lhe pode ser dada nenhuma explicação espiritual que seja suficiente para entendê-lo. Apenas a entrada em regiões de luz dá ao ser informação parcial, mas mesmo assim continua a ser um problema para ele que, como a Deidade eterna, nunca pode ser completamente resolvido e compreendido. Isto deve ser assumido a fim de tornar compreensível o seguinte: Em tempos de angústia espiritual, as pessoas sentem-se tentadas a acreditar que podem pôr um fim à sua vida e, portanto, ao seu ser à vontade, porque acreditam que só existem por um período limitado de tempo e, portanto, também se consideram intituladas e capacitadas a encurtá-lo. Pois simplesmente lhes falta o entendimento da imperecibilidade, por um período de tempo ilimitado, para a eternidade..... Que eles nunca deixarão de ser não é algo que eles possam provar, mas o pensamento de saber que a vida vai acabar uma vez é muito mais agradável para eles..... E o ser humano está certamente às vezes inquieto com o fim temporal, mas está mais disposto a aceitar esse pensamento do que a continuação da vida após a morte, porque reconheceu tudo na Terra como temporalmente limitado e, portanto, nunca quer e pode acreditar na imortalidade do seu ego. Tentar explicar o conceito de "eterno" a uma pessoa assim seria simplesmente impossível..... O pensamento de que algo que está em conexão mais próxima com ele nunca deve deixar de ser um fardo para ele e desperta nele um senso de responsabilidade, pois a vida é compreensivelmente vista de maneira bem diferente, tão logo a existência constante tenha de ser contada. (Interrupção)